U moet geloven dat de N-VA Trump steunt

Een debat in het Vlaams Parlement en in de commissie Buitenlandse Zaken in de Kamer over de houding van de regering tegenover de inreisbeperkingen die president Trump oplegde voor de VS. Breed uitgesmeerd op onze media. Vraagt u zich ook niet af waarom dat nu weer nodig was? Zijn er geen dringender problemen te bespreken in onze parlementen?

Fundamentele waarden

Het was bij tijden aandoenlijk. Rik Daems (Open VLD) sprak gloedvol over de fundamentele waarden van onze Westerse samenleving. Met de tremolo in de stem en de intonatie van de grote dagen, noemde hij de maatregel van Trump ‘onverbloemd racisme’ en ‘een nieuwe vorm van apartheid’. Waarschijnlijk had hij er een dagje binge watching opzitten van de grote en belangrijke toespraken van Obama. Open VLD, zit die niet in de Vlaamse regering? Inderdaad. En omdat je als coalitiepartner niet mag achterblijven haalde Sabine de Bethune (CD&V) er de normen en waarden bij. Met zo’n coalitie is er geen oppositie nodig.

In het Vlaams Parlement herhaalde Bourgeois daarop nog eens wat hij de zondag in De Zevende Dag had gezegd. Om het item te besluiten deelde het VRT Radio-nieuws mee dat premier Michel had gezegd: ‘de hele Belgische regering is het oneens met Trumps inreisverbod’, ‘dus inclusief de N-VA ministers’ voegde de nieuwslezer eraan toe. Voor de duidelijkheid.

N-VA of Trump

Wij twijfelen niet aan de goede bedoelingen van de politici en durven nog minder te twijfelen aan hun oprechte democratische bezorgdheid over wat er in de VS gebeurt. Maar zou het niet kunnen dat die hele discussie eerder bedoeld was om de N-VA te proberen beschadigen, dan om Trump op andere gedachten te brengen?

Tijdens het weekend konden we horen, zien en lezen dat N-VA-vicepremier Jan Jambon zei dat het inreisverbod in zijn context moest geplaatst worden, en N-VA-staatssecretaris Theo Francken vond dat er niet hysterisch moest gereageerd worden. Al zeiden ze er ook bij dat mensen toegang weigeren die geldige papieren hebben zeer onverstandig was. Zoals gezegd, in de Zevende Dag zei Minister-President Bourgeois iets vergelijkbaar. Hij noemde de regel die Trump uitvaardigde arbitrair en vond dat een inreisverbod voor mensen die al een visum of ‘green card‘ hebben de rechtszekerheid schendt.

Dat was genuanceerd, en dat kan niet. Over Trump mag niet genuanceerd gesproken worden. De veroordeling moet totaal zijn. En dus werd de aanval ingezet om N-VA te isoleren, om ze in de hoek van Vlaams Belang te duwen, de enige politieke verdedigers van Trump in Vlaanderen.

Van Rompuy

Gelukkig is er Erik Van Rompuy. Die schreef in zijn blog de reden voor de parlementaire discussie neer: ‘Elk weekend kunnen we in de media vernemen wat Bart De Wever zoal denkt over alle mogelijke politieke thema’s. Vorig jaar was hij één van de eersten om de aanval in te zetten op Angela Merkel. Nu horen we hem niet vanuit ‘t Schoon Verdiep. Merkel werd gebasht maar Trump wordt met fluwelen handschoenen benaderd.’ De N-VA moet in de hoofden van de kiezers gelinkt worden met Trump. Om dan te hopen dat het negatieve imago van Trump afstraalt op de N-VA. Schuldig door associatie.

En Van Rompuy gaat nog even door, voorbij de feiten, feitenvrij of post-factisch zoals dat vandaag heet. Leest u even mee: ‘Ik las deze week een artikel in Doorbraak, het blad van de Vlaamse Beweging, waarvan Jan Jambon en De Roover de vroegere hoofdredacteurs waren. Doorbraak is het officieuze orgaan van de hardliners binnen N-VA. Ze vallen mij aan omdat ik mij op mijn blog van vorige week grote zorgen maakte over het populisme van Trump. Ik zag hierin gelijkenissen met de strategie van de Vlaamse nationalisten waar “America First” en “Vlaanderen Eerst” vanuit dezelfde ideologie vertrekken.’

Mijnheer Van Rompuy: Doorbraak is geen blad, Jan Jambon was nooit hoofdredacteur en we zijn geen orgaan, wij zijn vrij.

En Erik Van Rompuy sluit af: ‘N-VA surft in Vlaanderen op de Trumpiaanse angstgolven. De Wever is erudieter en geslepener maar op Vlaamse maat is zijn aanpak ook herkenbaar.’ QED (let op de Trump in verbinding met de ‘angstgolven’, dubbele politiek-correcte verzwarende omstandigheden). Dat was de bedoeling van de discussie in het parlement.

De wereld moet weten dat de N-VA niet meedoet aan het opbod, en dus verdacht is. Zijn het wel democraten? Bourgeois moet op het spreekgestoelte springen en een boycot van Amerikaanse producten afkondigen. Premier Michel moet zijn bovenlijf ontbloten en verklaren dat we beter niet meer reizen naar de VS. Helemaal zoals zijn vader deed in de goede oude paarse periode toen we niet meer op reis mochten naar Oostenrijk. Toen de N-VA er nog niet was! De parlementaire discussie was een rituele bezwering van de demonen, in de hoop dat ze verdwijnen.

Vragen stellen

Eigenlijk mag je het politici niet kwalijk nemen. Ze proberen de N-VA uit haar electorale staat van genade te tillen en dat is hun goed recht. Maar zouden wij dan echt de enigen zijn die bij dat schouwspel meewarig het hoofd schudden? Zouden wij de enigen zijn die ons afvragen waarom er journalistiek geen vragen gesteld worden over een debat in het Vlaams Parlement, tussen de coalitiepartners, over de reactie van de regering op een maatregel van de VS? Hoeveel gekker moet het worden?

Wij hebben anders nog wat suggesties voor mogelijke debatten. Wat te denken van een debat over de inmenging van de Turkse overheid in de Turkse moskeeën in Vlaanderen? Moeten de regeringen in ons land in de strengste bewoordingen een bezoek van een Europees staatshoofd aan Turkije afkeuren? Moet er een lijst komen met af te keuren regeringsleiders? Of moeten onze parlementen geen criteria opstellen voor de evaluatie van buitenlandse staatshoofden en in categorieën oplijsten wat een gepaste houding moet zijn tegenover de verschillende gradaties van populisme, over veronderstelde foute gedachten en intenties tot antidemocratische gedragingen?

Er is verdorie werk aan de winkel als we vanuit Vlaanderen de wereld willen redden. Maar er is ook nog heel wat werk om electoraal te redden wat er te redden valt, voor sommigen.

Foto © Reporters