Obama is een Democraat (als het past)

Nee, we mogen niet te streng zijn voor Barack Obama. De arme man heeft af te rekenen met een Congres dat door enkele oprispingen van de Amerikaanse kiezers helaas niet gevuld is met fanboys en andere groupies – het soort dat men weleens aantreft op Europese nieuwsredacties. Tot overmaat van ramp bestaan er in de Verenigde Staten ook nog eens belangengroepen die hun belangen verdedigen tot op de hoogste niveau’s. In zo een oneerlijk klimaat kan je van een president niet verwachten dat hij regeert in samenspraak met de wetgevende macht. 

Dat is althans de mening van Björn Soenens – pompeuze hoofdredacteur van het VRT-journaal en halstarrig ‘Amerikakenner’ voor de hele openbare omroep. In het Radio 1-programma Vandaag analyseerde Soenens de situatie in de VS: ‘Obama ontloopt het Congres. Omdat hij weet dat het hopeloos is. De lobbymachines zullen sowieso in gereedheid worden gebracht. Er zal een lawine zijn van rechtzaken’. De inspraak van belangengroepen en de toets van de rechterlijke macht: dat kunnen we niet hebben. 

Soenens ziet Obama nog het liefste bij volmacht en presidentieel decreet regeren. Hij windt er ook geen doekjes om: ‘Hij heeft het op een slinkse manier moeten doen, om zijn Congres te omzeilen’. Die ene zin bevat twee fouten. Ten eerste is het niet het Congres van Obama, wel dat van de Amerikaanse kiezers. Ten tweede ‘moest’ de president niets: niemand dwong hem het Congres te passeren. Dat is een politieke keuze. 

De politieke keuzes van Obama zouden zijn voorganger George W. Bush heel wat meer kritiek bezorgd hebben. Als Bush bijvoorbeeld maar half zoveel drones had ingezet als Obama, zou hij door heel Europa zijn afgekraakt als een cowboy en een moordenaar. Omdat de charismatische Obama goed kan speechen, passeert het in Europa allemaal. Hoeveel kritiek zou Bush gekregen hebben voor de NSA-schandalen onder Obama? Maar dan zegt zo een Amerikakenner dat we niet te streng mogen zijn voor Obama. 

Ook in België laten belangengroepen hun invloed gelden tot ver in de wetgevende macht. In kranten kan iedereen de namen lezen van de parlementsleden die zich – niet eens heimelijk – bekennen tot de lobby van de christelijke arbeidersbeweging ACW. Als die groep tegen zou stribbelen, moet de volgende regering misschien ook maar bij volmacht gaan regeren en het parlement buitenspel zetten. Bij de hoofdredacteur van het VRT-journaal zou dat alvast niet op verzet mogen stuiten. 

Foto (c) VRT