Hoe de ‘Bocht van Zuhal’ van de N-VA een heuse volkspartij kan maken

De N-VA lijkt stilaan op een gevestigde beleidspartij, die links en rechts moet toegeven en bijsturen wil ze uitgroeien tot een heuse volkspartij. Dat bijsturen gebeurde al enkele keren.

Herinnert u zich de Bocht van Bracke? Siegfried Bracke werd er in augustus 2014 op uitgestuurd om te melden dat de communautaire N-VA-soep niet zo heet zou worden gegeten als ze zou worden opgediend. De communautaire eisen werden in de koelkast gestopt in ruil voor een ‘neoliberaal’ herstelbeleid.

Eerder dit jaar was er de Bocht van Vuye. De communautaire stilstand zorgde in de Vlaamse Beweging en de grondstroom van de partij voor te veel tandengeknars. Vuye werkt nu – samen met Veerle Wouters – onder de paraplu van ‘Objectief V’ aan een concreet realiseerbaar confederalistisch programma voor 2019.

Eergisteren was er de Bocht van Zuhal. In een interview op de nieuwssite Newsmonkey laat ze verstaan dat – althans voor haar – een vermogenswinstbelasting bespreekbaar is, mits de middenklasse wordt ‘gevrijwaard’. Een standpunt dat ze tot voor kort alleen binnen de partij verdedigde, de N-VA is immers vierkant tegen een vermogensbelasting. Nochtans bleek uit een onderzoek van Knack en VTM dat 77 procent van de N-VA-kiezers voor dergelijke belasting gewonnen is.

Demir is al vaker uitgestuurd om standpunten af te toetsen, en te polsen hoe heet het water is. Of het nu gaat om beperking in de tijd van werkloosheidsvergoedingen, het inperken van de rol van de vakbonden of het invoeren van rechtspersoonlijkheid voor vakbonden. Iron Lady-gewijs tast ze met een straffe uitspraak af hoe het parlementaire halfrond en de publieke opinie daarop reageren.

Met haar achtergrond – heel Vlaanderen kent ondertussen het verhaal van vader mijnwerker die met weinig middelen een groot gezin onderhield – is ze bovendien uiterst geschikt voor deze missie. Wie beantwoordt beter aan het profiel van de op de sociale ladder tot de middenklasse geklommen hardwerkende Vlaming dan zij? Door haar nek uit te laten uitsteken, kan ze voor  N-VA nagaan hoe de eigen achterban zal reageren, en welke banbliksems er volgen uit de Wetstraatwereld en zelfs de eigen partij.

Tot gisteren leek het erop dat vermogensbelasting of vermogenswinstbelasting fiscale maatregelen waren waar N-VA en CD&V over zouden blijven botsen, tot de volgende verkiezingscampagne lonkt. Nochtans, een vermogenswinstbelasting lijkt meer dan billijk voor een middenklassepartij als de N-VA: het tweede verblijf aan de kust of het pakketje aandelen blijven gevrijwaard, het zal allicht gaan om belastingen op winst uit een aanzienlijk gecumuleerd vermogen. De middenklasse, die door het huidige ‘Zweedse’ beleid al niet gespaard blijft, wordt in zo’n verhaal uit de wind gezet.

Zal de N-VA nu het geweer van schouder veranderen? Met de laatste tegenvallende opiniepeilingen lijkt het niet meer dan normaal om ook op dit punt bij te sturen, de bocht in te zetten, de middenklasse centraal te stellen en de Vlaamse volkspartij te worden, die de CD&V altijd is geweest.

Deze opinietekst verscheen gisteren, 3 mei, in De Morgen. 

Foto: (c) Reporters