JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Belgisch kiessurrealisme

Kamerverkiezingen kanton Rode

Pieter Bauwens29/6/2014Leestijd 3 minuten

De analyse van de resultaten in het kiesarrondissement Rode toont het surrealisme van deze creatie van de zesde staatshervorming. 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De zesde staatshervorming deed in Vlaams-Brabant een nieuw kieskanton ontstaan: Kanton Sint-Genesius Rode. Dat kanton bestaat uit: Sint-Genesius-Rode, Drogenbos, Kraainem, Linkebeek, Wemmel en Wezembeek-Oppem. De zes Vlaams-Brabantse gemeenten met taalfaciliteiten voor Franstaligen. Het kanton Rode ligt in de kieskring Vlaams-Brabant, maar de kiezers konden er voor de Kamerverkiezingen kiezen tussen de Vlaams-Brabantse lijsten of de Brusselse lijsten en voor de Europese verkiezingen kunnen ze kiezen voor de Franstalige of Vlaamse lijst.

Tabel!

Officieel heeft 59% van de kiezers gestemd voor een Brusselse lijst en 41% voor een Vlaams-Brabantse lijst, maar in dat laatste cijfer zitten ook alle blanco en ongeldige stemmen. Van alle geldige stemmen is 65% naar Brusselse lijsten gegaan en 35% naar Vlaams-Brabantse lijsten. Dat meldt het Documentatiecentrum voor de Vlaamse Rand. De zesde staatshervorming helpt zo via het kieskanton Rode om de faciliteitengemeenten los te maken uit Vlaanderen, de inwoners willen er, zelfs politiek, geen affiniteit mee. Het kieskanton Rode is een politieke anomalie in België, meer een symptoom van de Belgische ziekte dan een oplossing. De faciliteiten en de regeling rond het kanton Rode helt Franstaligen geloven dat ze in Vlaanderen kunnen wonen zonder Vlaming te zijn. het is een politiek compromis dat leidt tot desintegratie van gemeenschappen en daarvoor is het verwerpelijk.

Surreëel

In het kieskanton Rode haalt de MR 9.442 stemmen op de Brusselse lijst, daarmee is ze afgetekend de grootste en meer dan dubbel zo groot als de Vlaamse familie van Open VLD. Van je familie moet je het hebben. Groen haalt op de Vlaamse lijst 1.057 stemmen, 8,36% en Ecolo op de Brusselse lijst1.629 of 6,96%, ach familie… cdH 2.072 stemmen of 8,86% en CD&V 1.543 stemmen of 12,20%. Het moeilijkste moet het toch zijn voor de FDF-kiezer. Wat doe je? FDF-stemmen in Vlaams-Brabant of in Brussel. Wel 1.811 of 14,32% koos FDF op de Vlaamse lijst, 4.192 of 17,92% deed dat op de Brusselse lijst. FDF haalde in Vlaams-Brabant 15.405 stemmen of 2,27%, in Brussel 55.306 of 11,09%, goed voor 2 zetels. De stemmen op de Vlaams-Brabantse lijst waren dus verloren.

Als je de tabel met uitlagen bekijkt is het allemaal nog eigenaardiger. Zo halen de Vlaamse partijen op die Brusselse lijsten nog 8,48% van de stemmen. Zijn dat dan Nederlandstalige inwoners van De Rand die op de verkiezingsdag op Brusselse lijsten stemmen voor een Vlaamse partij? Goed wetende dat dit bij voorbaat verloren stemmen zijn, omdat de Vlaamse lijsten in Brussel voor de kamer niet genoeg stemmen halen om een verkozene te hebben, is dat toch je reinste politiek surrealisme. Of ligt het aan de oproep van Prof. Philippe Van Parijs? De pavia-prof zag verschillende redenen om als Franstalige in Brussel voor een Vlaamse lijst te kiezen. De fundamenteelste is dat de twee kiescolleges hopeloos achterhaald zijn. ‘Brussel telt volgens de laatste taalbarometer nog slechts 34 procent inwoners die enkel het Frans en 5 procent die enkel het Nederlands als moedertaal hebben. Het is absurd om vast te houden aan een systeem dat uitgaat van een stad met twee etnische stammetjes. Het beste bewijs is dat tegenwoordig alle Vlaamse partijen, ook N-VA, campagne voeren in het Frans.’ zei Van Parijs op Brusselsnieuws.be (20 mei 2014). Maar dat de oproep van Van Parijs door iets meer dan 8% van de kiezers die voor de Brusselse lijst kozen zou gevolgd zijn, zou een enorm succes zijn. Als we de cijfers wat grondiger bekijken dan lijkt die ‘Vlaamse keuze’ door volgelingen van Van Parijs te worden tegengesproken. Want Van Parijs gaf ook als reden de N-VA stoppen en wat zien we? N-VA is de grootste Vlaamse partij bij de kiezers voor een Brusselse lijst in Rode (852 stemmen, 3,64%). Open VLD is de tweede partij met net iets meer dan de helft van de N-VA. Dat terwijl Open VLD met 32% en 4.066 stemmen de grootste is bij de ‘Rodenaars’ die op een Vlaamse lijst stemden.

Soms is de Belgische surrealiteit erger dan de fictie.

Foto © Reporters

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

‘Sick’ is een relevante en hilarische roman waarin Bavo Dhooge alle humoristische registers opentrekt, zonder daarbij ook maar een moment de vinger van de pols van de maatschappij te halen.