Hier een bloemlezing van gratuite uitspraken in onze nationale pers van de eerste 15 dagen van mei. De oogst was weer weelderig.

Laten we de gezondheidzorg maar terugsturen naar het federale niveau…

Het Laatste Nieuws liet op 6 mei weten: ‘Duitse deelstaten varen eigen coronakoers’. Zo gingen de onderwijsinstellingen in de noordelijke deelstaat Mecklenburg-Vorpommeren, die nauwelijks te kampen heeft met het virus, vanaf begin mei stapsgewijs open. En De Standaard van de dag daarvoor deelde Frankrijk op in drie delen, in functie van de besmettingsgraad (het noordoosten kwam er veruit het bekaaidst vanaf), en liet daarbij weten dat de komende heropstart allicht in functie hiervan getrapt zal verlopen (dezelfde krant blokletterde dan ook op 8 mei: ‘Frankrijk in tweeën gesplitst’). In China worden coronagerelateerde afspraken zelfs op wijkniveau gemaakt.

Ja, wereldwijde pandemieën noodzaken blijkbaar een gedecentraliseerde aanpak in functie van de plaatselijke mogelijkheden en noodwendigheden. Dat belet niet dat er bij ons weer Franstalige stemmen opstaan om de gezondheidszorg te herfederaliseren. Dat zo’n beweging richting verleden niet efficiënt zal blijken is het laatste van hun zorgen: natùùrlijk wortelt hun Belgicistisch standpunt in de bekommernis om de transferts veilig te stellen.

… en de liberalen zijn het daarmee natuurlijk eens

Dit soort stemmen krijgt daarbij voluit de liberale steun. In De Standaard van 9 en 10 mei bestond het de jonge De Croo om ook vanuit liberale kant te pleiten voor een herfederalisering van de gezondheidszorg. Zijn vader zou het niet beter hebben kunnen formuleren en zal ongetwijfeld fier zijn omdat de appel niet ver van de boom is gevallen (maar misschien moeten we die laatste uitdrukking in het Frans vertalen vooraleer hij ze begrijpt).

Allen te gaar dus naar slechter beleid waarbij onze Franstalige landgenoten de geneeskundige dienstverlening kunnen nivelleren tot het laagst niveau dat denkbaar is in een ontwikkeld land. Mag ik erop wijzen dat de relatieve mortaliteitscijfers van coronapatiënten een stuk hoger liggen in Brussel en Wallonië (en Bergen, het hartland van de PS, ligt op dit vlak veruit aan de leiding – wie had dàt anders verwacht)?

Fabeltjesland

Gaan we dat soort nonchalance ook naar het noorden van het land exporteren? Hallo, mijnheer De Croo, waar brengt u ons naartoe? Ja: naar Fabeltjesland… Terecht stelt de minister dat het nonsens is om de curatieve en de preventieve geneeskunde uit elkaar te houden – maar dat wisten we toch al lang, om tot dat inzicht te komen hoef je echt geen staatkundig genie te zijn. Waar zaten hij en zijn partij toen beslist werd om die twee luiken uit elkaar te spelen?

Het valt op: onze pers gaat opvallend besmuikt om met het gegeven dat het relatieve sterftecijfer van coronabesmette patiënten in Brussel en in Wallonië hoger ligt dan in het noorden van het land. Daarover hadden we het al zonet, maar de enige krant die dit dorstte publiekelijk te belichten was La Dernière Heure van 3 april, tijdens het prille begin nog wel van de coronacrisis. In een eigen vertaling: ‘Volgens de cijfers betreurt Vlaanderen 41% van de sterfgevallen, maar vertegenwoordigt 57,5 % van de bevolking. (…) De situatie is des te meer uitgesproken in de Brusselse regio, die 10,8% van de bevolking herbergt maar 18,4% van de sterfgevallen telt.

Ce n’est pas toujours dimanche

De verhoudingen zijn in tussentijd nauwelijks gewijzigd. En De Standaard liet op 13 mei weten dat het besmettingspercentage in de rusthuizen in Wallonië (en vooral in Brussel) een stuk hoger ligt dan in het noorden van het land. Maar: ssst! Het is not done om dit soort gegevens aan te halen. Want verder wordt elke landgenoot koest gehouden met de meest vèrgezochte grafieken – zolang ze vooral niet dààrover gaan. In de uitzending op 10 mei van de serie Ce n’est pas toujours dimanche op RTL-TVi klaagde Paul Magnette aan dat Bart de Wever alweer had laten weten dat de sanering van ons land moet komen van ‘le Flamand qui travaille, épargne et entreprend’. Een ware schande dat een Vlaming zoiets durft uitspreken. Natuurlijk is dat waar, maar nogmaals ssst! Politiek incorrect!

Diezelfde kerel toeterde in De Standaard van 11 mei: ‘Willen we gezondheid en sociale zekerheid als prioriteit, of het institutionele?’. Het is als vragen aan de modale arbeider: ‘wil je opslag of wil je een performant managementsysteem voor je onderneming’. Beste meneer Magnette: een loonsverhoging toekennen aan je personeel kan slechts als je bedrijf zijn zaakjes op orde houdt (zoals onder meer via een goed boekhoudkundig systeem). Evenzo kan je geen burgers zonder inkomen blijven ondersteunen in een onsamenhangend land waar de ene helft van de bevolking systematisch op de kosten leeft van de andere: ook in een onderneming is dat niet houdbaar.

Maar desondanks: ‘ce que les Flamands font eux-mêmes, ils foirent mieux’

In zijn nummer van 7 mei wees het Franstalige weekblad Le Vif/Express op de krakkemikkige aanpak van het coronavirus in onze Vlaamse rusthuizen. De commentator sprak zelfs van het gewild achterhouden van de sterftecijfers, en besloot: ‘wat de Vlamingen zelf doen, verneuken ze het best’. Niet helemaal ten onrechte. De originele leuze stond in het wapenschild van de twee eerste minister-presidenten van de Vlaamse regering (Gaston Geens en Luk Van den Brande, beiden van toenmalig christelijken huize), en zij handelden daar ook naar.

Dat leidde in de beginfase tot het beperken van de macht van de kabinetten, het ontmantelen van de politieke benoemingen, het betrachten van homogene verantwoordelijkheden in de Vlaamse overheidsstructuur. In die periode klopte het dat we het (een heel stuk) beter deden dan de andere gewestelijke en gemeenschapsentiteiten – laat staan dan de federale overheid. Maar daarna passeerden er twee liberalen (De Wael en Somers) en sindsdien is het hek van de dam. Vlaanderen heeft thans alle ziekten van het federale niveau in zijn functioneren geïntegreerd. Niets om fier over te zijn.

En nu onze traditionele politiek incorrecte afsluiter

In De Standaard van 8 mei liet Ruben Mooiman (zelden is een achternaam slechter gevallen) zich gaan: ‘Misschien komen vrouwen er dan achter dat er zoveel nuttige aanwendingen zijn voor de tijd die je niet in winkels besteedt’. Inderdaad, voor het vrouwelijke deel van onze bevolking kan het post-coronatijdperk een cesuur betekenen.

Gedaan dus met het dopamines opleverende fun-shoppen. Dat wordt vanaf nu run-shoppen. Geen nood, dames: er zijn zovele andere leuke dingen in het leven dan geld uitgeven. Zoek eens diep in jullie geheugen, andere soorten bezigheden kunnen ook gelukshormonen opwekken!