Maak van onverdoofd slachten een verkiezingsthema

Het was een opmerkelijk moment tijdens het groots opgezette N-VA-congres op 2 februari 2014. Voor een kolkende congreshal, tot de nok gevuld met meer dan 4000 partijleden, werden korte filmpjes getoond met verschillende ‘verbintenissen’. Tussen voornemens over veiligheid en Vlaanderen ook één filmpje over dierenwelzijn. De belofte om de bevoegdheid Dierenwelzijn los van Landbouw uit te bouwen tot een volwaardig beleidsdomein oogste een stormachtig applaus. Zou congresvoorzitter Ben Weyts er op dat moment al notie van genomen hebben? 

Met Dierenwelzijn kreeg N-VA na de verkiezingen een electoraal goudmijntje te pakken. Omdat het beleidsdomein jarenlang verwaarloosd werd op federaal niveau, kan N-VA’er Ben Weyts vandaag als eerste Vlaamse minister van Dierenwelzijn al het laaghangend fruit plukken. Met de strijd tegen het onverdoofd slachten heeft Weyts nu een heet hangijzer gevonden waar iedereen wel een mening over heeft. Weyts blijft er maar over communiceren. Sinds zijn eerste aankondiging, in september 2014 (!), heeft de N-VA’er al verschillende mediamomenten gecreëerd rond de beslissing om onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren te verbieden. Het kan niet anders of Weyts krijgt na elke uitspraak over het onverdoofd slachten een massa positieve reacties. Ook op internetfora regent het bijval, zelfs van mensen die anders niet veel moeten weten van de N-VA. 

Voorbij de veto’s

Uit een recente IPSOS-enquete in opdracht van GAIA blijkt dat 88% van alle ondervraagden voorstander is van een totaalverbod op onverdoofd slachten, ook in slachthuizen. Weyts is zelf ook gewonnen voor dat totaalverbod, en zou al in mei een concreet voorstel op tafel gelegd hebben bij de Vlaamse regering. Alle steun bij de brede bevolking ten spijt, stootte Weyts binnen de regering op het verzet van CD&V en Open Vld. Volgens de minister had hij de instemming van de slachthuizen, de handelaars en de boeren, maar op politiek niveau liep het spaak. Misschien willen de ‘christen’democraten en de ‘liberalen’ geen islamitische of joodse stemmen verliezen. 

Er is maar één manier om de partijpolitieke veto’s te omzeilen: N-VA moet van een totaalverbod op onverdoofd slachten een verkiezingsthema maken. Alleen zo kan de politieke druk op het nee-kamp opgevoerd worden. Alleen zo kan een echt totaalverbod na de verkiezingen van 2019 voorbereid worden. Het zou sommige stille partijen (zoals Groen) verplichten om explicieter kant te kiezen in dit dossier. Een dierenthema opwerpen als een belangrijk verkiezingsthema zou Dierenwelzijn ook voltooien als een volwaardig en volwassen beleidsdomein. 

Onverdoofd slachten is een logisch verkiezingsthema, ook voor flaminganten. Een Vlaams-nationalistische partij kan zich niet alleen richten op de verzelfstandiging van de Vlaamse natie: N-VA moet ook duidelijk maken hoe die natie ingekleurd moet worden. In de eerste plaats voor mens, maar ook voor dier. De idee om Vlaanderen uit te bouwen tot een regio die wereldwijd bekendstaat om aandacht voor dierenwelzijn, is interessant en economisch veelbelovend. Als zelfs de boeren en slachthuizen bereid waren om Weyts te volgen op weg naar een totaalverbod, dan komt dat ook alleen maar omdat er een groeiende wereldmarkt is voor vlees van humaan behandelde dieren. 

Politieke moed

Natuurlijk: dierenwelzijn gaat over veel meer dan alleen onverdoofd slachten. Verkiezingen kunnen echter nooit over alles gaan. Als er dan toch een keuze moet gemaakt worden, dan is onverdoofd slachten nog niet zo een gek verkiezingsthema. Het is geen ‘symbooldiscussie’, omdat het op jaarbasis gaat over zeer veel dieren, en het lijden ook al niet zo ‘symbolisch’ is. Het gaat ook om een beslissing waar een enorm maatschappelijk draagvlak voor bestaat, en dat op politiek niveau geblokkeerd wordt door een kleine kliek van belangengroepen en politiek-correcte commentatoren. Als verkiezingen ergens voor dienen, dan wel om dat soort patstellingen te doorbreken. 

Afwachten tot 2019 om te zien of N-VA echt de politieke moed heeft om voluit te gaan voor een totaalverbod op onverdoofd slachten. Dat zal onder meer ook betekenen dat de huidige burgemeester van ‘het Jeruzalem van het Noorden’ de moed moet hebben om tegen zijn joodse gemeenschap te zeggen dat ze hun vlees maar zullen moeten importeren, als ze toch zo nodig onverdoofd gekeeld vlees op hun bord willen. N-VA zal de Hitlervergelijking opnieuw naar het hoofd krijgen, en nog een hoop andere verdachtmakingen moeten incasseren. Het moet maar. Er zijn miljoenen dieren in Vlaanderen die een paar politieke pleitbezorgers met lef verdienen.