JavaScript is required for this website to work.
Politiek

The Summer of Radar Love

Koele minnaars in een oververhit land

ColumnErik De Bruyn13/8/2020Leestijd 2 minuten
De grootste dwerg en de kleinste reus samen in een regering?

De grootste dwerg en de kleinste reus samen in een regering?

foto © Belga

Tegen de achtergrond van een land, een continent en een wereld die uiteenrafelen, trachten twee erfvijanden samen een regering te vormen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het was in de zomer van 2025, in volle komkommertijd. Terwijl de prijzen van echte komkommers en andere verse groenten en fruit dag na dag tomeloos bleven stijgen, las ik in mijn krant een paginagrote terugblik op die dolle zomer van 2020.

Veel van wat ik las waren we ondertussen al lang vergeten. Zoals de episode met de grootste dwerg en de kleinste reus ter wereld die samen een regering trachtten te vormen. Of dat het een zomer was waarin we collectief de charmes van het slachtofferschap ontdekten. Jonge draaideurcriminelen uit Brussel werden uitgeroepen tot slachtoffers van een gebrek aan zwemgelegenheid in open lucht in het Brussels Gewest.

Leden van studentenverenigingen waarvan de wortels reikten tot aan de meedogenloosheid van middeleeuwse roofridders waarmee de geschiedenis een wrange grap leek te hebben uitgehaald door hun genen te recycleren tot die van de zogenaamde ‘elites’, werden tot slachtoffers van een ‘proces in de media’ uitgeroepen.

The radio plays that forgotten song

De nieuwe middeleeuwen maakten nog op andere manieren hun intrede. De leenmannen en -vrouwen van verschillende Vlaamse stadsstaten sloten hun poorten voor de Bende van Jan de Donkere, en verwachtten van een suzerein die ze in de decennia voordien tot op het bot hadden afgekloven en leeggezogen dat hij nu eens komaf maakte met die horde.

Tot in Chicago toe werden de bruggen opgehaald om te verhinderen dat de Hunnen en de Vandalen de stad zouden leegplunderen. Wat ik me nog wel herinner alsof het gisteren was: de Zwarte Dood waarde voor het eerst door het land en door de wereld. Maar we waren het lijden nog niet gewoon. Het was een zomer van willen kunnen, ieder op zich, terwijl we, week gemaakt door decennia van comfort en vanzelfsprekendheid, niet meer konden willen, en al zeker niet collectief.

Psychologen jammerden dat de getroffen maatregelen vooral de jongeren tot 35 jaar veel te hard troffen. ‘But the radio played that forgotten song’, en leerde ons dat ook de inzichten van de experten uiteindelijk relatief zijn: ‘In the Second World War the average age of the American soldier was 26, in the Vietnam War it was 19. Ni-ni-ni-ni-nineteen.

De beste alchemisten ter wereld zochten koortsachtig naar de Steen der Wijzen die een griepvaccin zou kunnen omtoveren in een remedie tegen de Zwarte Dood, en vervolgens in goud. Dat alles met behulp van de transfers van de resultaten van universitair onderzoek dat al eens een keer betaald was door de belastingbetaler. In afwachting daarvan bleven de wereldleiders zweren bij bleekwater en een zoveelste aderlating in het budget van de sociale zekerheid.

No more speed, I’m almost there…

Terwijl we als bezeten de motor van onze gecrashte wereldeconomie, die oude, versleten, brandstofslurpende Chevrolet, weer aan de praat trachtten te krijgen, loerde de Grote Depressie al om de hoek. Terwijl de grootste dwerg hardnekkig het confederalisme bleef prediken, en de kleinste reus zich daar schoorvoetend bij aansloot in ruil voor enkele zilverlingen, betoogden in Libanon tienduizenden mensen voor de afschaffing van dat corrupte systeem. Daar was de zaak toen al ontploft. De grootste dwerg en de kleinste reus: ‘they had one thing, it was called radar love’.

Toch was het niet allemaal kommer en kwel. Als we de kraan van het bad opendraaiden stroomde het water er nog met volle kracht uit. En o ja, voor ik het vergeet: we klaagden steen en been over de hitte, terwijl het verdorie de koelste zomer was van de afgelopen zes jaar.

Erik De Bruyn (1959) is actief in de Antwerpse sp.a.

Meer van Erik De Bruyn
Commentaren en reacties