Homofobie, islamofilie en hypocrisie

In een opiniestuk in De Standaard (4 mei 2015) halen twee parlementsleden van Groen uit naar het Vlaams Belang. Bruno De Lille en Petra De Sutter maken daarbij een intentieproces van de uitspraken die partijvoorzitter Tom Van Grieken deed op onze nieuwjaarsreceptie over de aanvaarding van holebi’s in onze samenleving. Volgens de groene wereldverbeteraars doet Vlaams Belang daarmee aan ‘recuperatie’. Sterker nog: blijkbaar spelen we op die manier ‘verschillende groepen in de maatschappij tegen elkaar uit’. Wat bewijzen de Groen-politici met dit opiniestuk vooral? Dat voor de ecologisten een stevig debat over zowel holebi’s als multiculturaliteit onmogelijk is.

De vroegere AVV-VVK-krant weigerde een Vlaams Belang-opiniestuk op te nemen waarmee we  Groen van repliek dienden. Daarom doe ik langs deze weg een bescheiden poging om de groene hypocrisie te counteren.

Om te beginnen gooien De Lille en De Sutter alles op een hoop. Wie kritische kanttekeningen plaatst bij commercieel draagmoederschap en homoadoptie, wordt meteen weggezet als ‘tegenstander van gelijke rechten voor holebi’s’. Het begrip ‘homofoob’ valt in het Groen-artikel nog nét niet. Volgens de kromme Groen-logica zijn de modeontwerpers Domenico Dolce en Stefano Gabbana, beiden homoseksueel, dus ook voorstander van zogenaamde discriminatoire handelingen. Zij poneerden immers een tweetal maanden geleden zelf nog de stelling dat kinderen best opgroeien in een omgeving met een vader en moeder.

En ja, het Vlaams Belang benoemt de zaken zoals ze zijn: bijna alle daders van homofoob geweld zijn van allochtone herkomst, meestal zijn het ook moslims. Kijk de politiecijfers er op na, praat met homoseksuelen in steden als Antwerpen en Brussel: zowat iedereen zal bevestigen uit welke hoek de al dan niet met de vuist bekrachtigde homohaat dag in dag komt. Diep in hun binnenste moeten De Lille en De Sutter toch in de knoop raken met hun cognitieve dissonantie?

Jaren geleden telde de ecologische partij in haar rangen een homoseksueel van allochtone origine die de homohaat onder allochtonen wilde aanpakken. Hij kreeg het idee om in het Antwerpse Borgerhout affiches rond dit thema op te hangen. Dit werd hem door zijn eigen partij nadrukkelijk verboden, waarna hij teleurgesteld de groene partij verliet.

Groen moet overigens zowat de enige progressieve partij in Europa zijn die er tegenstander van is om de acceptatie van holebi’s te vermelden in een integratieproef voor allochtonen. Bang om het eigen allochtone electoraat te schofferen, net zoals destijds met de affichecampagne in Borgerhout?

Laten we de zaken onverbloemd benoemen en geen taboes uit de weg gaan. Maar laten we er vooral voor zorgen dat alle burgers (ook in de grote steden) veilig over straat kunnen. Daar is progressief-links, na jaren op zowat alle niveaus te hebben meebestuurd, niet in geslaagd. Wel integendeel.

Wie bovendien het verband tussen toenemende homofobie en dito islamisering ontkent, is ziende blind. Wie weigert te erkennen dat voornamelijk allochtonen zich bezondigen aan geweld tegen homo’s, is niet bereid om het probleem ten gronde aan te pakken. Wie wegkijkt van door de koran geïnspireerde – verbale en fysieke – ‘gay bashing’, doet er best het zwijgen toe. Wie dus, kortom, deel uitmaakt van een politieke partij die de islamisering en de multicultuur niet in vraagt durft stellen, heeft niemand lessen te geven over de aanvaarding van homoseksualiteit.

Islamofilie gaat immers altijd gepaard met homofobie. Zolang de multiculturelen van diverse politieke strekkingen dat niet inzien, is hun pleidooi ter aanvaarding van homoseksualiteit ongeloofwaardig. Zolang kritiek op de homohaat van moslims wordt beschouwd als een aanval op de islam en dus ipso facto gelijkgesteld wordt aan racisme, zijn opiniestukken over holebi-rechten enkel oeverloos gezwets.

Over allochtone homofobie geldt in politiek-correcte kringen de leuze: horen, zien en zwijgen. En dat geldt a fortiori voor de Groen-parlementsleden en hun progressieve bondgenoten. Homofobie gedijt in Vlaanderen met de stilzwijgende goedkeuring van deze politieke profeten van de multikul. Voor hen hebben electorale redenen – het werven van moslimkiezers – voorrang op de bescherming van de fysieke integriteit van holebi’s. Zolang dat niet verandert, besparen ze ons best hun hypocrisie. 

Foto © Reporters 

Chris Janssens is fractievoorzitter Vlaams Belang in het Vlaams Parlement
@chrisjanssensVB