Neem Paul Goossens zijn stemrecht af

De meerderheid van de Britse kiezers heeft de verkeerde keuze gemaakt en dus moet Weldenkend Europa op zoek naar redenen waarom het Brexit-referendum eigenlijk niet telt. U hebt ondertussen via onze Vlaamse media vernomen dat veel Leave-kiezers eigenlijk niet helemaal ernstig voor een vertrek kozen, dat een hoop Brexiteers ongediplomeerde boerenkinkels zijn en dat de nederlaag van het Remain-kamp eigenlijk meer met blanke angst vandoen heeft. Voeg daar nu aan toe: de stompzinnige seniorenstem, die de balans onterecht deed doorslaan ten voordele van de Brexit. 

Sinds vorige vrijdag hebben de Euro-federalisten dus het Grijze Gevaar ontdekt: bejaarde Europeanen die exact evenveel stemrecht hebben als hun kleinkinderen. Dat is blijkbaar roekeloos en dom, want al die opa’s en die oma’s hoeven de gevolgen van hun beslissing niet meer al te lang te dragen. Dat klinkt cru, maar het is exact de redenering die al sinds het Brexit-resultaat expliciet en zonder schroom de ronde doet op sociale media: het is voor Remain-fans ‘onrechtvaardig’ dat grootvader een keuze maakt waar hij zelf minder lang hoeft mee te leven dan de gemiddelde puber. 

De verwijten richting de derde leeftijd lijken ingegeven door de frustratie van het verlies. Het is natuurlijk nogal ridicuul om Britten op leeftijd, die hun hele leven hebben gewerkt en bijgedragen, hun stemrecht te betwisten. Je zou zelfs kunnen redeneren dat senioren het best geplaatst zijn om moeilijke keuzes te maken, gelet op hun levenservaring en rijker historisch perspectief. Je zou vooral kunnen zeggen dat senioren gewoon de moeite doen om te gaan stemmen, terwijl jonge Britten op kiesdag massaal thuisgebleven zijn.

Heel wat gezaghebbende roeren zich danig over de ‘nefaste’ rol van al die Britse bompa’s. Er zijn verrassend veel van die bejaardenbashers, maar we pikken er nu even columnist Paul Goossens uit. We citeren uit de tweets van @PaulGoossens2: ‘Het profiel van Britse eurofoob: bejaard en weinig geschoold. Toch beslissen zij over toekomst van nieuwe generaties‘. En daarna: ‘Zijn het de 67plussers die over de internationale format van hun land voor de volgende 40 jaar moeten beslissen?‘.

Goossens (°1943) blijft zich op zijn 73-ste actief mengen in het publieke debat. De ‘Europajournalist’ neemt in zijn De Standaard-column nogal duidelijke standpunten over de Europese en Belgische politiek in. Zo is Goossens tegen de bezuinigingspolitiek die verbonden wordt aan de miljardensteun voor Griekenland, tegen het sluiten van de grenzen, tegen het drastisch verlagen van het overheidsbeslag, tegen de Turteltaks, tegen flexi-jobs, tegen de kerncentrales, tegen de Brexit en boven alles tegen Bart De Wever. 

Het is natuurlijk erg makkelijk om overal tegen te zijn, als je toch maar enkele jaren verwijderd bent van de levensverwachting van een gemiddelde Vlaamse man. Waarom zou je schulden saneren die je toch nooit zelf zal moeten betalen? Waarom zou je wakker liggen van een vluchtelingentoestroom die Europa pas echt voor uitdagingen zal stellen als jij al lang onder de groene zoden ligt? Waarom zou je inzitten met een Sociale Zekerheid die jouw tijd nog wel zal duren? Waarom zou Paul Goossens nog lijnen moeten uitzetten voor een Europa waar hij zelf geen 30 jaar meer in hoeft te leven? 

Als Goossens zich echt zo stoort aan de bejaarde Britten die de Brexit hebben bepaald, dan kan hij misschien zelf het goede voorbeeld geven en zijn eigen stemrecht inleveren. Of misschien zou het gewicht van de stem van mijnheer Goossens verlaagd kunnen worden, zodat in de uiteindelijke weging de stem van een jonge Vlaming veel zwaarder doorweegt. Of misschien gewoon een ‘disclaimer’ toevoegen aan zijn Twitter-bio (die nu trots leest: ‘Pro-europa marxist, anti-nationalist, stichter en ex-hoofdredacteur De Morgen, columnist De Standaard, soixante-huitard‘): “weliswaar niet geheel ernstig te nemen, wegens 67-plusser“.