JavaScript is required for this website to work.
post

Tomas Roggeman: ‘Fort Europa hield vooral opendeurdag’

Harry De Paepe6/3/2016Leestijd 5 minuten

Aan de vooravond van het ideologische congres van de Jong N-VA sprak Doorbraak met voorzitter Tomas Roggeman.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Een jaar terug vond er bij de Jong N-VA voorzittersverkiezingen plaats die uitmondden in een interessante ideeënstrijd. Uiteindelijk werd Tomas Roggeman verkozen als voorzitter. De Vlaams-nationale jongerenpartij houdt in het weekend van 4 tot en met 6 maart 2016 haar ideologische congres in Antwerpen onder de titel: ‘#Voorsprong’. Aan de vooravond van dat congres legde Doorbraak enkele vragen voor aan Roggeman.

Doorbraak: Je bent nu iets meer dan een jaar jongerenvoorzitter. Welke stenen in de rivier heb je al kunnen verleggen?

Tomas Roggeman: ‘De werking van de Jong N-VA is geëxplodeerd: (enthousiast) we bieden veel meer evenementen en lokale vormingen aan, er is het congres; de professionalisering van ons secretariaat, de nieuwe huisstijl, de nieuwe manier van werken tout court!

We treden veel meer naar buiten,omdat we zichtbaar willen zijn voor jongeren, en niet enkel met jeugdthema’s, maar we halen elk beleidsthema aan dat het maatschappelijke debat beroert. Zie maar naar onze opiniestukken over vluchtelingen, jeugdbeleid, neutraliteit van de media en het hoger onderwijs, de staatsstructuur, enzovoort.

Het komende jaar gaan we nog meer inzetten op publieke zichtbaarheid, meer standpunten en meer opiniestukken met ons congres als inhoudelijke leidraad.’

Je verklaarde in een gesprek met Doorbraak: ‘Jong N-VA heeft het potentieel om een vernieuwende kracht te worden in de Vlaamse Beweging.’ Een goed jaar later leek de Vlaamse Beweging vooral te kibbelen met uw moederpartij, de N-VA. Hoe keek jij daarnaar?

‘Er is de botsing der ideeën geweest tussen Jean-Pierre Rondas en Peter De Roover, maar laten we dat niet opblazen: de Vlaamse Beweging is wel wat groter dan Jean-Pierre Rondas en er bestaat meer dan één mening. Het klopt dat vele flaminganten terecht ongeduldig zijn ten aanzien van toekomstige staatshervormingen, ik zelf ook trouwens. De N-VA heeft daarop geantwoord met het communautaire project, en ik kijk daar even hard naar uit als u.’

Rechtse ecologie

Je betoogde bij je kandidatuur dat de Jong N-VA geen expliciete ideologische profilering behoefde. Is die stelling nog vol te houden? Ik zie je vooral opduiken in de media met zogenaamde ‘rechtse’ thema’s.

‘Correctie:de Jong N-VA behoeft zeer zeker een ideologische profilering. Dat is net één van de redenen dat we dit congres organiseren! Maar een jaar geleden hadden we voorzittersverkiezingen, en ik was inderdaad geen voorstander om die twee te vermengen. De inhoud is te belangrijk om er door te jagen bij een eenmalige keuze tussen kandidaat-voorzitters.

Het klopt dat wij belang hechten aan thema’s die traditioneel als rechts worden beschouwd – migratie, Vlaamse onafhankelijkheid, vrije markteconomie. Bij het congres zullen we onze standpunten over die thema’s verder aanscherpen. Maar ook andere thema’s komen zeker aan bod: onderwijs en klimaat. Wat het klimaat betreft, ben ik trouwens blij dat de Jong N-VA’ers dit tot een van de centrale congresthema’s uitverkoren hebben. De Jong N-VA is de enige rechtse jongerenbeweging die de klimaatproblematiek serieus neemt. Onze visie op de klimaatproblematiek gaat niet uit van emotie, maar van ratio en wetenschap. Je zou het ‘ecorealisme’ kunnen noemen.’

Dat moet je even uitleggen. 

‘Ecorealisme is het huwelijk tussen het klimaat en de vrije markt. Ecologie en economie kunnen elkaar ondersteunen. Klimaatproblemen moeten niet opgelost worden vanuit emotie, maar vanuit de wetenschap en het logische denken. Met klimaatproblemen worden we dagelijks geconfronteerd, kijk maar naar het fijn stof en alle gezondheidsproblemen die ermee gepaard gaan. We hebben daarom een nieuwe energiemix nodig, met wind- en zonne-energie. Maar ook met nieuwe kerncentrales, want een volledige kernuitstap is onrealistisch en nucleaire energie is klimaatneutraal. Daarnaast willen we een nieuwe taxshift waarbij lasten verschuiven naar vervuiling en waarbij financiering van bedrijfswagens verschuift naar lagere persoonsbelastingen. Noem het gerust een ecotaxshift. Technologische innovatie, zoals de teslabatterijen en elektrische auto’s zijn voor ons veel nuttiger dan regelneverij, marktverstorende subsidies of extra overheidsstructuren. Een verstandig groen beleid is een rechts groen beleid, en dat hebben we nodig als we ons willen losmaken van Russische gasbaronnen en Arabische oliesjeiks.’

Best interessant, maar op welke manier weegt de Jong N-VA op dé N-VA?

‘Wel, als jongerenbeweging zorgen wij voor vernieuwing, door de doorstroming van jonge mensen en frisse ideeën. Wij brengen nieuw politiek talent aan, maar vooral ook nieuwe ideeën en voorstellen, zoals nu op het congres. Op die manier bepalen wij mee het toekomstig beleid van N-VA. Als jongeren kunnen wij trouwens veel verder vooruit kijken, want we hebben onze politieke toekomst nog voor ons. Voor ons is de lange termijn nog belangrijker.’

De lijnloze Europese Unie en de soep van Clinton

Hoe kijk je als zelfverklaarde volksnationalist aan tegen de groeiende vluchtelingencrisis?

‘De opvangcapaciteit van West-Europa is begrensd. Vele mensen kijken dan eerst naar de kosten, maar het belangrijkste vind ik de culturele impact. Migranten en vluchtelingen komen veel sneller het land binnen dan we hen kunnen integreren in onze samenleving. Vandaag komen er meer mensen Europa binnen dan tijdens de piek van de migratiegolf naar Amerika.  Dat valt niet vol te houden. Dit leidt tot versplintering van de samenleving in verschillende gemeenschappen die naast elkaar leven. Op die manier werkt migratie ontwrichtend.

De huidige chaos is het gevolg van de falende Europese buitengrenzen. We moeten naar grenzen die effectief gehandhaafd worden. Mensen hebben het graag over “fort Europa” maar het voorbije jaar hield dat fort dan toch elke dag opendeurdag.’

Moet de Europese Unie dan anders volgens jou?

‘De EU heeft twee grote fundamentele problemen: een gebrek aan publieke verantwoording en een gebrek aan leiderschap. Na de uitbraak van de crisis een paar jaren geleden is zowat elke nationale regering in Europa gevallen. Maar de commissie Barosso is rustig blijven zitten, terwijl die wel de grootste verantwoordelijkheid droeg, want zowel het financieel, het industrieel als het handelsbeleid wordt Europees bepaald. Dat is een. Ten tweede is er een groot gebrek aan leiderschap. Er zit geen lijn in de EU: er is een commissievoorzitter, een president van de Raad, een dominante Duitse bondskanselier… en die werken elk met hun eigen project los van elkaar. Er zit geen enkele lijn in en dat is een probleem. Maar ik vind de interne markt wel een prachtig project, en het is een van de beste zaken wat dit continent overkomen is. Het is alleen misgelopen in de politieke leiding. Het gevolg is dat we niet in staat zijn om een vuist te maken als dat nodig is. Zelfs een middelgroot land als Turkije kan de EU uit elkaar spelen en manipuleren.’

Zal de Jong N-VA dan ook meer aandacht schenken aan deze Europese thema’s?

‘De migratiecrisis en het klimaatbeleid gaan wij inderdaad aandachtig opvolgen.’

Ben je nog altijd even weigerachtige tegenover referenda? Ze brengen toch boeiende publieke debatten op gang?

‘Daar ben ik het niet mee eens. Referenda worden altijd georganiseerd over thema’s waar al veel discussie over bestaat, anders zou niemand het nodig vinden om een referendum te organiseren. Een referendum kan dus een gevolg zijn van een bloeiend publiek debat, en maar niet de oorzaak ervan. Maar ik ben zeker geen principieel tegenstander van alle referenda. Veel hangt af van de aard van de discussie. Wanneer compromissen mogelijk zijn tussen verschillende beleidsopties, heeft een referendum bijvoorbeeld weinig meerwaarde.’

Ten slotte, in de VS zijn de primaries volop aan de gang. Mocht je Amerikaans staatsburger zijn, wie genoot dan jouw voorkeur?

‘Een zeer moeilijke vraag, want je kan nooit aanvoelen wat een gemeenschap nodig heeft, tenzij je er zelf woont. En onze Vlaamse media zijn nu niet meteen prijsbeesten in compleet neutrale en correcte berichtgeving. Maar voor zover ik mag afgaan op de informatie die ons in Vlaanderen bereikt, zou ik niet voor een democraat kiezen. Want met Sanders ben ik het ideologisch grondig oneens, en Hillary heeft een soep gemaakt van haar buitenlands beleid. Ik zou dus voor een republikein gaan. Dat Trump zijn voeten veegt aan alle politieke correctheid kan soms eens grappig zijn – die man lijkt wel Eric Cartman uit Southpark in het echt! (lacht) Maar dat is nu niet meteen de voornaamste eigenschap die ik een wereldleider toedicht. Geef mij maar Rand Paul of Marco Rubio.’

 

Foto: (c) J.Kelchtermans

Harry De Paepe (1981) is auteur en leraar. Hij heeft een grote passie voor geschiedenis en Engeland.

Commentaren en reacties