JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Hoe neutraal is Sensoa?

Pieter Bauwens19/12/2016Leestijd 3 minuten

Sensoa profileert zich als de seksuele inquisitie van Vlaanderen en is niet zo neutraal. 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Abortus is geen neutrale ingreep. Abortus is geen zaak van de vrouw alleen. Abortus is geen zaak van een man en een vrouw alleen. Er is een derde in het spel, de enige die er niets kan aan doen en de enige die het kind van de rekening kan worden. Ik breng graag de stem van die derde in het debat.

Daarmee heb ik me nu definitief uit de gratie gewerkt van Sensoa, de zelfbenoemde seksuele inquisitie van Vlaanderen. Sensoa wordt als inquisitie blind gevolgd door de pers, die bijna geen vragen stelt, maar het discours blind overneemt. En dat begrijp ik niet. Een woordvoerder van de koepel van abortuscentra komt in De Standaard (17 december 2016) beweren dat ‘Abortus meer ter sprake moet komen op school’. Daar moet toch een kritische vraag over gesteld worden? Dat lijkt me te sterk op ‘Wij van WC-eend, raden WC-eend aan’. Waarmee ik me nu ook uit de gratie werk van de pers.

Abortus is voor mij geen neutrale ingreep. Het is niet hetzelfde als een wrat weghalen. Abortus is een ethische beslissing, een vraag over leven en dood en die moet weloverwogen genomen worden. Als je over abortus spreekt moet je die overweging altijd meenemen. Pas op, ik ben geen extremist. Ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarin abortus de minst slechte oplossing is. En ik zal niemand veroordelen die in eer en geweten abortus heeft laten plegen; ik zal die steunen. Ik vraag enkel dat dit niet als een ‘neutrale’ beslissing wordt behandeld. Dat is trouwens een opinie die breed gedragen wordt in Vlaanderen.

In de pers komt over seksualiteit en seksuele vorming op school, haast enkel Sensoa aan het woord. Die worden voorgesteld als een ‘neutrale’ instantie. Ik betwijfel die neutraliteit. In het bestuur van Sensoa is Luna, de koepel van abortuscentra, wel vertegenwoordigd. Organisaties die denken zoals ik zijn er niet vertegenwoordigd. Sensoa noemt zo’n organisaties consequent ‘pro life’ (dat jargon wordt kritiekloos overgenomen door de pers) en gooit zo alles op een hoopje. Daarbovenop doet Sensoa er alles aan om verenigingen die een ethische benadering van abortus voorstaan, ‘pro life’ zijn, zwart te maken. Dergelijke verenigingen worden op een zwarte lijst gezet door Sensoa. Sensoa doet er alles aan om die buiten de scholen te houden. Waarom eigenlijk? Sensoa ontpopt zich zo tot de seksuele inquisitie van Vlaanderen. Zij bepalen wat mag gezegd worden en wat niet. Wie niet in hun kraam past, vliegt op de index. Waar halen zij dat recht vandaan? Gaat de bevoegde minister, Jo Vandeurzen (CD&V) akkoord met dergelijke praktijken?

Sensoa stelt zich zo typisch Vlaams op, dat het niet meer opvalt. Ze leggen de discussie lam; wie anders denkt is verdacht en fout en moet het zwijgen opgelegd worden. Ik vind dat als we het oneens zijn, we met elkaar in discussie moeten gaan. Maar dat wil Sensoa blijkbaar niet: hup, die zwarte lijst op en elke discussie weigeren ‘met zo’n mensen’. Ik wil dat debat zien en horen. Wat is het verschil in visie tussen Sensoa en die van ‘Jongeren Info Life’ bijvoorbeeld? Een organisatie die de laatste dagen nogal zwart wordt gemaakt, met de hulp van Sensoa, waarom eigenlijk? Wat hebben ze precies fout gedaan? Dat lees ik nergens.

Abortus is geen taboe op scholen, zoals De Standaard beweert, er wordt zorgvuldig mee omgesprongen. Maar er wordt niet ‘neutraal’ mee omgesprongen. Zo hoort het. Ik wens niet dat mijn kinderen – ik ben vader van drie – een dergelijke ‘neutrale’ visie op seksualiteit krijgen. Seksualiteit is meer dan een biologische handeling, meer dan enkele een pleziertje, het heeft een emotioneel aspect en het brengt een verantwoordelijkheid mee. Seks is geen alternatief voor een avondje Scrabble, Monopolie of tv-kijken. Jongeren moeten niet bang gemaakt worden voor seksualiteit. Helemaal niet, het is ook best prettig. Maar je staat als individu niet los van je daden en de gevolgen ervan. Je hebt verantwoordelijkheden in het leven, ook als je dat liever niet wil. Ook dat wil ik meegeven. Dat maakt ook deel uit van verantwoordelijke seksualiteit, en die wil ik in het katholiek onderwijs graag meegegeven zien.

Oké, ik ben een godsdienstleerkracht. Die zijn per definitie verdacht in deze discussie. Hoewel de grond van mijn overtuiging eigenlijk niet ter zake doet. Ik voer de discussie over verantwoorde seksualiteit open met mijn leerlingen. Heel open. Alles kan er gezegd worden. Ik leg ze mijn visie niet op, maar reik ze wel aan. Dat zijn ook geen dovemansgesprekken, niet altijd even gemakkelijke gesprekken, maar wel altijd heel rijk. We kunnen daarover open spreken. Enkel Sensoa kan dat blijkbaar niet. Zij willen dat abortus wordt voorgesteld als een neutrale optie tussen alle andere en dat wie dat niet doet, moet verketterd worden. Sensoa mag dat van mij vinden. Ze mogen dat van mij ook uitdragen. Maar waar ik boos van word is dat ze hun visie, die niet neutraal is, opleggen als de enige juiste en alle andere visies proberen te verbieden. Gelieve mij, en anderen, de vrijheid te geven om een andere visie te hebben dan Sensoa.


Afbeelding: © www.sensoa.be

Categorieën

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties