JavaScript is required for this website to work.
post

Vergeten vragen van de voorbije week: aflevering 5

Dominique Laridon30/7/2018Leestijd 3 minuten
De vergeten vragen van voorbije week.

De vergeten vragen van voorbije week.

foto © imago/INSADCO/Reporters

Over het warme weer zijn vorige week werkelijk álle vragen gesteld. Over enkele andere kwesties blijven er nog vragen onbeantwoord.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de vorige week zijn er veel vragen gesteld — en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

“Was u op de hoogte van zijn partijpolitieke engagement?”

(Aan Liesbet Vrieleman, hoofd van de VRT Nieuwsdienst, nu we dankzij Het Laatste Nieuws weten dat nieuwslezer Johan De Ryck achter de schermen al jaren actief was bij Open VLD)

“Zou het kunnen dat Trump dan toch geen volslagen randdebiel is?”

(Aan alle analisten die al een apocalyptische handelsoorlog zagen aankomen, maar nu moeten vaststellen dat de Amerikaanse president een snelle deal heeft afgesloten met de Europese Unie, met enkele stevige Europese concessies)

“Wat zegt het over onze kranten als de bedank-advertenties meer plaats in beslag nemen dan de berichtgeving?”

(Aan de samenstellers van onze kranten, die de sluiting van alle Vlaamse nertskwekerijen meestal maar een kort stukje waard vonden, om enkele dagen later geconfronteerd te worden met paginavullende advertenties van Gaia om de Vlaamse Regering en dan vooral Dierenminister Ben Weyts in de bloemetjes te zetten)

“Hoe kan je beleid voeren op de lange termijn zonder iets door te schuiven naar volgende regeringen?”

(Aan alle krantencommentatoren die de ene dag schrijven dat regeringen oog moeten hebben voor de (zeer) lange termijn, maar beginnen jammeren als regeringen beslissingen nemen die (deels) uitgevoerd moeten worden door volgende beleidsploegen in latere legislaturen)

“Hoe realiseer je precies de Groene Revolutie zonder grote kosten?”

(Aan de zijlijnzeikerds die al jaren oproepen tot meer duurzaam wonen en bouwen, maar uit de lucht vallen wanneer blijkt dat daar grote kosten aan verbonden zijn, in de eerste plaats voor de (aspirant-)huiseigenaars zelf)

“Als het dan toch zo eenvoudig is, waarom bestaat het in de hele wereld dan nog nergens op een schaal zo groot als Vlaanderen?”

(Aan de voorstanders van de ‘slimme’ kilometerheffing voor personenwagens, die het zo ontzettend onbegrijpelijk vinden dat het systeem van rekeningrijden niet meer wordt ingevoerd voor de verkiezingen van volgend voorjaar — alsof het zo onlogisch is dat zo’n wereldprimeur vele jaren voorbereiding vergt)

“Wat is precies zo vreselijk of beperkend aan de Westerse cultuur?”

(Aan Milo Rau en Nathalie De Boelpaep van het NT Gent, die een dure installatie van Honoré D’O willen verwijderen uit hun inkomhal, omdat het te eenzijdig Westers zou zijn — zelfs in zoverre dat het een divers theater ‘onmogelijk’ zou maken zolang het kunstwerk niet verbannen is naar een of andere kelder)

“OK, maar kunnen jullie eens een lijstje geven met al die succesvolle multiculturele samenlevingen die zo duurzaam zijn gebleken?”

(Aan alle critici van de Nederlandse Buitenlandminister Stef Blok, die hem maar al te graag neersabelen als een onmens en een racist, maar niet echt reageren op zijn discours: dat er geen echte voorbeelden zijn van multiculturele samenlevingen waar de oorspronkelijke bevolking zonder spanningen samenleeft met nieuwkomers)

“Wat is de grootste belediging: versleten worden voor racist of benoemd worden als een marginaal mannetje?”

(Aan Stefan Hertmans en Jeroen Olyslaegers, die blijkbaar vinden dat Mia Doornaert zomaar alles moet incasseren en nooit eens een tikje terug mag geven)

“Ontdekken jullie de religieuze onderdrukking in China nu pas?”

(Aan al die media die China amper nog benoemen als een totalitaire communistische dictatuur; omzeggens nooit meer schrijven over Tibet, de Falun Gong of de moeilijkheden van christenen in het land van Xi, maar pas op hun achterste poten gaan staan als de Chinezen beginnen te knippen in de lange jurken van moslimvrouwen)

“Voeren we die federale kieskring dan meteen in voor alle 150 Kamerleden, zonder enige grendel, volgens het principe 1 stem = 1 stem?”

(Aan Open VLD-vicepremier Alexander De Croo, die nog maar eens kwam aandraven met het idee van de federale kieskring. Een échte federale kieskring krijgt De Croo bezuidens de taalgrens natuurlijk nooit verkocht – de Franstaligen hebben meer baat bij het huidige systeem)

“Wie is uw president?”

(Aan de Turks-Duitse voetbalinternational Mesut Özil, die — voorspelbaar — een jammerklacht aanhief over racisme en Boze Blanke Mannen, in een poging om de aandacht af te leiden van de kern van de controverse rond zijn ontmoeting met de Turkse potentaat Erdogan. Aan wie zijn mensen zoals Özil ultiem loyaal?)

“Als zwarte mensen mogen bepalen hoe hun eigen huidskleur heet, waarom hebben blanken dan niet hetzelfde recht?”

(Aan al die gekleurde medemensen die ook vorige week zo gretig benadrukten dat blanken eigenlijk ‘wit’ zijn. Wie bepaalt hoe een huidskleur omschreven wordt? Zouden dat niet de mensen met die huidskleur zelf moeten zijn?)

“Zou het niet eenvoudiger zijn om een lijst op te stellen van wat in Vlaanderen wél nog mag?”

(Aan de Vlaamse Regering Bourgeois, die vastbesloten lijkt om de geschiedenis in te gaan als de regering die de Vlamingen het meest verboden heeft)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties