Na de loonhandicap de bijkomende energiehandicap (2)

Wind- en zonne-energie kan nooit functioneren zonder back-up van een andere energiebron. Wanneer je nucleaire/thorium- en gasinstallaties ter beschikking hebt, die 100% van alle energie goedkoop en betrouwbaar en vrijwel CO2-vrij kan leveren, dan is het gewoon geldverspilling om verder te investeren in andere energievormen. Dat is gewoonweg economische zelfmoord.

Een energiesysteem dat voorrang geeft aan wind- en zonne-energie en andere installaties laat opdraaien om de gaten te vullen in die hoogst onregelmatige elektriciteitsproductie, is onnoemelijk duur. De consument is de dupe van zo een systeem en zal dit merken aan zijn stijgende elektriciteitsfacturen. Dat Duitsland en Denemarken de duurste elektriciteit hebben van gans de wereld mag dan ook niet verbazen. Zelf ondervinden wij dat nu ook al ten volle, nadat de groene stroomzwendel in volle kracht in werking gaat.

Zij die geloven, dat wind- en zonne-energie ooit in al onze energiebehoefte zal kunnen voorzien, die dromen. Het is de waan van de voluntaristen die praten over de wet van Moore en de vooruitgang in techniek. De wet van Moore gaat over verdubbeling van de computercapaciteit en niet over zonnepanelen of windmolens. Maar er is ook een tweede wet van Moore, die zegt dat uiteindelijk de productiekosten te hoog gaan worden en nog verder ontwikkelen geen zin meer heeft.

Elk jaar komt er een Brazilië bij aan energievraag op onze planeet. Robert Bryce van het Manhattan Institute rekende even voor wat dit zou betekenen als we dat willen bijbenen met wind of zonnepanelen. De cijfers zijn fenomenaal. Indien we alleen nog maar aan de toenemende vraag zouden willen voldoen, moeten wij dagelijks 240 km2 aan windparken bouwen. Dat is de oppervlakte van Antwerpen per dag. Willen we dit in zonnepanelen doen, moeten we jaarlijks minstens 88.000 km2 aan zonnepanelen leggen, en dit elk jaar. Dat is nog maar de toenemende vraag, niet de vervanging van het reeds bestaande energieproductie. Dit moeten we dan elk jaar doen. Ja, elk jaar. Is er echt iemand die dat gaat geloven, dat we 88 miljard zonnepanelen per jaar gaan leggen, om aan de toenemende energievraag te voldoen?

Er is inderdaad een studie van ADEME in Frankrijk die stelt dat het mogelijk is. Maar deze studie is totale onzin. Alleen al de opslag is onmogelijk te realiseren. Geen opslag is geen CO2-besparing. Het risico op blackouts zal toenemen. Duitsland kan hier als voorbeeld worden aangehaald. Onbetaalbare elektriciteit, energiearmoede, verregaande corruptie en misbruik van subsidies, hoger kolenverbruik en geen enkele daling van de CO2-uitstoot. Japan, na Fukushima, kent een stijging van 26% in fossiele brandstoffen. De EU gaf meer dan 1000 miljard uit aan wind- en zonprojecten, met slechts 3,8% opbrengst van de totale elektriciteit. Beschamend!

De lijst met voorbeelden van proberen en falen is enorm. Maar de belangrijkste kwam van Google. Google had een project, RE>C (renewable energy cheaper than coal). Dit project werd geleid door twee academici van Stanford. Die hebben dus in de praktijk werkelijk miljarden kostende projecten gebracht. Het paradepaardje was de Ivanpah zonnecentrale. Met de lancering van “de klimaatzaak” was dit mooi breed te bekijken in een bijlage van De Morgen. Die journalisten weten niet dat deze installatie 30% van de tijd gas bijstook nodig heeft en slechts een derde elektriciteit van de aangekondigde capaciteit weet op te wekken. Een 2,2 miljard kostende fiasco dus.

De twee Stanford-academici, Ross en Koningstein trokken hun conclusies en schreven hun bevindingen neer. Conclusie: hernieuwbare energie werkt niet en zal nooit werken. Het zal nooit klimaatverandering stoppen. De CO2 zit 100 jaar in de atmosfeer en meer hernieuwbare energie door de huidige technieken zorgen juist voor meer en extra CO2-uitstoot.

Goed om weten is dat de fantasie van deze beide heren zover ging dat ze zelfs auto-bots windmolens als mogelijkheid onderzochten. Dat is dus sciencefiction, windmolens die zichzelf zouden produceren en installeren. Zelfs dan zou het nog niet werken. Alleen wanneer er iets totaal nieuw wordt uitgevonden, iets wat nog niet bestaat, dan pas zou het volgens deze beide academici mogelijk zijn om klimaatverandering tegen te gaan. Je zou denken dat zulke bevindingen een halt toeroepen aan verdere ongebreidelde miljarden publiek geldverspilling. Maar nee! Het gaat gewoon door. De pers brengt het amper en de politiek doet er niets mee.

Laten we de berekening eens doen voor ons land. Wat hebben wij nodig aan energie? Als we de cijfers van de betreurde Britse professor David Mackay erbij halen, dan moeten we beseffen dat elke persoon, industriële activiteiten en vervoer (trein en tram inbegrepen) dagelijks 125kWh energie verbruikt in onze moderne maatschappij, in de VS is dat het dubbele. 

Deze cijfers zeggen de leek niet veel. Maar omgerekend naar het jaarlijkse rendementopbrengst van zonnepanelen in ons land (30m2 = 4000kWh per jaar), komt dit neer op ongeveer 350m2 per persoon. Voor 11 miljoen mensen is dat 3850km2 zonnepanelen. Voor ons land alleen en dit zelfs zonder de nodige opslag van batterijen. We zouden 3,8 miljard zonnepanelen moeten leggen van 1m2. Dat wil zeggen 1 miljoen panelen per dag en dit gedurende 10 jaar. En daarnaast moet dan nog eens een vergelijkbare capaciteit aan andere, niet-fotovoltaïsche capaciteit voorzien worden, voor de ‘dagen zonder zon’.

Dat is zonder ruimte tussen de panelen voor onderhoud. Verdubbel dan de oppervlakte en je hebt minimaal 25% van het ganse land nodig om dit te bereiken. Nogmaals, zonder de noodzakelijke batterijen te plaatsen. Dat is voor al onze energiebehoeftes, transport, verwarming, verlichting, huishoudens, industrie, productie … De cijfers zijn enorm. De investeringen gewoon onbetaalbaar.

Greenpeace en alle andere milieubewegingen, maar ook iedereen die windmolens plaatst of bouwt en de zonnepanelen business, alsook de overheidsdiensten zoals de stijf gesubsidieerde Bond Beter Leefmilieu, Vlaamse milieumaatschappij en allerhande consultancykantoren die zich specialiseren in deze materie zijn ook heel erg voorstander om deze miljarden subsidies (uw belastinggeld dus) verslindende energietransitie te bevorderen. Het is toch andermans geld, in casu uw belastingen én uw extra te verhogen elektriciteitsfactuur.

Alleen het westen denkt rijk genoeg te zijn om dergelijke projecten te financieren. De rest van de wereld bouwt ondertussen 2300 kolencentrales en China gaat 200 nucleaire installaties bouwen. Dat worden onze concurrenten en die gaan betrouwbaardere en vooral veel goedkopere energie produceren. Na de loonhandicap, volgt nu de energiehandicap.

Klimaatverandering is voor veel bedrijven, milieubewegingen en wetenschappers een onuitputtelijke bron van duizenden miljarden subsidiestromen geworden. Een geweldig verdienmodel, die iedereen wie er actief aan meedoet ook nog eens het aanzien kan bezorgen dat vroeger alleen was weggelegd voor intellectuelen, uitvinders en Nobelprijswinnaars. Kritiek geven op al wie de wereld en het klimaat van de aarde wil redden is nu eenmaal verdacht. Wie dit doet moet wel rechts, slecht en een uitbuiter van de mensheid zijn. Een egoïst die leeft in het nu en een kapot klimaat op een kapotte aarde wil achterlaten aan de volgende generaties.

Maar zo is het dus niet.

Foto: © Reporters