Taaltoerisme

Wie van taal houdt, wie oog heeft voor het verhaal van een taal, wie zich door taal en taalgeschiedenis wil laten verrassen moet ‘taaltoerisme’ van Gaston Dorren lezen. Het brengt ‘feiten en verhalen over 53 Europese talen’, leert de schutbladzijde. Boeken promoten zichzelf graag op de achterflap met citaten uit positieve recensies. Dit boek zou ‘uiterst vermakelijk’, ‘verrassend rijk’ en ‘goed en helder geschreven zijn’. We kunnen niet anders dan beamen.Eén zin als voorbeeld. We pikken die uit hoofdstuk 16 dat gaat over het Faerøers, het ‘ Schapeneilands’ zoals de vertaling luidt. ‘Alleen wie zin heeft in een hondsmoeilijke en tegelijk nutteloze uitdaging, stort zich op het “Fèèr-eurs”’, schrijft Dorren en noemt dat ‘typisch een klus voor taalkundige extreemsporters’. De bijdrage eindigt: ‘Enfin. Leer liever Sorbisch of Baskisch. Daar heb je wat aan.’ Heerlijk toch. Kleef aan die kwalificaties uit de genoemde recensies dus ook maar ‘grappig’.Het is bovendien origineel samengesteld. Je kan de 53 hoofdstukken lezen van 1 tot 53. Maar er is ook een Keltische route, die vertrekt bij hoofdstuk 28, gaat naar 52 naar 26 naar 12 om te eindigen bij 39. Verkies je de grammaticale route? Die begint bij 14, loopt over 18 naar 11 en… De auteur geeft de routebeschrijving voor elke tocht.De lezer ontmoet in dit boek, in welke richting die het ook doorkuist, nuttige en ook nutteloze maar oh zo plezante feiten en feitjes over Europese talen. Wie er na het lezen niet genoeg van heeft gekregen, en die kans is bijzonder groot, kan het plezier verlengen op de blog die bij het boek hoort (http://taaltoerisme.wordpress.com/).Eigenlijk heeft het maar één groot mankement; het is veel te dun (175 blz.)