Groen en rood staken de Griekse middelvinger op naar Europa. Begroting? Wat is dat? Zeg nu niet dat we naast beleid voeren ook nog eens op de centen moeten letten. Op het debat begroting in de Zevende Dag had de arrogante Sideshow Kherbache te lang bij de coiffeur gezeten en haar kiesprogramma niet gelezen. De rode krul zakte door tafel toen duidelijk werd dat begroting niet eens in hun programma stond. Socialisten hadden maar één langetermijnplanning, schulden maken om cadeaus uit te delen en de factuur aan onze kinderen overmaken. Rode Kherbache liep school aan de PS-universiteit van potverteer, waar ze doctoreerde op het thema ‘belastinggeld verspillen’ onder professoren wanbeleid Di Rupo en Magnette.

Kloekhen Almaci en Kalf(o), de Laurel en Hardy van de politiek, liepen nergens school, ze waren aan het betogen. Kalf(o) slaagden erin om Mechelen naar de rand van het faillissement te drijven. De Maneblussers hebben de hoogste schuld per inwoner, een prestatie waarbij zelfs Waalse steden zouden blozen. In Gent weten ze inmiddels ook al dat Watteeuw geen groene god of dito heilige is. Zijn groene vingers krijgen er rode trekjes en de knip in de beurs van de Gentenaars is exemplarisch voor de groene taxodroom. Groenen en roden denken dat het geld voor een milieuneutraal en luilekker Vlaanderen als manna uit de hemel zal komen vallen. Een groenrode Tyche zal hen zegenen met een hoorn vol centen, geschonken door de rijken die euthanasie plegen op de fiscale slachtbank. Marco Borsato wist het al, ‘dromen zijn bedrog’. Daarbovenop mag Europa hen niet komen vertellen dat ze verstandig moeten omspringen met het geld van de belastingbetaler. Het klimaat of de sociale hangmatcultuur redden mag Vlaanderen naar het faillissement drijven, want het bankroet van Griekenland heeft aangetoond dat mensen na jarenlang links wanbeleid, ongelofelijk maar waar, stemmen voor een links herstelbeleid. Links Vlaanderen nam zich voor om gedurende vijf jaar deze sirtaki te dansen en met geld te smijten. Niemand zou hen dat kunnen beletten – behalve de kiezer dan…

Der Rote Spiegel

Peilingen voorspelden een stijging van Vlaams Belang; iets wat steevast omschreven wordt als een zwarte zondag. Maar de succesverkiezing van Vlaams Belang is geen ‘zwarte’ maar een ‘rode’ zondag. Op deze verkiezingszondag dansen de Bolsjewieken in het politbureau op de tafels:Brussels has fallen. Poetin wil westerse democratieën polariseren tot ze imploderen. Zowel communistische, extreemlinkse als extreemrechtse partijen worden heimelijk gefinancierd via een Ibiza connection of een Breitbard-Bannon connection. De beïnvloeding van de Amerikaanse verkiezingen en de financiering van Marine Le Pen in Frankrijk, Matteo Salvini in Italië, Heinz-Christian Strache Oostenrijk en Nigel Farage in Groot-Brittannië werden reeds blootgelegd. De plotse verhoging van de financiële status en oorlogskas van kandidaten en Vlaams Belang doet ook een donkerrode instroom vermoeden. Helaas worden de filmpjes met bewijsmateriaal, zoals in het geval van de gevallen Oostenrijkse vicekanselier, pas over twee jaar aan Der Spiegel bezorgd. Nog even geduld dus.

Shar Pei-citroenen

De laatste twee weken legde Kermit de Kikker een kolderkout neer tussen Shar Pei-citroenen Statler en Waldorf. Het moge duidelijk zijn, journalist is geen zwaar beroep, men kan tot de gezegende leeftijd van 80 jaar mallotige analyses op televisie komen verkondigen. Waldorf omklemde zijn glas water met beide handen om Statler en Kermit geen bevende waterval te bezorgen. De ongemakkelijke pauzes in de gesprekken waren toe te schrijven aan de falende snelheid van de accu’s om hun hersenen opnieuw op te starten. Binnen het overaanbod aan verkiezingsdebatten en electorale analyses was deze kolder totaal overbodig en leverde het geen meerwaarde op.

Bipolair België

Politici halen opgelucht adem, de verkiezingen zijn eindelijk voorbij. De meerderheidspartijen van morgen kunnen stoppen met liegen en terugkeren naar een realistisch beleidsdenken. Zij die naar de oppositie verwezen worden, kunnen hun ‘leugenriedel’ nog vijf jaar zingen. Tijdens deze campagne werden de verschillen tussen links en rechts op scherp gesteld door het debat omtrent klimaat en pensioenen. Hoe je links ook tegenover rechts stelt, het wordt steeds een bipolaire projectie van Sinterklaas en Ebenezer Scrooge. Mensen die weinig of niets hebben en aan de overheidsinfuus liggen zijn heel solidair en willen hun lege portemonnee graag delen. Zij die hard werken en sparen tot hun vingers kraken om hun kinderen een mooie toekomst te geven, willen hun zuurverdiende centen enkel doordacht besteden. Het is niet zo simplistisch dat we kunnen stellen dat ‘miserabelen’ links stemmen en goudstaafbewakers rechts, maar het is wel de basis van de links-rechts-tegenstelling tussen Vlaanderen en Wallonië. Als Vlaanderen vooruit wil moet het de aanhangwagen met linkse lekke band afkoppelen. De Walen hoeven niets te vrezen: een onafhankelijk Vlaanderen zal ook in de toekomst een budget vrijmaken voor ontwikkelingssamenwerking.

Statler and Waldorf

Sinterklaas en Ebenezer Scrooge gooien hun maskers af