JavaScript is required for this website to work.
Europa

Hoe dacht Helmut Schmidt over de Russen?

Marc Vanfraechem18/3/2019Leestijd 2 minuten
Helmut Schmidt bij Sandra Maischberger in 2007

Helmut Schmidt bij Sandra Maischberger in 2007

foto © screenshot

Voor wiens rekening rijdt dat EU-‘parlement’ eigenlijk? Niet de Europese, maar die van Washington natuurlijk!

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Naar een oud gesprek uit 2007 gekeken, tussen Helmut Schmidt en Richard von Weizsäcker, in het programma van Sandra Maischberger, en ik leerde daaruit dat Schmidt heel anders naar Rusland keek dan het huidige ‘EU-parlement’ dat doet. Die vergadering kondigde eerder al sancties af, en verscherpt deze nu omdat Washington dat wil. Tot zover de onafhankelijkheid van dat ‘parlement’.

Angst

Maischberger: Het boezemt de Russen angst in dat de raketten van de Amerikanen hun grondgebied te dicht zijn genaderd?

Schmidt: Ja, dat is geen territoriale kwestie, maar een vraag over de expansie van de Amerikaanse basissen tot aan de grenzen van de Sovjet-Unie. Dat moet een Russische stafofficier zorgen baren. De Amerikanen hebben vandaag militaire steunpunten in ongeveer zestig landen ter wereld. Enkele daarvan liggen heel dicht bij de Sovjetgrens in Centraal-Azië, en naar men zegt eerstdaags ook op Pools grondgebied, op Tsjechisch grondgebied. Estland, Letland, Litouwen, Polen, die zijn allemaal lid van de NAVO geworden. Dat moet onrust losmaken, en of het verstandig was… kan men zich afvragen.

[Maischberger: Die Russen haben Angst die Raketen der Amerikaner sind zu nahe am ihrem Gebiet gekommen?

Schmidt: Ja, das ist keine territoriale Frage sondern das ist eine Frage der Ausdehnung amerikanischer militärischer Stützpunkte bis an die Grenzen der Sowjetunion. Das muss bei einem russischen Generalstabsoffizier Besorgnisse auflösen. Die Amerikaner haben heute militärische Stützpunkte in ungefähr sechzig Staaten der Welt. Davon einige ganz dicht an der sowjetischen Grenze in Zentralasien, und angeblich demnächst auf polnischem Boden, auf tschechischem Boden. Estland, Lettland, Litauen, Polen, das sind alles Mitglieder der NATO geworden. Das muss Unruhe auslösen, und ob es klug war …das darf man sich fragen.]

Hysterisierbar

Verder in het gesprek vond Schmidt ‘het aantal mensen dat gelijktijdig op deze aardbol leeft’ (die Zahl der gleichzeitig lebenden Mensen auf diesem Erdball) ook onrustwekkend, en hij specifieerde dat even:

Op zijn beurt is een verder gevolg natuurlijk dat deze mensenmassa via televisie en internet opgezweept kan worden. Men reageert als massa. Het valt niet meer uit te sluiten dat de Amerikaan Sam Huntington, die nu twaalf of dertien jaar geleden voor het eerst sprak van een dreigende Clash of Civilisations — het valt niet meer uit te sluiten dat het tot een wereldwijde clash komt tussen enerzijds de één komma twee, één komma drie miljard mensen die moslim zijn, en anderzijds het Westen. De overbevolking –men moet zeggen de bevolkingsexplosie en de gevolgen ervan– die zal op deze eeuw heel diepgaand haar stempel drukken.

[Wiederum eine andere Folge ist, daß diese Menschenmassen natürlich alle über Fernsehen, über Internet hysterisierbar sind. Es gibt Massenreaktionen. Es ist nicht mehr auszuschließen, daß der Amerikaner Sam Huntington, der heute vor zwölf oder dreizehn Jahren zum ersten Mal von der Gefahr eines Clash of Civilisations gesprochen hat – es ist nicht mehr auszuschließen, daß es zu einem weltweiten Clash zwischen eins Komma zwei, eins Komma drei Milliarden Menschen die Muslime sind, einerseits, und andererseits dem Westen kommt. Die Überbevölkerung, man muss sagen die Bevölkerungsexplosion, die wird das – und die Folgen davon – die wird dieses Jahrhundert sehr weitgehend prägen.]

Marc Vanfraechem (1946) werkte voor Klara (VRT-radio); vertaler, blogger http://victacausa.blogspot.com sinds 2003. Hij schrijft het liefst, en dus meestal, artikels met daarin verwerkt vertaalde citaten van oude auteurs, die hem plots heel actueel lijken.

Meer van Marc Vanfraechem
Commentaren en reacties