Prins Laurent is opnieuw de dans ontsprongen. Hij doet ongeoorloofd aan politiek, doorkruist het buitenlands beleid en heeft een soort parallelle diplomatie. Bovenal wil hij graag rijk worden, dat zit in zijn genen. De man die ‘geld verdient met ademen’zei een komiek ooit ‘ wil werken, beter gezegd wil meer geld, maar kan het geoorloofde en niet geoorloofde niet onderscheiden. Enfin, u kon er alle details over vernemen, zelfs diegene die u niet wou weten.
Alles er op wijst dat we in Vlaanderen tegen 2030 meer dan 7 miljoen inwoners zullen hebben. In Knack werden de bevolkingsprognoses van het Planbureau (2007) in twijfel getrokken. Volgens het Brussels Instituut voor Statistiek en Analyse werd de bevolkingsgroei schromelijk onderschat. Brussel zou al in 2018 in plaats van 2020 de kaap van de 1,2 miljoen bewoners bereiken. De jongste cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken wijzen echter op een nog snellere bevolkingstoename. In 2010 steeg de Brusselse bevolking al met 24 000 inwoners een absoluut record. Zet deze evolutie zich voort, dan haalt het Brussels Gewest in 2015 al 1,2 miljoen inwoners. Ook de bevolkingstoename in Vlaanderen in zijn geheel wordt zwaar onderschat. VB-senator Bart Laeremans, die het in een persmededeling heeft over meer dan zeven miljoen Vlamingen tegen 2030, wijst vooral het opengrenzenbeleid van de federale reging als verantwoordelijke voor deze bevolkingsexplosie.
Elke maand laat cartoonist Vanmol voor Doorbraak zijn eigenzinnige licht op de politieke actualiteit schijnen.
N-VA en Vlaams Belang delen belangrijke inzichten en plannen over de energie van Vlaanderen. Liesbeth Homans (N-VA, fractieleider Senaat, Vlaams parlementslid) volgt een mannelijke sector voor de partij, Hagen Goyvaerts (volksvertegenwoordiger VB) is ingenieur kernenergie. Doel en Tihange boezemen geen van beiden vrees in. België is geen Japan, antwoorden zij op het groene en socialistische antinucleaire gestook.
Als jonge Brusselse allochtonen ‘un flamand’ beschrijven, wordt er niet over taal gerept. Maar het beeld past wonderwel bij de houding die de klassieke Vlaamse politici altijd hebben aangenomen in de Belgische politiek.
In een extra bijlage onderzocht het Franstalige weekblad Le Vif/L’Express (Roularta) de geschiedenis van de scheiding van België, haast alsof dat intussen een uitgemaakte zaak is. Het boeiende historische overzicht leert veel over de manier waarop Franstaligen de Belgische ontwikkelingen aanvoelen.
Politieke partijen zijn nuttige instellingen en mogen daarom wel wat geld toegestopt krijgen van de overheid. Als de overheid alle mogelijke sportclubs en jeugdverenigingen subsidieert, en zelfs nutteloze prinsen, waarom dan ook niet de partijen?
Hoe de Vlamingen het Waalse voetbal dood willen. Met deze niet echt nuancerende kop opende de Brusselse Franstalige krant La Capitale, een van de vijf dagbladen van de Sud Presse-groep, het nieuws voor zijn lezers in het weekend van 5 februari. En op de openingsbladzijde van de sportkatern stond de titel ˜Le football belge flamandise”.
Ofwel een regering zonder N-VA, ofwel verkiezingen? Volgens Doorbraak-medewerker prof. Bart Maddens zijn er nog andere mogelijkheden om uit de crisis te geraken. Een opiniestuk uit De Morgen.
Op de webstek van De Standaard kun je een artikel een sterretje geven zoals in Doorbraak gebeurt met de boekbesprekingen. Wie een artikel graag heeft gelezen, kan het aanraden. Zelden gebeurt het dat een artikel door meer dan 100 mensen wordt aangeraden. Bart De Wever spant de kroon met zijn stuk over de Vlaamse identiteit, waar hij belgicistisch kunstenaar Luc Tuymans lik op stuk gaf en een antwoord biedt op het identiteitsnegationisme (het woord is van Lode Claes) van de KVS-Vlamingen. Bij het ter perse gaan van het aprilnummer van Doorbraak vonden al 775 lezers dit stuk aanbevelenswaardig.
Elke maand laat cartoonist Vanmol voor Doorbraak zijn eigenzinnige licht op de politieke actualiteit schijnen.
Televisiemaker, muzikant en filosoof Jan Leyers heeft een vurige belangstelling voor het Midden-Oosten en voor monotheïsme, voor religies die het geloof in één god belijden. ‘Misschien was ik ooit wel het hoefijzer van het paard van een kruisvaarder?’, vraagt hij zich niet zonder zelfspot af. De bekende zanger trok in 2001 in het spoor van Godfried van Bouillon naar Jeruzalem en bracht er verslag over uit in de televisieserie en het boek De schaduw van het Kruis. Tien jaar later legde hij de weg omgekeerd af, van Oost naar West. Op de openbare omroep hebben we kunnen genieten van de elfdelige reis- en cultuurreeks De weg naar het Avondland waarin Jan Leyers van Ethiopië naar Europa reist. Op zijn lange tocht tussen Morgenland en Avondland ontdekte hij dat ‘de helft van alle vooroordelen klopt’. Doorbraak mijmerde met de filosofische zanger of zingende filosoof over identiteit, religie en nationalisme in Oost en West.
Bij de verkiezingen van 13 juni 2010 was er opnieuw een dienstweigeringsactie, de vijfde al. Die ging uit van de werkgroep BHV. Tot nu toe zijn alle dienstweigeraars in eerste aanleg vrijgesproken. Nieuw is dat het parket niet overal in beroep gaat.
‘Nous irons au prochain scrutin avec l’assurance que vous serez renversé le 2 juin.’ De liberale oppositieleider Paul Hymans klonk erg zegezeker toen hij deze woorden uitsprak in de Kamerzitting van 23 april 1912 aan het adres van de katholieke regeringsleider Charles de Broqueville. Sedert 1884 leidden de katholieken de Belgische regeringen, maar de meerderheid was geslonken tot zes kamerzetels. Socialisten en liberalen spraken in een stembusakkoord af dat Hymans de nieuwe premier zou worden, na de volgens hen zo goed als zeker volgende verkiezingszege.
In een vraaggesprek met www.dewereldmorgen.be verdedigt Dave Sinardet met de gekende argumenten de federale / unitaire / Belgische kieskring. Peter De Roover zorgt op dezelfde webstek voor een repliek.
Om het levendige politieke debat dat we vandaag kennen wat te ordenen, ga ik op zoek naar standpunten, korte bochtenwerk en code rood. Standpunten verdienen respect, ook van wie ze niet deelt. Het korte bochtenwerk roept vragen op, die ik dan ook graag stel. Voor leugens of beledigingen trek ik ‘code rood’. Die moeten aan de kaak worden gesteld als inbreuken op de beginselen van de correcte debatvoering.
Om het levendige politieke debat dat we vandaag kennen wat te ordenen, ga ik op zoek naar standpunten, korte bochtenwerk en code rood. Standpunten verdienen respect, ook van wie ze niet deelt. Het korte bochtenwerk roept vragen op, die ik dan ook graag stel. Voor leugens of beledigingen trek ik ‘code rood’. Die moeten aan de kaak worden gesteld als inbreuken op de beginselen van de correcte debatvoering.
‘Et pour les Flamands, la mème chose’? Verre geschiedenis. Van taaldiscriminatie is er in het Belgisch leger sinds enkele decennia geen sprake meer. Maar als de balans van het evenwicht nu eens twee millimeter in het voordeel van Vlaanderen overhelt , huilen de sirenes achter de taalgrens. De recente commotie rond de uitspraken van Luc Gennart, commandant van de luchtmachtbasis van Florennes, is merkwaardig. Praatjes van een kolonel? ‘Blabla’, zoals defensieminister Pieter De Crem zei? Of is er meer aan de hand? Doorbraak luisterde even naar enkele parlementsleden, een defensiespecialist en een ex-kolonel.
