JavaScript is required for this website to work.
Multicultuur & samenleven

Ook de smurfen zijn meer dan verdacht

Even snel

Doorbraak redactie23/10/2013Leestijd 2 minuten

Zwarte Piet is verdacht maar wat met die blauwe smurfen? 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Nu de jacht op Zwarte Piet is geopend, mag de aandacht toch nog wel eens gevestigd worden op die andere indoctrinatie die onze kinderen moeten ondergaan. De Franse onderzoeker Antoine Bueno analyseerde de stripreeks van de smurfen in het boek Le petit livre bleu: analyse critique et politique de la société des Schtroumpfs en kwam tot meer dan ontnuchterende vaststellingen. Uit kleine kindjes die de verhalen van de ogenschijnlijk onschuldige blauwe mannetjes onder ogen krijgen, moeten totalitaire dictators voortkomen.

De Grote Smurf bijvoorbeeld is gewoon de baas, zonder dat daar verkiezingen aan te pas kwamen en hij blijft het ook ongecontesteerd levenslang. Hij weet alles beter en beslist namens zijn onderdanen. Die opereren steeds in groep en worden zeer onpersoonlijk genoemd naar hun professionele bezigheid: knutselsmurf of keermakersmurf. Erger nog is het gesteld met de smurfen die een naam krijgen op basis van fysieke afwijkingen, zoals de alomgekende brilsmurf. Ze wonen in bescheiden huizen die duidelijk samen opgetrokken werden, allemaal in dezelfde identieke stijl. Het (schaarse) meubilair komt ontegensprekelijk uit één fabriek en laat weinig ruimte voor persoonlijke inbreng. Grote Smurf draagt een rode broek en een lange witte baard. Wie herkent in hem niet Karl Marx?

Vijand Gargamel, de vleesgeworden griezel, heeft dan weer alles van de nietsontziende kapitalist. Hebzucht, egoïsme en machtswellust drijven hem maar de collectief optredende smurfen, onder de bezielende leiding van Grote Smurf, zegevieren altijd.

Eén leider, willoos volgende massa, de vijand kapitalist (met niet mis te verstane joodse trekken): op een subtiele manier krijgen onze kinderen bij het lezen van deze verhalen sympathie voor figuren als Stalin of Hitler.

Het boek van Antoine Bueno rolde van de persen in 2011. We zijn vandaag ruim twee jaar later en welke maatregelen werden genomen? Geen enkele. De smurfen zijn nog steeds vrij te koop in de handel.

Dat doet vrezen dat het niet zal volstaan om het fenomeen Zware Piet aan te klagen bij de Verenigde Naties opdat het ook snel zou verdwijnen.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>

 

De redactieploeg van Doorbraak bestaat uit een grote groep redacteuren. Standpunten en andere artikelen kunnen verschijnen als "De Redactie". Uiteraard betekent dit niet dat al onze redacteuren per definitie aan deze standpunten gebonden zijn.

Commentaren en reacties