JavaScript is required for this website to work.
post

Socrates et cetera

Omtrent kettingreacties

Guido Lauwaert7/5/2019Leestijd 3 minuten

foto © Pexels

Vijf korte verhalen van Guido Lauwaert.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Een maand geleden pleegde een man zelfmoord voor de deur van mijn buurvrouw. De voordeur werd verwijderd. Zij vond niet zo meteen een andere en vroeg of ze de mijne mocht lenen. Ik stemde toe. Een handige vriend klaarde de klus. Als dank mocht hij bij haar blijven slapen. En de nachten daarop. Het klikte zo goed tussen de twee dat ze zich doodneukten. Maar ik kreeg mijn voordeur niet terug.
Dit is een kettingreactie met een slechte afloop.

Niks filosofie  

Een auteur stond op het punt van het dak te springen.
‘Wat is hij van plan?’
Een toeschouwer vroeg het aan een journalist.
‘Hij gaat springen,’ antwoordde de man.
‘Waarom?’ vroeg de toeschouwer.
‘Omdat hij ten einde raad is.’
Een helikopter naderde. Een politieman zette zich in het open portier, had een megafoon in de vrije hand en schreeuwde de man toe.
‘Meneer De Schrijver! Waarom gaat u springen?’
De auteur gooide pamfletten in de lucht, spreidde en sprong.
De menigte applaudisseerde vóór hij de grond bereikte.
De journalist greep een pamflet. Hij las het en zei: ‘Hier valt geen artikel uit te persen.’
‘Waarom niet?’
’De journalist tikte op het pamflet. ‘Dit is filosofie. Geen sensatie.’
Hij gaf het pamflet aan de toeschouwer. Hij las het: ‘Mama, ik kan vliegen!’ Waarop de toeschouwer naar huis ging, een blad en een pen nam en schreef ‘Ik ben een vis’. Hij trok naar de Leie, dook in het water en verdronk. Kort daarop hing zijn vriendin zich op. De dag nadien slikte haar moeder al de pillen die zij in huis had en stierf in haar braaksel. Dezelfde dag wierp haar man zich onder een trein. Dezelfde avond nam zijn minnares een andere man.
Dit is een kettingreactie met een goede afloop.

Sprookje

In mijn nieuwe buurt woonde tot voor kort een oude man. Hij heette Mal Chance. Over hem gaat het volgende verhaal. Op een dag ging hij wandelen en verloor zijn geheugen. Mal Chance ging driftig op zoek naar zijn geheugen. Het werd avond. Een voorbijganger zag dat hij op de dool was, belde de politie en die bracht hem thuis. Toen vond hij zijn geheugen weer. Het zat in de muren, hing in de lucht. Kort daarop ging Mal Chance boodschappen doen maar vergat wat hij nodig had. De winkelier belde de politie en die bracht hem naar huis. Toen hij de koelkast opentrok, wist Mal Chance wat hij nodig had. Hij trok de ingebouwde koelkast uit de nis en tilde die op. Een paar dagen later werd hij door de poetsvrouw gevonden. Hij lag onder de koelkast. De koelkast was warm en Mal Chance koud.
Dit was niet het gevolg van een kettingreactie.

Een voorval in een krantenwinkel

Henri wikkelde zijn kat Zola in een deken en trok ermee op stap. Onderweg kwam Henri Karin tegen. Bij het zien van Henri met Zola zocht Karin heil in een krantenwinkel en begon in magazines te bladeren. De verkoper werkte het op de zenuwen.
‘Het is hier geen bibliotheek,’ zei hij.
‘Heeft u het nieuwste nummer van Woef,’ vroeg Karin.
‘Morgen pas,’ zei hij op norse toon.
‘Aquarium misschien?’
‘Uitverkocht,’ zei de man en gooide er een zucht tegenaan.
Karin spoedde zich naar de deur, trok die open en zag Henri met Zola naderen.
‘Kom eens binnen, Henri,’ zei Karin. ‘De verkoper is onbeschoft.’
Henri volgde haar. Eenmaal in de winkel opende Henri de deken, wees naar de verkoper en zei tegen Zola: ‘Il est mechant!’
Zola sprong wild in het rond en beschadigde heel wat kranten en magazines.
‘Ça suffit!’ zei Henri. Zola kroop weer in de deken.
Het trio vertrok, de verkoper in verbijstering achterlatend.
‘Wat scheelt Zola,’ vroeg Karin.
‘Hij is lustelozer dan gewoonlijk,’ zei Henri. ‘Ik ben op weg naar de dierenarts.’
Karin keek naar Henri en naar Zola. ‘Met wat hij zo-even gepresteerd heeft denk ik dat hij genezen is.’
Henri aarzelde geen moment. Hij draaide zich om en liep huiswaarts. Karin volgde hem.
Deze gebeurtenis kan je geen gevolg noemen van een kettingreactie, maar is een samenloop van omstandigheden.

Hemelvaart

Een oude priester slofte de crypte in van de kathedraal en riep tegen de doden: ‘Bereid jullie voor! Over drie weken is het Hemelvaartsdag!’
‘Hoera!’ riepen de doden in koor. ‘Een vrije dag!’
Een kettingreactie? Daar valt over te twisten, want een theologische kwestie.

Guido Lauwaert (1945) is organisator, regisseur, acteur, auteur, columnist, recensent voor o.a. Het Laatste Nieuws, NRC Handelsblad, Het Parool, VPRO-radio, Knack en Doorbraak. Hij richtte de Poëziewinkel op (later Poëziecentrum) en heeft een grote liefde voor Willem Elsschot en Paul van Ostaijen.

Commentaren en reacties