Nick Lowe als Karel Dillen
Even snel
Hoe komt het dat Frans Crols, op weg naar zijn bakker, in het lachende gezicht van Karel Dillen kijkt? Niet alles is wat het lijkt.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn mijn buurt, het Antwerpse Zurenborg met zijn bakfietsende progressieven, hangen aanstootgevende affiches met een lachende Karel Dillen: zijn bekende witgrijze haarsnit met scheiding, zijn bekende bril, zijn typische kopcontour. Hoe is het in godsnaam mogelijk? Zo politiek incorrect in de meest politieke correcte wijk van Antwerpen.
Een scherpere blik op de uiteraard, zo zien mijn buren het, fascistoïde prent maakt duidelijk dat niet Karel Dillen oproept voor een concert op 6 maart in het cultuurcentrum van de Betere Antwerpenaar, de Roma aan de Turnhoutsebaan in Borgerhout. De vedette is Nick Lowe die op de foto een verdomd knappe imitatie weggeeft van de eerste voorzitter van het Vlaams Blok: Karel Dillen.
Nick Lowe is 64 en geboren in een van die natte dorpen van de Theemsvalley. Hij scoort reeds vier decennia met songs als I Love the Sound of Breaking Glass, (What’ s So funny ‘bout) Peace, Love and Understanding, Cruel to be Kind, Half a boy and half a man.
Jozef De Witte van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding zal het onsmakelijk vinden, en met hem 90% van Zurenborg en Antwerpen, dat Nick Lowe er niks beter op heeft gevonden om indruk te maken aan de Schelde door in de kop te kruipen van de eerste publieke rechts-radicale Vlaming van na 1945. Een door De Witte ingediende klacht tegen de Roma over de extremistische provocatie zal niet op zich laten wachten.
Foto: © De Roma
Tags |
---|
Personen |
---|
Frans Crols was hoofdredacteur en directeur van het economisch magazine Trends en na zijn 65 werd hij vrije pen van ’t Pallieterke, Tertio en Doorbraak.
‘La Philosophie bantoue’ is opnieuw vertaald. Het werk van de franciscaan Tempels pioniert met multicultuur, Afrikaanse theologie en de négritude.
Ali vertelt het waargebeurde verhaal van een Somalische jongen die na een vlucht van twee jaar voor de islamitische Al Shabab in Brussel terechtkomt.