Tweeten en liken
Je twitteraccount door medewerkers laten verzorgen is niet zonder gevaar
Ironie is een moeilijke kunst op Twitter
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementAls u, lezer, mobiel naar Luxemburg belt, of een Luxemburgse belt u, dan valt dat in de toekomst goedkoper uit. Dat komt door de overeenkomst die de Luxemburgse en Belgische telecomoperatoren bereikten over hun geheimzinnige roamingkosten.
Hier zien we dat het met de eenwording van de EU niet altijd even traag hoeft te gaan. Na een periode van gestage kwantitatieve ontwikkelingen treedt soms een plotse kwalitatieve sprong op, en dit lijkt hier het geval te zijn geweest. Deze Grote Sprong Voorwaarts is Guy Verhofstadt vanzelfsprekend niet ontgaan – Guy ziet veel en ver – en op Twitter gaf hij uiting aan zijn enthousiasme. Hij had het over de EU-zegeningen ‘for our citizens’. Vrijwel onmiddellijk kwam er een zure reactie van een burger die zich liever niet bij de onderdanen van de EU-mannetjes gerekend wilde zien.
Ik meende dat het jeugdige voluntarisme van Guy wel beter verdiende, en schreef direct daarop een lovend commentaartje. Vier korte zinnetjes maar, acht woorden in totaal. Te weinig natuurlijk, maar Twitter dwingt ook tot beknoptheid, tot bondigheid, gedrongenheid, kortom tot concisie, tot brachylogie zelfs. Veel plaats voor verklaringen, toelichtingen, preciseringen, uitweidingen of explicaties heb je daar niet. Zo kunnen er nuances verloren gaan.
En natuurlijk was ik zeer verheugd toen ik zag dat Guy mijn tweet likete, maar ik blijf met de vrees zitten dat hijzelf, of een van zijn medewerkers, als gevolg van de stilistische zwakten in mijn korte betoog niet over de muur van de ironie heen heeft kunnen kijken.
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Marc Vanfraechem (1946) werkte voor Klara (VRT-radio); vertaler, blogger http://victacausa.blogspot.com sinds 2003. Hij schrijft het liefst, en dus meestal, artikels met daarin verwerkt vertaalde citaten van oude auteurs, die hem plots heel actueel lijken.
Bestuurlijke nalatigheden die rampen erger maken dan ze hadden moeten zijn… dat soort zaken kwam al voor in de vierde eeuw voor Christus.
Filip Dewinter zocht naar eigen zeggen contact met Chinezen uit electoraal opportunisme en werd nooit betaald voor bewezen diensten.