JavaScript is required for this website to work.
Communautair

Het verschil tussen Vlaamse en Waalse socialisten

Jules Gheude1/8/2019Leestijd 1 minuut
Geen-eeneiige-tweeling

Geen-eeneiige-tweeling

foto © Collage DeMorgen/LeSoir

In afwachting van de ‘Bourgondische coalitie’ heeft Jules Gheude een korte historische beschouwing.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Voorzitter Crombez van de SP.a heeft dus groen licht gekregen van zijn partij-instanties om met de N-VA het gesprek aan te gaan over de vorming van een Vlaamse regering.
Laat dat precies aantonen hoezeer de Vlaamse socialisten van hun Waalse ‘kameraden’ verschillen. Niet enkel wat hun interpretatie van het socialisme betreft – die is uitgesproken sociaaldemocratisch – ook hun aanpak is pragmatischer.
Toen de christendemocraat Luc Van den Brande, als minister-president van de Vlaamse regering begin jaren negentig de idee van het confederalisme lanceerde, verklaarde hij al: ‘Mijn collega’s in de Vlaamse executieve, socialisten inbegrepen, scharen zich achter mijn verklaringen over het confederalisme.’ [terugvertaald uit het Frans, zoals ook het slotcitaat van Crombez]
De achttiende juli van 2008 had Knack een interview met de socialistische oud-minister Luc Van den Bossche, en deze wilde zich graag nader verklaren: ‘Ik heb altijd gevonden dat het uiteindelijk de deelstaten zijn die met elkaar een akkoord moeten sluiten over wat ze nog gezamenlijk willen beheren op het federale niveau. Vergeleken met de jaren vijftig van de vorige eeuw is dat een copernicaanse revolutie, maar als je ziet welke stappen we al in die richting hebben gezet, zou ik dat niet meer copernicaans noemen. Het is een grote stap, maar een logische stap.’
We zijn hier mijlenver verwijderd van de strategie die Elio Di Rupo vandaag verkondigt: ‘De PS zal niet onderhandelen over confederalisme.’
De ideologische kloof tussen de socialisten van noord en zuid sprong nog eens in het oog in 2017, bij het verschijnen van Di Rupo’s boek Nouvelles conquêtes. À gauche pour un monde plus juste [~Nieuwe veroveringen. Linksaf voor een rechtvaardiger wereld].

John Crombez had een ijzig onthaal voor hem klaar: ‘De samenleving die ik wens verschilt sterk van die van Elio Di Rupo.’

vertaling Marc Vanfraechem

Jules Gheude (1946) is oud-medewerker en biograaf van François Perin. Hij publiceerde meerdere essays over de Belgische communautaire kwestie. In 2009 was hij voorzitter van de Staten-Generaal van Wallonië, een burgerinitiatief om de Waalse geesten van het post-Belgische tijdperk bewust te maken. Sinds 2010 bezielt hij de Gewif (Groupe d’Etudes pour la Wallonie intégrée à la France). Van 1982 tot 2011 was hij directeur aan Wallonie-Bruxelles International (WBI).

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

‘Dit is een tijd voor mensen die over grenzen durven nadenken, die grenzen durven stellen en grenzen bewaken’, zegt Mark Elchardus in ‘Over grenzen’. Het werk is ons boek van de week.