JavaScript is required for this website to work.
post

HET EXECUTIEPELOTON

Guido Lauwaert26/7/2016Leestijd 3 minuten

Alle Vlaamse ministers zijn medeschuldig aan banenverlies bij Trefpunt – als men de beslissing niet terugschroeft of herbekijkt.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De vzw Trefpunt, huizend ‘Bij Sint-Jacobs’ in Gent, is in het hart getroffen. De minister van Cultuur en voormalige bierkoning Sven Gatz heeft de subsidie geschrapt. Van jaarlijks 92.000 naar nul euro. Hoe het verder moet met de troonzaal van de Gentse Feesten is zeer de vraag. 

Sven Gatz heeft weinig op met kunst en cultuur. Dat is al lang geweten, maar werd nogmaals bevestigd met een botte uitspraak. Tijdens een na-praatje op een debatnamiddag in KANTL op zondag 17 juli deed opperhoofd Guido De Leeuw een voorzichtige poging het debat omtrent de schrapping van de subsidie ter sprake te brengen. Sven Gatz blokte meteen het gesprek af met de opmerking: ‘Ach, probeer van deze laatste Feesten nog iets schoons te maken.’ 

Het bewijst niet enkel een desinteresse voor zijn mandaatgebied, maar tevens dat hij voor het vak Lompheid een diploma Grootste Onderscheiding heeft. Het dossier van Trefpunt was aan de zwakke kant, dat geeft De Leeuw zelf toe, maar zoals men bij een rechterlijke uitspraak in beroep kan gaan tegen een uitspraak, zelfs in hoger beroep, heeft Trefpunt geen kans op verzet.

Uit goede bron is geweten dat minister-president van de Vlaamse regering, Geert Bourgeois aan Sven Gatz duidelijk heeft gemaakt dat er flink moet bespaard worden en dat daar geen discussie over kan bestaan. Sven Gatz heeft daarom, uiteraard m.m.v. zijn adviseurs – wegens minieme kennis van de cultuursector, gekozen om de zwakkeren de genadeslag te geven en de culturele instellingen in zijn kiesgebied Vlaams-Brabant te sparen.

Trefpunt is maar één voorbeeld hoe de hakbijl van Gatz heeft gezorgd voor veel bloed, zweet en tranen. Alle schuld in de schoenen schuiven van Sven Gatz en Geert Bourgeois is echter kortzichtig. De hele Vlaamse regering is verantwoordelijk. Het is niet omdat Cultuur niet onder de verantwoordelijkheid valt van minister van Milieu Joke Schauvliege, of van minister van Onderwijs Hilde Crevits, dat zij niet hadden kunnen ingrijpen.

Een uitspraak van rustend professor Etienne Vermeersch laat aan duidelijkheid niet te wensen over: Het is niet omdat men niet in God gelooft, dat men niet van Bach kan houden.’ Met andere woorden, de Vlaamse regering is een executiepeloton. 

Alle Vlaamse ministers zijn daarom medeschuldig aan banenverlies bij Trefpunt – als men de beslissing niet terugschroeft of herbekijkt. De plek waar de betere volkscultuur gedurende 47 jaar streng gehandhaafd werd, zal verworden tot het grootste Vlaamse Worst- & Bierfeest van Vlaanderen. Het meest schandelijke echter is dat artiesten die dankzij de Gentse Feesten hun vormingsjaren met succes overleefd hebben, niet meer – en tot hun eigen spijt – zullen kunnen optreden. Een greep uit de mand met bekende namen: Raymond van het Groenewoud, Roland [van Campenhout], Willem Vermandere, Freek de Jonge, Urbanus, Pieter Embrechts en Wim Claeys. Maar ook het vrije woord wordt geboycot, met name de jaarlijkse Prijs van de Democratie, de Vlaamse Nobelprijs voor de Vrede. In het verleden ging die naar onder meer Maurice De Wilde [1992], Regine Beer [1995], Tom Barman [2007] en Lydia Chagoll [2014]. 

Tevens zal de jaarlijkse dag met de Turkse Gentenaars en hun cultureel palet niet meer georganiseerd zal worden. De laatste jaren werd ook de verenigingen van ‘de nieuwe Gentenaars’ uit het Midden-Oosten en Oost-Europa, de kans gegeven uit hun kast te komen. Het moge duidelijk zijn dat de inburgering van vreemdelingen voortaan moeizamer zal verlopen, want dat proces is een zaak van generaties.

De schrapping van de subsidie is, brutaal gezegd, een sociale moord. Trefpunt is een treffend voorbeeld, maar de gehele cultuursector werd door de dwaze subsidieronde van Sven Gatz in de verdomhoek geduwd, om plaats te maken voor een consumptiemaatschappij met een verdere vervlakking van de culturele ontwikkeling van het Vlaamse volk.
Niet enkel de VLD is daar verantwoordelijk voor, maar alle partijen. Ze hebben hun ideologie van Jezus van Nazareth, Karl Marx, John Stewart Mill en Moses Hess verraden en de ministers zijn managers geworden ten bate van de plutocratische elite.

Het lijkt mij niet meer dan normaal dat Sven Gatz, als cultureel voorman van een regering zonder morele scrupules, niet meer uitgenodigd wordt als inleider, lintjesknipper en wat er verder nog bestaat aan paradepasjes in de kunstwereld.
Staking van invitaties!

Guido Lauwaert (1945) is organisator, regisseur, acteur, auteur, columnist, recensent voor o.a. Het Laatste Nieuws, NRC Handelsblad, Het Parool, VPRO-radio, Knack en Doorbraak. Hij richtte de Poëziewinkel op (later Poëziecentrum) en heeft een grote liefde voor Willem Elsschot en Paul van Ostaijen.

Commentaren en reacties