JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Niet doodzwijgen, spreken over maatschappelijke pijnpunten

Wouter Debruyne31/8/2015Leestijd 2 minuten

Blijven zwijgen is immoreel zegt Wouter Debruyne van het Priester Daensfonds.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het Priester Daensfonds heeft een persoonlijke en eigenzinnige kijk op de maatschappij. Het steunt een ideaal of een utopie met de impliciete ondertoon van Elsschots woorden: tussen droom en daad staan wetten en praktische bezwaren. Mocht priester Daens terugkeren, hij zou ongetwijfeld achter onze eigenzinnige kijk staan, maar meteen – dwars en tegendraads als hij was – wijzen naar de actualiteit, naar wat hem ergert en het uitschreeuwen. Dat deden we in zijn geest bij de Gulden Sporenviering in Kortrijk waar we op een spandoek de prominenten en de goegemeente wezen op het toenemende armoede en de kloof tussen rijk en arm. En ik ben ervan overtuigd dat hij een aantal pijnpunten zou vinden die onze staatslieden en media vergoelijken of uit commerciële overwegingen doodzwijgen.

Daarom moeten we onze stem laten horen:

Het is immoreel dat, al was het maar één kind, van welke religie, afkomst of huidskleur ook, in de huidige context buiten moet slapen. Geen plaats genoeg, zegt men. En wat dan met de leegstaande kazernes en kerken, de bisschoppelijke en andere paleizen?

Het is immoreel dat een groot deel van de Vlaamse bevolking al huivert bij het horen van de termen vluchteling of migrant. We zijn geen racist, maar… hoor ik de bange blanke man zeggen. Intussen pleit de Vlaming Damiaan Denys, filosoof, psychiater en professor aan de universiteit van Amsterdam, voor de integratie van dezelfde vluchtelingen vanuit het perspectief dat velen van hen goed zijn opgeleid en het hiaat kunnen opvullen dat groeit door de vergrijzing van onze bevolking.

Het is immoreel dat de sport zijn wortels kwijt is en een domein is geworden waar het alleen om grof geld gaat. Als Manchester United naar Brugge komt en een hotel met 112 kamers uiteraard met de nodige sterren opeist terwijl een paar honderd meter daarvandaan mensen in de rij staan om een voedselpakket op te halen, als Kevin De Bruyne astronomische bedragen verdient, niet per jaar, maar per week, terwijl de pers niet alleen niet protesteert, maar platvloers op de knieën gaat voor een nieuwe halfgod zonder enige kritische noot, dan komen we in de buurt van het decadente Rome, en wij weten allemaal hoe dat is afgelopen.

Het is immoreel dat Vlaamse culturele organisaties die ooit aan volksontwikkeling hebben gedaan zijn ontaard tot reisbureaus die er door hun buitenissig hoge prijzen voor zorgen dat alleen een elite mee kan en Jan met de pet uit de boot valt.

Het is immoreel dat kleuterleidsters en onderwijzers in de brooddoos van sommige leerlingen niets of alleen maar restjes vinden.

Het is immoreel dat ook vandaag muren worden opgetrokken om ‘vreemd janhagel’ buiten te houden. Noord-Ierland, Berlijn en Cyprus al vergeten?

Het is immoreel,en onbegrijpelijk dat steenrijke sjeiks uit oliestaten geen helpende hand reiken aan hun moslimbroeders in nood.

Het is immoreel dat staatslieden uit Afrika van wie we weten dat ze corrupt zijn en van wie de handen met bloed zijn besmeurd, ook hier met de rode loper en de nodige egards worden onthaald. Dubbele agenda?

We zouden onze stem – en dat is die van de ergernis, van priester Daens en zijn Daensfonds – in de media kunnen laten horen, tenminste als ze daar oren naar hebben. Maar dat is hoogst twijfelachtig wegens tegendraads en niet commercieel. 

Wouter Debruyne is ondervoorzitter Priester Daensfonds vzw

Foto (c) Priester Daensfonds

Doorbraak publiceert graag en regelmatig artikels die door externe auteurs worden aangebracht. Deze auteurs schrijven uiteraard in eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid.

Commentaren en reacties