Poetin blij met Brexit

Op 6 januari 2016 verscheen in Doorbraak een artikel van Harry De Paepe waarin hij zich afvroeg of 2016 het jaar van de Brexitwordt. In dit verband wil ik de aandacht vestigen op een vraaggesprek met Europarlementslid Guy Verhofstadt in de Britse krant The Guardian (5 januari 2016).

Verhofstadt stelt terecht dat vele wereldleiders er bij de Britse premier David Cameron hebben op aangedrongen in de EU te blijven. Geen Brexit dus. Eén uitzondering is de president van de Russische federatie Vladimir Poetin en dat om verschillende redenen.

De eerste is dat geopolitiek het er Poetin vooral om te doen is de EU te destabiliseren ten gunste van zijn eigen Euraziatische Unie. De EU is immers qua grondrechten, persvrijheid, rechtsstaat en rechtsgelijkheid precies het tegengestelde van de door Rusland gedomineerde Euraziatische Unie. Als het Verenigd Koninkrijk uit de EU stapt zou dat de Unie ongetwijfeld politiek en militair verzwakken.

De tweede reden is dat het VK binnen de EU steeds de hevigste voorstander is geweest van de sancties tegen Rusland omwille van zijn onwettig militair ingrijpen in Oekraïne en de inlijving van de Krim. Andere EU-lidstaten zijn veel minder beslist.

In het Europees Parlement steun Poetin overigens steun bij de fractie ‘Europa van Naties en Vrijheid –ENF’ geleid door Marine Le Pen voorzitster van de Franse politieke partij ‘Front National’. Die partij ontvangt, naar verluidt, financiële hulp van het Kremlin. Het Vlaams Belang telt een zetel in de fractie en de Nederlandse Partij voor de Vrijheid vier. In de fractie zit ook een onafhankelijk Brits parlementslid. Marine Le Pen is al herhaaldelijk in het Kremlin de gast van Poetin geweest en samen met Nigel Farage, voorzitter van de ‘United Kingdom Independence Partij – UKIP’ looft zij onomwonden de verwezenlijkingen van haar gastheer en zijn fors leiderschap. De ENP-fractie in het Europees Parlement wijst steeds EU-sancties tegen Rusland af.

De derde reden is dat Brexit de greep op Europa van het Russische Gazprom het grootste aardgasbedrijf ter wereld nog dreigt te versterken en het tot stand komen van de door de EU-commissie geplande Energie Unie in gevaar dreigt te brengen.

Zoals mijn artikel in Doorbraak  van 2.1.2016 : Merkel misloopt Russische gasleiding aantoont kan Rusland daartoe al rekenen op de steun van de Duitse bondskanselier met haar grotendeels overbodig Nord Stream II-project waardoor Oekraïne bovendien de invoerrechten zal moeten missen die het tot nog toe genoot.

Brexit-voorstanders beweren dat die noodzakelijk is opdat het Verenigd Koninkrijk aldus zijn rol als wereldhandelsmacht voluit zou kunnen spelen. Verhofstadt doet dit af als louter nonsens en onderstreept dat voor zover bekend geen enkel land het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de EU heeft bepleit. Hij heeft gelijk. Tal van landen zoals Australië, Japan, Nieuw-Zeeland en de VS onderhandelen in tegendeel thans een vrijhandelsverdrag met de EU en tal van bekwame Britse EU-ambtenaren dragen tot het welslagen daarvan in belangrijke mate bij. Met Canada is zulk verdrag al tot stand gekomen. Het is gewoon belachelijk te denken dat die partners een apart verdrag met Londen zouden verkiezen boven een met de EU, de grootste gemeenschappelijke markt ter wereld waarvan het VK een van de belangrijkste partners is.

Foto (c) Reporters (Verhofstadt op 8  december 2015 ontvangen in Downingstreet 10, ambtswoning van de Britse premier)