We konden ons deze week weer verkneukelen aan de femelarij en de kapriolen van de congregatie van hypocritijnzers. Deze keer in de hoofdrol: opperbroeder Joachim Coens, de burgemeester van Damme. Je weet wel de geboortestad van de Vlaamse vrijheidsstrijder Tijl Uilenspiegel die als een Don Quichote de verdrukking van de paperij bestreed. Als ik het blaten van nonsens aanhoor moeten Tijl en Joachim verre verwanten zijn.

Egoïstische hypocrisie

Om het machtsmisbruik van partijgenoot en vaccinvoorkruiper Veerle Heeren, burgermoeder van Sint-Truiden, te fêteren, lanceert opperbroeder Coens het Zwitsers model met méér macht voor burgemeesters.

Hoe haal je het in je hoofd om beleid dat door negen Vlaamse ministers en zeventien federale excellenties versjteerd wordt tot augiasstal, in handen te willen geven van driehonderd feldwebels voor wie zelfs vaccinatielijsten opmaken niet zonder machtsmisbruik kan.

Het zal ongetwijfeld een toeval zijn dat de broeders en zusters van hypocrisie, enerzijds de meeste burgemeesters en anderzijds de meeste schepenen leveren. Wanneer politici vooruit willen of verandering bepleiten is dat steeds ter eer en glorie van het eigen fluwelen hemd dat altijd nader is dan de broekrok — niet rok maar broekrok om de woke-genderpuristen of pocofeministen niet te choqueren.

De kracht van de warboel

Joachim Coens wil het onoverzichtelijk bevoegdhedencarrousel nu volledig brouilleren door het gemeentelijke niveau te responsabiliseren. In 2011-2012, onder leiding van broeder Servais Verherstraeten, toen staatssecretaris voor Staatshervorming, werd van de laatste verdeling van bevoegdheden tussen het federale niveau en de regio’s een onoverzichtelijke ratjetoe gemaakt. De regels werden zo hard uitgehold door uitzonderingen dat de staatshervorming Zwitserse kaas met gaten werd.

Geen kat die zijn jongen nog terugvindt in het kluwen van de huidige bevoegdheidsverdeling. Homogeniteit van bevoegdheden blijft de eeuwige droom en zoals professor André Alen zegt: ‘Er zijn in België amper een handvol mensen die de bijzondere financieringswet nog in detail kennen en omvatten’.

Het toenmalig tezelfdertijd verkrachten van grondwetsartikel 195 en het rampetampen met de Waalse haan, leverde saletjonker Verherstraeten misschien een nieuw kostuum op, maar het ging ten koste van zijn aureool van competentie. Nu moet de heilige maagd Verlinden —naast minister van Binnenlandse Zaken ook bevoegd voor Institutionele Hervormingen — een nieuwe staatshervorming uitwerken op maat van de Zwitserse encycliek van Coens.

De verkiezingsslogan van CD&V wordt zonder twijfel: ‘De kracht van de warboel’. Laat ons in godsnaam eerst artikel 35 van de grondwet uitvoeren en de bevoegdheden in ons land écht homogeen verdelen tussen het federale en de regionale niveaus, vooraleer bevoegdheden deels of halfslachtig toe te kennen aan 300 burgemeesters. Amen.

Het land van de vrijheid

Amper 7 maanden heeft het geduurd vooraleer álle ministers tot de vaststelling kwamen dat golden bitchboy Vandenbroucke een arrogante, eigengereide, zelfingenomen, betweterige en vitzieke jansalie is die enkel vooruit wil rijden via de achteruitkijkspiegel van zijn éénwieler. Frank Vandenbroucke deelt een bubbel met Joël De Ceulaer. Daar zitten ze op drie meter afstand, met driedubbel mondmasker en met in ontsmettingsgel ondergedompelde handschoenen, elkaars smetvrees te bejubelen. Het rijk van mysofoben heeft na het overschrijden van de absurditeit zijn einde bereikt. Het land van melk en honing, het land van de vrijheid wenkt.

Toen ik in De afspraak op vrijdag Marc Van Ranst en Bart De Wever over het scherm zag kroelen, moest ik even in de ogen wrijven. Leed Van Ranst aan het limasyndroom of De Wever aan het stockholmsyndroom? Het laatste denk ik. Dat Van Ranst het oraal gevecht niet aanging is logisch. Als Dedecker al met je de debatvloer dweilt, dan dreig je alle hoeken van de kamer te zien in een confrontatie met De Wever.

Waarom De Wever de communistische opperviroloog geen politieke lel verkocht voor diens uitgesproken haat jegens het Vlaams-nationalisme, deed menig wenkbrauwen fronsen. Ook Ivan De Vadder was even van zijn melk, die zag zijn plan om ruzie te stoken tussen de twee in rook opgaan. Toch een kleine waarschuwing voor Bart: tijdens het opvrijen van de vijand loert er verraad om elke hoek.

Dit was niet op de afbraak:

• Het verraad en de onterechte politieke beschimping van Sammy Mahdi richting N-VA-Kamerlid Darya Safai en haar echtgenoot Saeed Bashirtash, legt tevens de onbekwaamheid van de Belgische onderzoeksjournalistiek bloot en brengt een hyperlichtgelovigheid van de Staatsveiligheid aan het licht.
• Vincent Van Quickenborne gaat met de billen bloot in zijn verzet tegen het nog te bouwen Franse windmolenpark op zee ter hoogte van Duinkerke. Het exhibitionisme van Quickie Stickie maakt geen indruk op de Fransen die in alle rust doen waar ze zin in hebben.
• Federaal minister van (im)Mobiliteit Georges Gilkinet wil stations en perrons volledig rookvrij maken. Een rookverbod in de openlucht is net zo gek als mondmaskerplicht in de openlucht. Maar van groene denkers mogen we geen logica verwachten.
• In Middelkerke verbrandde een brandweerman zijn gat aan de vaccinatienaalden.
• In Diest wordt een ambtenaar ontslagen voor vaccinvoorkruiperij. In Sint-Truiden krijgen de burgemeester en een schepen een empathische tik op de vingers en mogen ze rustig verder de boel corrumperen.