JavaScript is required for this website to work.
Europa

Hongarije: de Europese Unie is autoritair en hypocriet

Wie lust genderkoek?

Tom Vandendriessche6/7/2021Leestijd 4 minuten

foto © AFP

Hongarije stapt niet mee in de genderideologie en wordt door de EU aan de schandpaal genageld. Maar over Turkije en Qatar zwijgt de EU.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Çavaria is een vzw die LGBTI-mensen wil verenigen, hun belangen verdedigen en als expertisecentrum wil optreden om te werken aan wat zij noemen een inclusieve samenleving met een brede kijk op seksuele oriëntatie, genderexpressie, genderidentiteit en sekse-kenmerken. Wat we daar precies onder moeten begrijpen werd onlangs duidelijk met de genderkoek. Hiermee gaan ze naar scholen om kinderen aan te leren dat er zoiets bestaat als gender, een zelf gekozen geslachtsidentiteit zoals genderqueer, genderfluïde, transgender, etc.

Onder andere voormalig N-VA-huisideoloog  Joren Vermeersch noemde dit indoctrinatie van de genderideologie aan kinderen op de lagere schoolbanken. Uit de jaarrekeningen blijkt dat deze vzw voor 75% van subsidies afhankelijk is. De Vlaamse regering van Jan Jambon subsidieert deze genderpropaganda met 1 miljoen euro per jaar.

Hongarije alvast niet

In Hongarije heeft men een andere kijk op de zaken. Een recente wet die kinderen moet beschermen tegen pedofilie werd geamendeerd waardoor o.a. deze genderideologie niet gepromoot mag worden op de scholen. Seksuele opvoeding is de exclusieve verantwoordelijkheid van de ouders vindt een meerderheid van het Hongaarse parlement.

Zoals het vaak in een democratie gebeurt, is de oppositie het oneens met het regeringsbeleid en zijn er groepen die op straat demonstreren. Dat gebeurt in alle vrijheid. Meer zelfs, in Budapest vinden opnieuw in alle vrijheid een ganse maand LGBT-festiviteiten plaats. Mensen met een andere geaardheid hebben precies dezelfde rechten als ander burgers onderstreepte premier Viktor Orban.

Het hysterische Westen

De reactie in het Westen was er een van onbegrip, afwijzen en misprijzen. De voetbalbusiness, gekend om haar hoge morele standaarden, tooide zich collectief in regenboogkleuren. Terloops, in Qatar, waar volgend jaar het WK plaatsvindt, staat de doodstraf op homoseksualiteit. Wat als Europese leiders omschreven wordt, viel over mekaar heen om Hongarije de les te spellen.

De Nederlandse premier Rutte vond dat als de wet niet ingetrokken werd, Hongarije zelfs uit de EU moest gezet worden. De Belgische premier De Croo noemde Hongarije ronduit ‘achterlijk’ en eiste dat dit land financieel gestraft zou worden. De Europese Commissie kondigde van haar kant juridische stappen aan om de Hongaarse wet te verhinderen.

De EU is autoritair

De Eurofanatieke elites hebben het zowaar over een schending van de Europese waarden. Niemand weet wat die precies inhouden. In de Europese verdragen zijn enkel heel rekbare begrippen opgenomen als menselijke waardigheid, vrijheid, rechtvaardigheid en de onvermijdelijke mensenrechten. Die hebben door absurde politieke invulling en juridisch activisme van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens echter elke betekenis en morele legitimiteit verloren. Onlangs besliste het Europees Parlement zelfs dat abortus zowaar een mensenrecht is! Gewapend met zelfuitgeroepen morele superioriteit, financiële en juridische strafexpedities wil het Hongarije op de knieën krijgen. De Hongaren mogen geen eigen binnenlandse politiek meer voeren. Ze mogen geen eigen democratische keuzes meer maken. Ze mogen niet meer twijfelen aan de EU-staatsdoctrine waarvoor niemand ooit gekozen heeft.

Men kan het natuurlijk eens of oneens zijn met het Hongaarse beleid. Net zoals het Hongaarse volk dat met het omgekeerde daarvan in Vlaanderen kan zijn. Dat beslissen wij net zoals de Hongaren vooral zelf binnen de eigen democratie. Andere landen moeten hen niet de les te spellen, dat zouden wij ook niet waarderen. De Hongaren hebben dit bovendien al eens meegemaakt. Daarom verzetten ze zich zo koppig. Ze hebben hun vrijheid immers niet zomaar gekregen, maar met bloed betaald. In 1956 sloegen Russische tanks de opstand in Budapest bloedig neer. Ze wilden geen socialisme, maar vrijheid. Dat onderdrukten de bureaucraten in het politbureau. De EU wordt steeds meer een EUSSR.

De EU is hypocriet

Bovendien is de hypocrisie van de EU werkelijk tenen krullend. Terwijl homoseksuelen in veel West-Europese steden met de regelmaat van de klok met agressie te maken krijgen wegens hun geaardheid, voelt men zich geroepen om Hongarije de les te spellen. Maar waar zouden homoseksuelen eigenlijk het veiligst zijn? In Budapest of in Molenbeek? Terwijl in Hongarije zonder enige hindering een pride-maand plaatsvindt, liet Erdogan de pride-parade in Istanbul door de politie uiteen rammen. Waar waren de voetballers, de media en de politici? Iemand iets over gehoord? Oorverdovende stilte!

Meer zelfs, de Europese Commissie kondigde een dag later zelfs een nieuwe Turkije-deal aan ter waarde van maar liefst drie miljard euro om het vuile werk op te knappen in het beheersen van de migratiestromen. Ondanks de constante chantage met vluchtelingenstromen, de agressie tegen Griekenland, het ronduit homofoob staatsgeweld, wordt het regime van Erdogan beloond met extra miljarden. Van morele verhevenheid gesproken!

Marcheren naar de loopgraven

Ooit was de Europese integratie een positief samenwerkingsproject waarbij men naar eenheid in diversiteit streefde. Een belangrijk principe daarbij was de subsidiariteit. Dat betekent dat beleid zoveel mogelijk op het beleidsniveau zo dicht mogelijk bij de burger moet plaatsvinden. Een ander essentieel principe was de soevereiniteit. Dat betekent dat elk land zijn eigen democratische keuzes kan maken. De combinatie tussen beide is het nobel streven naar samenwerking tussen vrije staten op basis van overleg en wederzijds begrip.

Na twee wereldoorlogen wisten we immers wat die andere weg, de weg van het imperialisme, betekende. Daarbij leggen (grote) staten hun wil op aan anderen met alle gevolgen van dien. Wie deze les van de geschiedenis negeert, moet de consequentie van het imperialisme van de eurofanatieke elite aanvaarden en doet ons opnieuw naar de loopgraven marcheren. Deze keer onder de totalitaire vlag van de genderideologie, het BLM-racisme en de klimaathysterie. Willen we werkelijk die weg op?

Tom Vandendriessche is Europees Parlementslid voor Vlaams Belang.

Commentaren en reacties