Moslimterreur als weersverschijnsel

Met de aanslag in Stockholm erbij gerekend, heb ik de indruk dat we in het Westen, sedert de aanval op het Joods Museum in Brussel in mei 2014 aan onze twintigste moslimaanslag toe zijn. Twintig aanslagen in het hele Westen op drie jaar tijd, dat is niet zoveel. Toch niet in vergelijking met wat moslims elkaar aandoen in het Midden-Oosten. Dus niet getreurd, leg u erbij neer, zo niet letterlijk en dood dan toch figuurlijk en levend, dat is de boodschap die we na elk apart aanslagje luider en luider horen weerklinken.

Dus laten we raden. Wat verwacht een lezer na deze twintigste aanslag, afgaande op de wijze lessen die hij nu drie jaar lang heeft mogen ontvangen van het allesduidende en eensluidende krantencommentariaat? Wat zal er voorspelbaar aan- en afgeraden worden? Welk patroon van gedachtenbevoogding kan hij na Stockholm verwachten, rekening houdend met een zekere evolutie in de gazettengeesten?

1. We zullen kunnen lezen dat het om aanslagen gaat gepleegd door aanslagplegers, en à la limite om terreur uitgeoefend door terroristen.
2. Er zal geconstateerd worden dat de gewonden gewond zijn, de overledenen dood, alsmede dat de nabestaanden verdriet hebben.
3. Er zal veel in ‘onze’ naam gesproken worden. Op een gemiddeld stukje tien maal ‘wij’ en tien maal ‘ons’. We worden ingelijfd.
4. Er zal voorgeschreven worden wat die ‘wij’ zal moeten en niet mogen. Wij moeten leren dat, wij moeten op zoek naar, wij moeten een plaats geven aan, wij moeten proberen te achterhalen of, wij mogen ons geluk niet laten afhangen van.
5. Opdat we dat beter zouden kunnen leren, zoeken, geven en achterhalen doet de commentator een beroep op experts, die het veel beter weten dan wij.
6. Samen met deze experts zal de commentator ons een dwingende raad geven: leer ermee leven, met die terreur. Zodoende zal hij de terreur gelijkschakelen, niet alleen met de Aardbeving van Lissabon, die de Verlichtingsmensen zo geschokt heeft, maar met een onweer of zelfs gewoon met regen. Het regent of het regent niet. Met dat verschil dat ons een paraplu wordt ontzegd (die zou ons immers een vals gevoel van veiligheid geven). Dat noemt de commentator: Het Nieuwe Normaal.
7. En als je niet meewil, dann brauch ich Gewalt. Als een Erlkönig dreigt de commentator dan met censuur, want hij wil en zal paniek vermijden, een term die ik voor altijd associeer met de legerinstructeur die ons leerde wat te doen bij een atoomaanval. Punt 1: ‘paniek vermijden’! ‘Sensationele mediaberichtgeving kunnen we ons niet langer permitteren’, dus hoe meer terreur, hoe minder waarheid over die terreur. Daar zal hij in zijn krant voor zorgen.
8. Hij zal de burgers de taak opleggen te proberen achterhalen wat het ultieme doel is van de terrorist. Niet zijn krant moet dat doen, de burger moet dat doen. Ik in mijn eenvoud dacht dat het ultieme doel van de moslimterrorist was om ons dood te maken, de commentator echter suggereert dat wij in de terroristenval lopen door te proberen hem te bestrijden of voor te zijn.
9. De commentator zal geen woord vuilmaken aan de ultieme identiteit van de terrorist, noch aan wat hem drijft. Dat zou irrelevant zijn. Geen islamalgaam asjeblief! De woorden islam/moslim/jihad komen bij hem niet voor. Misschien zullen ze dat wel doen na nog eens honderd aanslagen, want na de truck komt voorzeker een ander alledaags, maar vooralsnog onbekend moordwapen aan de beurt. Mag ik het mobieltje suggereren?
10. Ten slotte en vooral zal het uiteindelijk allemaal de schuld zijn van de N-VA.

Ik had het over de commentator in het algemeen. Na Stockholm. Maar misschien is er in de kranten van vandaag wel een editoriaal te vinden dat perfect en bijna woordelijk aan mijn schemaatje beantwoordt. Gaat u snel eens kijken?

Foto © Reporters