De gevangenen van de Wetstraat

Wie de politiek van nabij volgt, heeft in januari allicht ook de reeks ‘De gevangenen van de Wetstraat’ gevolgd in De Morgen. Voor wie dat niét deed, is er nu het gelijknamige boek. Daarin niet alleen de eerder in de krant gepubliceerde stukken, maar ook een afsluitend hoofdstuk dat peilt naar algemene principes – de N/Z- of F/N-kloof – voor het uitblijven (lees: mislukken) van de regeringsonderhandelingen. Wie de anekdotiek van de andere hoofdstukken wil overstijgen, grijpe best meteen naar dat hoofdstuk.

Maar het gaat dus om een bundel van krantenstukken. Waarin met een ontleedmes het lijk van de regeringsvorming werd gedissecteerd. Het etentje in het ondertussen wereldberoemde restaurant Bruneau – straks duikt het nog op in de ‘Waar eet?’-reeks in De Morgen, het herenakkoord in Vollezele dat werd geschonden door CD&V (en niet N-VA, wat men nogal eens durft te vergeten), de hardnekkigheid van La Joelle … Wat u ondertussen hebt vernomen via schrijvende en audiovisuele pers wordt hier nog eens overgedaan. Het boek lijkt daarom meteen ‘passé’. Maar wie op langere termijn, na een regeringsvorming of na de definitieve kladderadatsch – wie zal het zeggen? – wil teruggrijpen naar het waarom en de aan de basis daarvan liggende feiten en faits divers, kan dit boek moeilijk links laten liggen. Zoals we tot vandaag met een minzame glimlach blijven bladeren in de Wetstraatboeken waarmee Hugo De Ridder onsterfelijk zal worden.