JavaScript is required for this website to work.
post

Uitkijken naar onafhankelijkheidscampagne van N-VA

Bart Maddens27/3/2015Leestijd 3 minuten

Bart Maddens maakt zelf de analyse van de reacties op zijn voorstel om de Vlaamse onafhankelijkheid te laten sponsoren door de N-VA.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Met enige vertraging heeft mijn pleidooi voor een Vlaams-nationale vermogenswinstbelasting heel wat reactie uitgelokt. Donderdag kreeg ik lik op stuk van Peter De Roover in De Tijd, vrijdag van Johan Sanctorum hier op doorbraak.be. Die laatste noemde mijn voorstel zelfs een vroege 1 april-grap. En helemaal ongelijk heeft hij niet. Want dat van die vermogenswinstbelasting was natuurlijk vooral bedoeld als boutade. Ik wilde daarmee illustreren dat de N-VA zo rijk is geworden (met dank aan de belastingbetaler) dat zelfs nog maar de helft van het rendement op het vermogen een bedrag betreft waar gewone stervelingen en armlastige Vlaamsgezinde verenigingen van duizelen.

Ik ben het ook helemaal met Johan Sanctorum eens dat het in de eerste plaats de verantwoordelijkheid is van de N-VA zelf om een draagvlak te creëren voor onafhankelijkheid. Dat was precies het punt dat ik wou maken. Wat dat betreft valt er echter goed nieuws te melden. Want in zijn reactie schrijft Peter De Roover : ‘Ik mag hopen dat het Bart Maddens niet verbaast dat de N-VA de middelen in belangrijke mate inzet om te werken aan de uitbouw van ons programma en aan de studie van de mogelijkheden om dat zo volledig mogelijk te realiseren.’ Het was precies het tegenovergestelde dat mij verbaasde, namelijk dat de N-VA haar middelen daar niet voor inzet. Maar als we ervan uit mogen gaan dat de Vlaamse onafhankelijkheid (artikel 1 van de partijstatuten) nog steeds het belangrijkste programmapunt is van de partij, dan staan er nu blijkbaar toch grootse dingen te gebeuren.

De Roover blijft jammer genoeg wat vaag over zijn concrete plannen, maar ik kan er mij wel het een en ander bij voorstellen. Zo mogen we binnenkort wellicht de oprichting verwachten van een N-VA-studiecentrum dat de Vlaamse onafhankelijkheid voorbereidt. Dat studiecentrum zal dan als taak hebben om, naar Schots model, een doorwrochte White Paper voor Vlaamse onafhankelijkheid klaar te stomen. Ongetwijfeld zal de lancering daarvan gepaard gaan met een grootschalige mediacampagne. Gezien het immense budget waarover de partij beschikt zal ze zeker niet willen onderdoen voor de manier waarop Coca-Cola Life onlangs in de markt werd gezet. Verwacht dus maar paginagrote krantenadvertenties, pop-ups op alle grote websites, spotjes in de bioscopen (TV-ads mogen jammer genoeg niet) enzovoort… Dit alles zal in 2019 ongetwijfeld culmineren in een spetterende verkiezingscampagne met Vlaamse onafhankelijkheid als inzet.

Mijn suggestie dat er best wat sponsorgeld zou mogen gaan van de N-VA naar de Vlaamse Beweging is daardoor niet meer relevant. Want ik heb niets liever dan dat de N-VA zelf het voortouw neemt in de Vlaamse strijd. Maar stel nu eens (uiteraard geheel hypothetisch want ik wil zeker niet de doemdenker uithangen) dat wat ik hierboven schreef wishful thinking is. Stel dat De Roover heel andere zaken in gedachten heeft als hij spreekt over ‘de uitbouw van zijn programma’. Stel dat hij het promoten van de onafhankelijkheid toch liever overlaat aan de niet-partijpolitieke Vlaamse Beweging? Is het dan zo’n gek idee dat de VVB wat financiële kruimeltjes zou krijgen van de N-VA? Zou dat echt de onafhankelijkheid van de VVB in het gedrang brengen? Een partij kan, desnoods via een nevenorganisatie, advertentieruimte kopen in het blad van de VVB. Dat is in het verleden nog wel eens gebeurd, en het heeft de VVB bij mijn weten nooit schatplichtig gemaakt aan de partijpolitiek. Er zijn ook andere constructies denkbaar. Je zou een fonds kunnen oprichten dat mee door de N-VA wordt gestijfd en dat formeel-juridisch los staat van de VVB. Dat fonds zou als enige taak kunnen hebben om de onafhankelijkheidsgedachte te promoten.

Maar toegegeven, ideaal is dat allemaal niet. Ik verkies ook een zuivere situatie waarbij de beweging en de partij elk apart, naar eigen godsvrucht en vermogen, aan de weg timmeren. Een reden te meer om toch maar hoopvol uit te kijken naar de oprichting van dat N-VA-studiecentrum en de grootscheepse mediacampagne rond de White PaperFlanders’ future : your guide to an independent Flanders’.

Foto © Reporters (Peter De Roover en Bart Maddens op een VVB colloquium over onafhankelijkheid)

Bart Maddens (1963) is germanist en politieke wetenschapper. Als student was hij actief in het KVHV van Leuven en in de Volksunie-Jongeren. In de jaren 1990 was hij lid en bestuurder van het IJzerbedevaartcomité. Vandaag publiceert hij regelmatig opiniestukken over de Vlaamse Beweging en de staatshervorming. Hij is auteur van onder meer 'Omfloerst separatisme. Van de vijf resoluties tot de Maddens-strategie'. 

Commentaren en reacties