Het Vlaamse racisme en zijn bestrijders

Neen, een teken van fijngevoeligheid is het niet, de dood van een 15-jarige jongeman vieren die zich in Marokko te pletter reed op een quad. En ja, zelf vader van een dertienjarige spring-in ‘t-veld heb ik oprecht te doen met de ouders en nabestaanden.

Ondertussen staat wel heel politiek-correct Vlaanderen op zijn kop, en de modale Vlaming wordt weer als ‘racist’ verketterd (dat stigma was een tijdje uit de mode sinds de N-VA de ruggengraat van de Belgische regering vormt), omdat er op facebook en twitter een aantal schampere commentaren circuleren die zich vrolijk maken over het ongeval en er de voordelen van onderstrepen (“weer ne bruine minder”).

Bij nader inzien situeert de zure regen zich vooral rond de Vlaamse Verdedigingsliga, een privé-hobby van een zekere Gunther Vleminx en Kim De Prins, aanschurkend bij het Vlaams Belang hoewel deze partij er zich nadrukkelijk van distantieert. Vleminx zelf haastte zich om een en ander te relativeren, en beweert enkel vraagtekens te plaatsen bij het ‘Vlaming zijn’ van de jonge Genkenaar Ramzi Mohammad.

Ach, niets is vandaag zo gemakkelijk als een facebookpagina openen, en eerlijk: de frustratie rond de terreuraanslagen zit zo hoog dat zo’n pagina of blog bijna een therapeutische waarde heeft. Of denkt men nu echt dat de golf van moslimterreur bij Jan Modaal geen gerommel in de onderbuik oproept? De ene brandt kaarsjes en houdt stille optochten, de andere vloekt en laat zich verbaal eens gaan. Elk zijn manier van omgaan met ‘hét probleem’, in afwachting dat de dames en heren eruit raken hoe ze het denken aan te pakken.  En wat is te verkiezen: “ranzige”’ kroegpraat en dito humor op facebook, of echte opstootjes van geweld? En zou dit verhaal veel om het lijf hebben zonder de exposure die eraan werd gespendeerd door overijverige ‘opiniemakers’?

Profileringsdrang

De echte lijkenpikkers zitten dan ook aan de overkant. Een hoop politici die nog niet op vakantie zijn vertrokken, piekert zich al weken suf over de vraag hoe ze alsnog de komkommertijd kunnen gebruiken om het nieuws te halen. Zeker nu de N-VA weer listig ballon na ballon oplaat rond het terreurthema, groeit de nervositeit, bijzonder aan de linkerkant. En kijk: het autochtoon racisme steekt als een monster van Loch Ness weer de kop op. Dank u, Vlaamse Verdedigingsliga voor de voorzet.

De morele verontwaardiging en het begeleidende taalgebruik van Geert Bourgeois (“weerzinwekkend”), John Crombez (“misselijkmakend”), Sven Gatz (“ziekelijk”), Yamila Idrissi (“zum kotzen”), verraden enig retorisch opportunisme, om niet te zeggen een onderdrukte blijdschap omwille van deze malloten die het woord racisme weer nieuw leven inblazen. Vergeet ook het links-progressieve middenveld niet, ietwat uit het lood geslagen door het moslimterrorisme. Unia (het vroegere CGKR) kan weer vrolijk naar de rechtbank, en het op apegapen liggende Kifikif heeft weer een pispaal.

Gisteren mocht Youssef Kobo (de man die het allemaal uitbracht), medeoprichter van Movement X, de beweging van Abou Jahjah, en heden knuffelallochtoon bij de CD&V, in primetime op het VRT-nieuws nog eens alle “weerzinwekkende” facebookberichtjes overlopen en van commentaar voorzien, terwijl de Thaise vakantie van Kaat Bollen weer eens het nieuws niet haalde, toch ook een druk gedeeld bericht op de sociale media. Zut.

Dus ja: deze zomerse opflakkering van Vlaams racisme komt sommigen bijzonder goed uit. Als de ouders van Ramzi Mohammad terugkeren naar België zullen ze vaststellen van in een mediastorm terecht gekomen te zijn, niét door Gunther Vleminx en zijn volgers, maar door de profileringsdrang van Youssef Kobo, zijn politieke confraters én uiteraard de sensatiedrang van de papieren en audiovisuele media.

Nog een bedenking bij dit vreselijk overroepen komkommer-item: de aanslag van 11 september 2001 op de Twin Towers, waarbij zo’n 3000 mensen omkwamen, kon op bepaalde salafistische websites op ruime bijval rekenen. Ook hoger vernoemde Dyab Abou Jahjah betoonde toen heel wat begrip en sprak van een ‘zoete wraak’. Iedereen liet dat toen passeren, als het geraaskal van een provocateur. Respectloos? Ja. Geschift? Zonder twijfel. Moet kunnen? Jazeker. Een democratie die alleen het politieke centrum en het morele fatsoen vertegenwoordigt is waardeloos. De posts op de facebookpagina van de Vlaamse Verdedigingsliga kregen emmers kritiek van tegenstanders op dezelfde sociale media. Wat is dan het probleem?

Niets, er is geen probleem. Wie met modder gooit, gooit niet met bommen, jammer dat niet iedereen zich aan deze menslievende tolerantieregel houdt. En nu graag stilte, pak de koffers en verdwijn voor een tijd uit onze ogen, Youssef Kobo en C°.

Johan Sanctorum is filosoof, publicist, blogger en Doorbraak-columnist.