Jubel in Brussel

Het Jubelpark was een droom; de lente knalde. Vanaf 10 uur verzamelden 5.000 Vlamingen, Catalanen, Zuid-Tirolers, Venetianen, Corsicanen, Basken, Schotten aan de triomfboog, de Cinquantenaire, die 50 jaar België herdenkt. Voor de Europeanen van noord, zuid en centrum hoeft die halve eeuw geen twee eeuwen te worden. Schouder aan schouder kwamen zij betogen voor het zelfbeschikkingsrecht van hun volk. De Vlaamse Volksbeweging (VVB) was de gastheer van de nationale en de internationale deelnemers. De Catalaanse vlaggen en de Vlaamse Leeuwen wapperden in de meerderheid. Bij de Catalanen was het aantal jonge mensen opvallend groot. De Schotse Sint-Andriesvlag was eerder zeldzaam.

De regering-Di Rupo heeft er alles aan gedaan om de betoging van zondag 30 maart te boycotten en te kleineren, daarbij instemmend gevolgd door het stadsbestuur van Brussel. VVB heeft voet bij stuk gehouden, wilde en zou present zijn, en is gered door de Chinese president Xi Jingping die rond dezelfde tijd aan een tocht begon door Brussel. Regering, stad en ordekrachten konden een confrontatie met betogers vanuit gans Europa missen.

Een sympathieke waarnemer op de fiets was professor Philippe van Parijs die stond te keuvelen met professor Bart Maddens. De Brusselse hoogleraar en prominente inspirator van de Paviagroep woont aan het Jubelpark, kwam poolshoogte nemen en ontving van een deelnemer de badge en de brochure van de betoging. Hij zegde niet neen.

De eerste aanduiding dat er iets moois op komst was, kwam voor deze waarnemer, in de Wetstraat. Uit een zijstraat draaiden vader, moeder en zoon met twee Vlaamse Leeuwen en T-shirts met ‘Vlaamse Republiek’ op in de richting van het Jubelpark, waar de betoging verzamelde. Zestig bussen uit gans Vlaanderen voerden betogers aan. De Catalaanse deelnemers passeerden tussen het stukje Wetstraat ten oosten van het Schumanplein en het park voorbij het Europese kantoor van de Catalaanse regering. Boven het park wentelwiekte een helikopter van de federale politie. De camera’s van VRT-TV, met reeds beelden in het middagnieuws, RTL en ORF (Oostenrijk) draaiden.

Om 11.00 uur startte de betoging langs een andere route dan het voorstel van de organisatoren. Een uitloper van de boycot van het gezag. Normaal werd er richting Schumanplein opgestapt maar de tocht ging in de tegenovergestelde kant uit. Dat leverde mooie beelden op van de duizenden en hun honderden vlaggen aan de triomfboog en het Legermuseum dat met een grote tentoonstelling de Eerste Wereldoorlog belgicistisch herdenkt, dus zonder één gram aandacht voor de Fronters en het sterke groeien van het Vlaamse radicalisme aan de IJzer. Honderd jaar na 1914 steekt officieel België alsnog de kop in het zand.

De Belgische en Vlaamse hoofdstad was op zondagmorgen rustig, weinig mensen waren op straat, het publiek dat nieuwsgierig naar de vlaggenstoet keek bestond hoofdzakelijk uit allochtone schoonmakers en beveiligers van Europese gebouwen en ambassades en bewoners van de flatgebouwen bij hun late ontbijt.

De betoging Ja voor Vlaanderen, Yes for Scotland en Si por Catalunya kwam op voor het zelfbeschikkingsrecht der volkeren en is een onderdeel van de actie om 1 miljoen handtekeningen te verzamelen voor de stelling: ‘Ik ondersteun het initiatief dat het zelfbeschikkingsrecht van de Europese volkeren binnen de Europese Unie erkend wil zien als een fundamenteel mensenrecht en wens dat de Europese instellingen alle Europese burgers en hun naties ondersteunen als ze dit recht wensen toe te passen.’ Tot einde mei kan deze eis onderschreven worden op www.zelfbeschikking.eu. Een miljoen handtekeningen zijn in zicht en zullen aan de EU-Commissie worden voorgelegd om een debat over het recht op zelfbeschikking in de Europese Unie af te dwingen. VVB is een leidend lid van het ICEC, de International Commission of European Citizens, en werd opgericht om al de organisaties, instellingen en personen te verzamelen die dezelfde visie over een democratisch Europa delen. Bart De Valck, voorzitter van VVB: ‘De conservatieve houding van de Belgische regering en de tegenkanting van Brussel vallen niet te rijmen met de democratische waarden en vrijheden die de Europese Unie pretendeert te vertegenwoordigen. Vandaag tonen wij dat miljoenen Europeanen hun fundamentele rechten op vrijheid, gelijkheid en zelfbeschikking willen gerespecteerd zien.’ Op naar een Europese Lente!

Foto © @IgnasiRecasens