Koning Filip en TV Familie

Ik lag met m’n benen omhoog in de zetel. Mijn voeten wiegelden over de rugleuning. De regen tikte zachtjes tegen het raam en de krant lag op m’n gezicht. De deur die dichtsloeg wekte me uit mijn middagdutje en ik hoorde mijn vrouw in de weer met haar jas en haar boodschappentassen.

Ze stak de deur van de hal open en keek me fronsend aan.

‘Heb je liggen slapen?’

‘Ah, je bent er’, probeerde ik zo wakker en monter mogelijk te zeggen.

‘Ik kan de gazet op je kaak lezen, ‘Cel. Je hebt geslapen.’ Ze vond het artikel op mijn smoel kennelijk grappig.

‘Je bent zo lang weggebleven?’ Ik had een droge mond. Waarschijnlijk had ik liggen snurken.

‘Ja’, ze zette haar tassen in de keuken en ging van daar verder. ‘Ik ben Linda van de Fluit tegengekomen’.

‘Linda van de Fluit?’, ik moest even denken.

‘Ja, de Fluit. De vroegere muziekleraar van de broederkensschool.’

‘Ah, ja. dé Fluit.’ Ik was mee. ‘Laat me raden: ze had haar bontjas aan en ze kwam juist van bij de coiffeur’. Intussen was ikzelf in de keuken beland en zat ik met m’n kop vol letters in de koelkast op zoek naar iets om te drinken.

‘Ja, natuurlijk was ze bij de coiffeur geweest. Ik kwam ze tegen toen ik uit het kaaswinkeltje kwam. We zijn een koffie gaan drinken in “De hete truffel”‘.

Ik heb nooit begrepen hoe iemand op het idee komt om zo’n naam aan een tea-room te geven. De zaak bestaat intussen zo lang dat de grapjes rond ‘De hete truffel’ niet meer aanslaan. Ik had mijn laatste flesje Rodenbach in de koude kast ontdekt en ontkurkte die. ‘Wat had ze allemaal te vertellen? Is haar zoon nu al een BV?’

‘Hij heeft de koning ontmoet’, mijn vrouw toonde enige achting in haar stem terwijl ze de zak patatten in mijn handen zwierde.

‘De koning? De Fluit zijn zoon schrijft toch voor dat boekske?’

‘Ja. TV Familie. Linda zegt dat hij de hoofdredacteur is, maar je weet dat ze nogal kan overdrijven.’

‘Waar moeten die patatten naartoe?’

‘In de kelder, maar pak er al een paar uit, want je mag ze seffens beginnen schillen’.

Ik dronk van mijn bier. ‘ Dat is toch dat boekske waar je een borstvergroting kon winnen?’

‘Waarom moet ik een borstvergroting winnen?’ Ze klonk serieus.

‘Ja, bolleke, als er één vrouw is die dat niet moet winnen dan ben jij het. Waarom is hij bij de koning geweest?’ Het was belangrijk om meteen de aandacht van dat gevoelige onderwerp weg te trekken.

‘Ze hebben hem eerst gebeld dat hij naar het Paleis moest. Blijkbaar is hij op vakantie geweest met prins Laurent of zoiets.’

‘Met de Laurent!?’

‘Ja, en hij moet erover hebben geschreven en daar kon de Filip niet mee lachen. Die heeft hem toen gebeld hé!’

Ik probeerde me voor te stellen dat koning Filip iemand spontaan opbelt. Het lukte me niet. ‘Hoe is die jongen dan in het Paleis geraakt? Omdat Filip hem langs de telefoon heeft uitgenodigd?’

‘Ja, dat moet wat later zo gebeurd zijn.’ Mijn vrouw begon ineens zachter te praten, wat betekent dat er iets significants volgt: ‘Hij moet daarna met Filip op verlof geweest zijn, want hij heeft er ook over geschreven!’

Ik trok mijn ogen vol ongeloof open. ‘En die jongen werkt voor TV Familie?’

‘Ja, Marcel.’ Mijn ongeloof ergerde haar. ‘Ga je gezicht wassen en begin die patatten te schillen’.

‘Puh. Filip heeft hem opgebeld. Allé kom…’

‘Marcel, mompel niet zo. Ga je gezicht wassen.’

’s Avonds surfte ik op het internet op zoek naar het verhaal van de zoon van Linda van de Fluit. Ik vond slechts twee artikels terug. Eentje vertelde dat hij was ontslagen en het andere vertelde dat hij werd ontslagen door toedoen van Filip.  Over ontslag had Linda van de Fluit niet verteld in ‘De hete truffel’.  Linda behoudt graag de controle over de roddels in ons dorp. Zeker als het over haar familie gaat.

Uw toegenegen,

Minister van Straat