JavaScript is required for this website to work.
Europa

Oostenrijk wil ander EU-asielbeleid

Theo Lansloot9/1/2017Leestijd 2 minuten

SPÖ speelt met de mogelijkheid asielcentra buiten de EU op te richten en voor de EU en elke lidstaat een immigratiebovengrens te bepalen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Oostenrijk mag dan op een nieuwe, groene president hebben verkozen boven Norbert Hofer, de vicevoorzitter van de ‘Freiheitliche Partei Östenreichs (FPÖ), het is nog altijd de regering die de touwtjes in handen heeft. Zij bestaat momenteel uit een coalitie van sociaaldemocraten (SPÖ) en christendemocraten (ÖVP). Beide partijen worden steeds minder populair. Bovendien zijn zij geplaagd door interne twisten en vooral dan tussen voor- en tegenstanders van een coalitie met de FPÖ. Die doet er alles aan om vooral de binnen de ÖVP die kloof te vergroten. Zij hoopt af te geraken van de huidige ÖVP-voorzitter Reinhold Mitterlehner en hem vervangen te zien door de charismatische Buitenlandminister Sebastian Kurz. Vermoed wordt dat die geneigd is de coalitie met de SPÖ op te blazen met als gevolg vervroegde verkiezingen in 2017. De SPÖ blijft niet achter en heeft ook al haar voelhorens uitgestoken naar de FPÖ die een zeer streng immigratiebeleid voorstaat.

Dit verklaart waarschijnlijk waarom de SPÖ speelt met de mogelijkheid asielcentra buiten de EU op te richten en voor de EU en elke lidstaat een immigratiebovengrens te bepalen. In een vraaggesprek dat op 5 januari in de Duitse krant Bild verscheen lichtte de Oostenrijkse minister van Landsverdediging, Hans Peter Doskozil, dat plan toe. Volgens hem is Oostenrijk nu zowat de wachtkamer voor migranten die naar Duitsland willen.

De kern van het Oostenrijke plan is drievoudig:

– het vastleggen van een immigratieplafond voor heel de EU op grond van door de lidstaten verstrekte gegevens;

– het bepalen van een bovengrens door EU-landen, zoals Duitsland, die dat nog niet hebben gedaan;

– het starten van de immigratieprocedure in, mogelijk door de VN beheerde, centra buiten de EU, bijvoorbeeld in landen als Jordanië voor de Midden-Oostenroute en Niger voor de Afrikaanse.

Slechts wie in die centra als vluchteling wordt erkend kan in een EU-lidstaat asiel krijgen. De centra zouden ook in aanmerking komen voor het veilig opvangen van uitgewezen migranten. Nu is het zo dat van januari tot november 2016, EU-lidstaten zowat 200 personen hebben uitgewezen. De meesten zitten echter nog in de EU. Sommigen omdat hun thuisland ze niet terugwil.

Oostenrijk legde vorig jaar een immigratieplafond van 37.500 vast. Bondskanselier Merkel heeft tot dusver geweigerd dit eveneens te doen niettegenstaande de Beierse CSU daar al geruime tijd sterk op aandringt. De CSU zelf heeft al een bovengrens van 20.000 voorgesteld. Nu Merkel een vierde ambtstermijn ambieert, zit de kans erin dat CDU zich met het oog op de bondsverkiezingen in september thans wat soepeler opstelt. Volgens de omroep ‘Deutsche Welle’ denkt de partij nu aan een veranderlijk, jaarlijks te bepalen migrantencontingent.

Minister Doskozil zal in februari het Oostenrijke plan bespreken met zijn Hongaarse, Kroatische ,Slowaakse, Sloveense en Tsjechische ambtgenoten in het forum van de ‘Central European Defense Cooperation (CEDC)’. Pas daarna zal het  eventueel in Brussel worden aangekaart.

In november vorig jaar waarschuwde de minister in de CEDC al voor een mogelijke opzegging door Turkije van de met de EU gesloten migrantendeal vooral omdat volgens Ankara de Unie de visumverplichtingen voor Turken niet vlug genoeg wil versoepelen.

Wordt vervolgd dus …

 

Foto: (c) Reporters

Categorieën

Theo Lansloot (1931 -2020) was licentiaat handels- en financiële wetenschappen. Hij was als ambassadeur op rust publicist bij verschillende media. Door zijn professionele achtergrond was hij welbeslagen inzake diplomatie en internationale politiek. Ook volgde Theo de verhoudingen tussen Nederland en Vlaanderen op de voet.

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

‘Sick’ is een relevante en hilarische roman waarin Bavo Dhooge alle humoristische registers opentrekt, zonder daarbij ook maar een moment de vinger van de pols van de maatschappij te halen.