JavaScript is required for this website to work.
post

Schotse goesting

een mening vanuit Edinburgh

Joris Nachtergaele18/9/2014Leestijd 2 minuten

Joris Nachtergaele is in Edinburgh en merkt er vooral veel moed en veel goesting op.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Als het aan de klanten van een bakkerij in Edinburgh ligt, wordt er vandaag nipt neen gestemd. Dat vertelde  De Standaard ons althans deze morgen op het vliegtuig richting Edinburgh: de ‘no’ gebakjes waren er immers net iets populairder dan de gebakjes met een ja-logo. Al kan het ook gewoon dat de bakker meer gefrequenteerd wordt door vrouwen die blijkens de peilingen in meerderheid ‘neen’ stemmen. Vrouwen die door hun ‘meer geïnformeerde’ mannen – wat dat dan ook moge betekenen – naar de bakker worden gestuurd om pateekes te halen terwijl de heer-meerwaardezoeker zich al meerwaarde-zoekend –opnieuw blijkens de peilingen- voortschrijdend erkent tot het ja-kamp.

Nu alle peilingen wijzen op een significante vooruitgang voor het ja-kamp, wordt het zo onverwacht nog nagelbijten in Schotland. Gevloek bij mijn Schotse collega die maanden terug omwille van het geringe belang van het referendum dat in de ogen van iedereen toch een verloren zaak was al tickets had besteld richting zomerhuis in Piemonte. Gevloek ook bij mezelf, omdat ik slechts vorige week heb beslist wel tickets te kopen en zo veel te veel voor vlucht en verblijf heb moeten betalen. Rationeel gezien is dit niet het meest verstandige dat ik heb gedaan, maar emotioneel zou ik dit moment voor geen geld van de wereld willen missen. En ook vele Schotten zijn in dubio. De voorstanders spelen op de emotie, de kracht van het ‘Schotse volk’ versus ‘Westminster’, de democratie… De tegenstanders bespelen de ratio, de onzekerheden en de angst voor het onbekende. De goesting zegt ja, de schrik zegt nee.

Maar wat het vannacht ook wordt, de overweldigende democratische betrokkenheid, de grassroot deur-aan-deur campagnes getrokken door duizenden vrijwilligers, de positieve identiteitsbeleving, de ijzersterke campagnes en redevoeringen (wie zag Gordon Brown en Alex Salmond gisterenavond?) én het belang van dit referendum voor de rest van Europa en zijn regio’s maken deze campagne uniek en historisch vanuit democratisch én emancipatorisch oogpunt. Van de taxichauffeur tot de receptionist van het hotel: allemaal vertellen ze je graag wat zij er van denken. Elke conversatie die op straat opvangt gaat over het referendum. Maar liefst 97 % van de Schotten heeft zich geregistreerd om te gaan stemmen. En de meeste hebben ook de nood tot op het laatste moment via het dragen van buttons en het aanspreken van stemmers de andere te overtuigen van hun gelijk, met verhitte discussies aan de polling stations tot gevolg.

Want ook al werd ‘goesting’ ooit verkozen tot mooiste Vlaamse woord, wanneer er moed aan vooraf moet gaan is onze goesting al snel over. De Schotten hebben het wel aangedurfd, hebben de goesting en de moed samengevoegd met een boeiend, diepgaand en betrokken debat tot gevolg, ongeacht de Yes of No vannacht: zo’n participatie, zo’n open debat is ongezien. Op dat vlak heeft Schotland nu al gewonnen.

 

(c) Reporters

Doorbraak publiceert graag en regelmatig artikels die door externe auteurs worden aangebracht. Deze auteurs schrijven uiteraard in eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid.

Commentaren en reacties