Het asielakkoord van de regering De Croo werd in het Kamerdebat een frontale aanval van de meerderheid op Theo Francken (N-VA), de staatssecretaris voor Asiel en Migratie uit de regering Michel. De aanval is de beste verdediging. Zo meent ook Theo Francken. ‘De Moor voert uit wat ze zelf heeft tegengehouden’. Tsjevenstreken Francken reageert op zijn blog en aan Doorbraak op de drie zwaarste uithalen. De eerste is de opmerking van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor (CD&V):…
Niet ingelogd - Plus artikel - log in of neem een gratis maandabonnement
Uw Abonnement is (bijna) verlopen (of uw browser moet bijgewerkt worden)
Uw (proef)abonnement is verlopen (of uw browser weet nog niet van de vernieuwing)
Het asielakkoord van de regering De Croo werd in het Kamerdebat een frontale aanval van de meerderheid op Theo Francken (N-VA), de staatssecretaris voor Asiel en Migratie uit de regering Michel. De aanval is de beste verdediging. Zo meent ook Theo Francken. ‘De Moor voert uit wat ze zelf heeft tegengehouden’.
Tsjevenstreken
Francken reageert op zijn blog en aan Doorbraak op de drie zwaarste uithalen. De eerste is de opmerking van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole De Moor (CD&V): ‘Mijnheer Francken, u kon dat doen, u deed het niet, wij doen het wel’. Een uitspraak die ook alle journaals haalde. De Moor bedoelde onder andere het beperken van de asielopvang bij beroepsprocedures, waardoor sommigen heel lang in de asielopvang blijven.
Francken repliceert dat dit getuigt van een verregaande hypocrisie. ‘Ik wist niet wat ik hoorde.’ Volgens Francken blokkeerde De Moor zelf, als kabinetschef van minister Kris Peeters (CD&V), jarenlang die voorstellen. ‘Hun argument toen’, zo zegt Francken, ‘was dat asielopvang beperken illegaal was. Automatisch verblijfsrecht geven aan staatlozen wou ik gewoon niet doen. Die extra escorteurs en de repatriëring via de dienst Vreemdelingenzaken laten doen, dat was toen ik staatssecretaris was, niet nodig. Er waren toen nog genoeg politiemensen op de luchthaven om de repatriëringen te doen.’
En Francken vervolgt: ‘Élk van deze voorstellen waar ze op roemen, stemden de CD&V’ers de voorbije jaren weg toen ik ze voorstelde in de Kamer. Dit is intellectueel oneerlijk. Enkel tsjeven kunnen dit met een uitgestreken gezicht zeggen.’
‘Wij sluiten geen kinderen op’
De volgende frontale aanval op Francken kwam van de premier zelf, Alexander De Croo (Open Vld): ‘Dat is het verschil tussen Francken en wij, deze regering sluit geen kinderen op.’ De reactie van Francken: ‘Opmerkelijk was dat hij daarbij naar het Frans overschakelde, alsof vooral links Wallonië moest gepaaid worden.’
Isolde Vanden Eynde schrijft het in haar HLN-edito vrijdag 10 maart 2023 zo: ‘Toen Ecolo deze nieuwe wet verdedigde in de Kamer, klonk op de banken van Open Vld geen applaus. Partijgenoten Patrick Dewael en Maggie De Block handelden dan ook anders in het verleden. Zij weten: de regering-De Croo sluit in haar asielakkoord enkele achterpoortjes, maar opent hier een nieuw.’
Francken ontwaarde zowaar een ‘goedkeurend knikje van Maggie De Block toen hij repliceerde dat een opsluitingsverbod ‘une fausse bonne idée’ is?
Vrijgesteld van terugkeer
Wouter Devriendt haalde in het debat ‘de ogen van de opgesloten kinderen’ erbij. Onschuldige kinderen in gesloten opvang… Francken antwoordde: ‘Het wettelijk verbod op opsluiting van kinderen in gezinsverband zorgt ervoor dat tienduizenden illegale gezinnen een de facto vrijhaven tegen terugkeer krijgen. Hij zegt er niet bij dat dit een enorm aanzuigeffect op illegale gezinnen in heel Europa zal creëren én dat dit het perverse effect genereert dat je aan illegalen eigenlijk de boodschap geeft: “Maak gauw kinderen en je bent safe.” Dat we het eerste West-Europese land zijn dat een dergelijk verbod invoert, verzwijgt hij ook. Zelfs de Duitse Groenen zijn niet zo dwaas.’
Francken is ervan overtuigd dat dit akkoord niet echt iets ten goede zal veranderen, in tegendeel. ‘Al die naïeve groenlinkse recepten werken niet op een fenomeen als internationale migratie anno 2023.’