Scripta Politica

Elke samenleving kent zijn mythen. Maar ook zijn basisdocumenten. ‘Acta’ uit de politieke geschiedenis van een land die dat land maken tot wat het geworden is. Een onfhankelijkheidsverklaring, een grondwetswijziging, een belangrijke opinietekst, wet, of politieke speech … Al dan niet gegrift in het geheugen van de samenleving, dan minstens toch in dat van politicologen en historici. Jammer genoeg te weinig van journalisten.

Marc Eyskens merkte in De Morgen nog op dat (jongere) journalisten over het tijdperk-Martens spraken alsof het een millennium achter ons ligt.Historische werken in overvloed nochtans, zo ook een ‘update’ van de Scripta Politica van KUL-prof Manu Gerard. Deze Politieke geschiedenis van België in documenten is een dankbare aanvulling op de recente driedelige Politieke geschiedenis van België (Lannoo) of het eerdere standaardwerk van Els Witte, dat talloze herdrukken kende.

De herwerking van Scripta Politica leverde een mooier vormgegeven boek mét illustraties – cartoons, kaarten, weergaven van parlementaire documenten, foto’s, helaas in kleur, wat toch een handicap is voor wat evenzeer pretendeert een standaardwerk te zijn.Het boek begint bij de troonrede van Albert bij het einde van WO I – waar hij een hervormingsprogramma aankondigde in de geest van een nationale unie – en eindigt met de televisietoespraak van een boze koning Albert II op 21 juli 2011.

Voor een boek dat verscheen in september 2013 toch een gemiste kans om nog niet door te gaan tot Alberts afscheidspeech. Wat we nog misten: het VVB-standpunt, verwoord door Wilfried Martens, in 1962 voor (unionistisch) federalisme en … een index. Het gebrek daaraan maakt het een moeilijk hanteerbaar boek voor een ruimer publiek.