Is Reynebeau bezorgd over de democratie?

Marc Reynebeau maakt zich zorgen over de democratie (‘A la grecque’, De Standaard, 18 juni 2012) en dat is mooi, want terecht. Reynebeau maakt zich meer bepaald zorgen over de democratie in Europa. Ook terecht. De Grieken, zo stelt Reynbeau vast, kregen bij de verkiezingen van externen te horen voor wie ze eigenlijk best hoorden te stemmen. Echt vrij om een keuze te maken, leken ze niet echt te zijn.

Reynebeau maakt van die terechte vrees dat de democratie in Europa aan het verwasemen is spijtig genoeg een flauw links/rechts-verhaal. Reynebeau blijkt tegen externe inmenging in de democratie omdat die in Griekenland ten goede kwam aan de zogenaamde conservatieven. De vijanden van de democratie heten in zijn verhaal ‘de financiële markten’ en de ‘besparingsstroppenleggers’. Dat die ‘financiële markten’ geen aanwinst zijn voor de democratie, daarin wil ik hem graag volgen.

Maar zou Reynebeau zich ook zorgen maken als ‘Europa’ (wat daarmee ook bedoeld wordt) linkse recepten zou opleggen? Reynebeau ziet het tij in Frankrijk keren. Frankrijk stemde inderdaad links, maar werd er al één signaal opgevangen dat Hollande de democratie in Europa wil herstellen? Neen, hij wil de dominantie van het economisch ‘rechtse’ discours vervangen door dat van het economisch ‘linkse’ verhaal. Dat is het tij dat Reynebeau gekeerd wil zien.

Ogenschijnlijk ligt Reynebeau wakker van het uithollen van de Europese democratie. Eigenlijk verkiest hij gewoon het economisch ‘linkse’ project. Dat is overigens zijn goed recht, maar daarmee zitten we wel in een ander verhaal. Wie links gelijk stelt aan democratie en rechts aan uitholling ervan (of wie het omgekeerde doet), gaat helemaal voorbij aan de kern van het probleem van die uitdovende democratie.

(Lees daarover bijvoorbeeld mijn kritische artikelenreeks ‘Kunnen we nog een weg uit?’. Alle verwijzingen via http://www.doorbraak.be/nl/nieuws/kunnen-we-nog-een-weg-uit)