JavaScript is required for this website to work.
post

Keulen, één jaar later

ColumnJohan Sanctorum4/1/2017Leestijd 3 minuten

Vrijwel geen incidenten dit keer, maar, o ramp, nu weer teveel ‘ethnic profiling’!

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Een jaar geleden is het nu dat tijdens oudejaarsnacht aan de Keulse Dom tientallen vrouwen het slachtoffer werden van intimidatie, bepotelen tot en met verkrachting. De daders waren bijna zonder uitzondering mensen van vreemde komaf, met name asielzoekers die niet weten hoe je hier met een vrouw omgaat: we zullen het nog tactvol verklaren als een gebrek aan kennis en een cultuurshock.

Vanuit die wetenschap was de Keulse politie vast besloten om de Sylvesternacht 2016/17 in goede banen te leiden, en dat lukte ook: het aantal klachten over seksuele en andere agressie was dit keer miniem.

Politiechef Jürgen Mathies licht een en ander toe: verleden zaterdag waren honderden jonge, Noord-Afrikaans uitziende jonge mannen naar Keulen komen afzakken, en die werden ook in het oog gehouden. Iets na 23 uur liet hij via Twitter weten: ‘Bij het centraal station worden momenteel verschillende honderden Nafris gecontroleerd. Info volgt’. Waarbij ‘Nafris’ staat voor Noord-Afrikanen. Dat viel niet in goede aarde bij ene Simone Peter, de partijleidster van Die Grünen, die de vraag stelde of zgn. ‘ethnic profiling’,- het controleren van de identiteit dus op basis van het uiterlijk,- wel gerechtvaardigd was. Het gebruik van het woord ‘Nafris’ vond ze totaal ‘onaanvaardbaar’.

Waarop politieman Jürgen Mathies verbouwereerd repliceerde: het waren nu eenmaal vooral Noord-Afrikaanse mannen die vorig jaar het feestje bedierven. Wat moest de politie dan dit keer doen? Meisjes van zestien eruit pikken en controleren? 

Gezond verstand
 

Ik kan me helemaal vinden in de reactie van deze flik, en evenredig lijkt me de opmerking van groenlinks compleet van de pot gerukt. Op die manier is het natuurlijk nooit goed: als het uit de hand loopt, is het de schuld van de politie, als het niet uit de hand loopt heeft ze haar werk té goed gedaan. Je vraagt je af vanuit welke agenda dit soort oprispingen ontstaat, en of links op die manier niet net aanstuurt op méér haat en racisme omwille van onbeheersbare toestanden in de publieke ruimte. Zie hieromtrent ook de recente tekst in dit magazine ‘Democratie is geen zelfmoordpact’ van Miel Swillens, en het doorgeslagen discours rond mensenrechten en privacy.

Het taboe om die avond en op die plek bijvoorbeeld Noord-Afrikanen in ’t oog te houden,- een volstrekt redelijke keuze gezien de context,- leidt ronduit tot absurde toestanden die de hachelijke evenwichtsoefening, ‘ordehandhaving’ genaamd, compleet onwerkbaar maken. Het betekent dat men strikt genomen op die Oudejaarsnacht ook geen mannen mocht viseren, want dat zou een uiting van seksisme betekenen. Of ook geen mensen, maar evenmin honden, katten, goudvissen, of lantaarnpalen. U begrijpt: als men zelfs geen statistisch materiaal mag gebruiken om pro-actief op te treden, kunnen we net zo goed de politie afschaffen en allemaal zelf met een pistool rondlopen.

Het is veel erger dan een politieverhaal en het gaat zelfs niet alleen over veiligheid, voor wie denkt dat ik nu gewoon wat populistische post-truth uitkraam. Het gaat bij die groene dame om het verlies van wat wij gezond verstand noemen: de elementaire kunst om een optelsom te maken en te deduceren, gecombineerd met wat simpele waarschijnlijkheidsleer.

Al sinds Aristoteles weten we dat uit twee geldige premissen een geldige conclusie volgt, en met wat goede wil kan men het tot een simpel syllogisme herleiden:
1) Mensen van Noord-Afrikaanse afkomst zijn meer dan gemiddeld betrokken bij seksuele agressie.
2) De groep die op Oudejaarsavond naar het Keulse stationplein trok was overwegend Noord-Afrikaans gekleurd.
3) Deze groep mag dan ook als risicogroep inzake seksuele agressie beschouwd worden. 

Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat ik er hier Aristoteles bij moet sleuren, om de idiotie van groenlinks aan te tonen. In de moderne wetenschap zijn alle zoekstrategieën op waarschijnlijkheid gebaseerd, anders werd er nooit wat gevonden. Als je een bacterie wil afzonderen die zich graag in warm water ophoudt, ga je niet in koud water zoeken. Als Rotweillers graag hun tanden in kinderen zetten, ga je bij voorkeur dit hondenras niet aanbevelen bij een onthaalmoeder. Als mensen met ros haar significant meer supermarkten blijken te overvallen, dan zou ik na een overval toch extra uitkijken naar euh… roodharigen, sans rancune. En waarom mogen mannelijke homo’s geen bloed meer geven? Uit homofobie? Neen, gewoon omwille van de cijfers: omdat 1 op 20 van hen drager blijkt van het hiv-virus, tegenover 1 op 5.000 bij hetero-mannen. Elementary, my dear Watson, ik zie daar geen enkele stigmatisering in,- of waarom de politieke paranoia soms totaal uit de hand loopt.

De term ‘ethnic profiling’ alleen al is zo aberrant dat ik hem zelfs niet meer reken tot het domein van de doorgeslagen politieke correctheid, maar veeleer tot de categorie van redeloze blunders tegen de logica waar misschien professor Vermeersch eens een boom moet over opzetten. De grootste fout die de Keulse politie heeft gemaakt, is dan ook geen rationele maar een communicatiefout: ze hadden dat van die Nafri’s nooit moeten twitteren. Bij mijn weten heeft de politie andere interne verbindingslijnen dan Twitter. Überhaupt moet een politiecommissaris zich in diensttijd met de sociale media niet bezig houden, ook dat is een irrationele vorm van zelfbevrediging die contraproductief is. Stratenvegers twitteren toch ook niet dat ze de poep hebben opgeruimd, of is dat nu weer misplaatste beeldspraak. Tot volgend jaar dan maar weer aan de Dom.

 
Johan Sanctorum is filosoof, publicist, blogger en Doorbraak-columnist

Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.

Commentaren en reacties