JavaScript is required for this website to work.
post

Vergeten vragen van de voorbije week (117)

Dominique Laridon7/12/2020Leestijd 4 minuten

foto © Wikimedia Commons/Saskialienard

Veel vaccin-vreugde vorige week, maar er werden ook veel vragen vergeten.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Welk ander parlementslid krijgt zo een open doekje?

(Aan Studio Brussel, waar Sihame El Kaouakibi (Open VLD) gastpresentator mag spelen in de kerstvakantie. El Kaouakibi  is de enige politica die zulke sympathieke zendtijd krijgt. Hoe past dat in een politiek terughoudende openbare omroep?)

Wat is er mis met blanke mensen?

(Aan Egbert Lachaert, die teleurgesteld is in zijn achterban: ‘Onze partij is nu te veel een partij van blanke mensen’. Wie kiezers verliest, moet misschien niet te kieskeurig zijn in wie nog overschiet. Blanke mensen weten nu dat ze niets meer te zoeken hebben bij Open Vld. Net als alle andere mensen die niet houden van dat huidskleur-fetisjisme.)

Hoe groot is de gerechtelijke achterstand nu al?

(Aan ex-rechter Jan Nolf, die Zuhal Demir voor de rechtbank wil brengen omdat zij hem geblokkeerd heeft op twitter. Waar zit hier de ironie? Bij de ex-rechter die dreigt met een tergend of roekeloos geding? Of bij de zelfverklaarde kwaliteitskrant, die zich zo blindstaart op de twitter-bubbel dat ze aan deze non-rel een groot artikel wijdt in de papieren editie?)

Wat als de boerkini gewonnen had?

(Aan de kranten met een warm hart voor de boerkini (jullie weten zelf wel wie jullie zijn). Het Antwerpse Hof van Beroep bevestigde vorige week nogmaals dat zwembaden de boerkini mogen verbieden. De klagers mogen de gerechtskosten betalen. Kranten zoals De Morgen negeren deze uitspraak compleet – zelfs geen kort bericht hierover. Dit soort rechtszaken zijn vooral aandacht waard als de hoofddoek wint.)

Hoe representatief is de Vlaamse Jeugdraad écht?

(Aan De Standaard, waar ze jubelen dat wel 5000 jongeren een stem uitgebracht hebben bij de verkiezingen voor de Vlaamse Jeugdraad: ‘Zo is meteen de kritiek dat de Jeugdraad niet representatief genoeg is voor alle 2,7 miljoen kinderen en jongeren in Vlaanderen en Brussel gepareerd’. 5000 kiezers is 5x meer dan bij de vorige verkiezingen, maar het is nog steeds maar 0,18% van 2,7 miljoen.)

Welke politici diaboliseren nationalisten en ‘populisten’?

(Aan de VUB-onderzoekers die beweren dat alleen rechtse politici discriminerende boodschappen plaatsen op sociale media: ‘Ze suggereren dat bepaalde groepen uit de samenleving een probleem of een gevaar vormen. Ze stellen groepen tegengesteld voor, zoals insiders en outsiders, of maken gebruik van metaforen en hyperbolen’. Dit soort onderzoek zegt meer over de onderzoekers dan over de onderzochten. Linkse politici stigmatiseren, problematiseren en overdrijven blijkbaar ‘op de goede manier’.)

In welke regimes diaboliseert de staatszender opposanten?

(Aan actrice Violet Braeckman, die vlakaf toegeeft dat ze haar vertolking van een terrorist in een één-reeks gebaseerd heeft op Dries Van Langenhove. In hetzelfde interview zegt ze: ‘Er is nood aan activistische fictie. Als fictiemaker heb je een verantwoordelijkheid. Je bepaalt mee het wereldbeeld van veel mensen. Wat je toont, wordt hun normaal’.)

Wat weten de Groenen over de liberalen?

(Aan de liberale burgemeester van Gent, die in een nieuw drugsplan een gigantische bocht neemt: ‘Meldingen van drugsgebruik en drugsdealers mogen niet gebruikt worden tegen clubuitbaters en partypromotors’. Waar Mathias De Clercq vorig jaar nog zei dat de berusting over drugs deel van het probleem was, klinkt het nu dat drugs ‘moeilijk weg te denken zijn uit het nachtleven’. In al die blauw-groene-coalities zie je hetzelfde gebeuren: de groenen doen de liberalen de broek af.)

Hoeveel racisme-bestrijders zijn heimelijk zelf racisten?

(Aan Tom Lanoye, die de affaire József Szájer aangrijpt voor een beetje pseudo-psychologie: ‘Er zijn homohaters die via wet bestrijden waar ze naar verlangen’. De media dissecteren gretig de hypocrisie van rechtse moraalridders, maar hebben veel minder aandacht voor de progressieve pathologieën. Terwijl je toch ook boompjes kan opzetten over linkse activisten die zich ontpoppen tot gedachtenpolitie, of zelfverklaarde racisme-bestrijders die er zelf goor rassendenken op nahouden.)

Welke taal moeten kinderen voor alles leren?

(Aan Yassin El Abdellati uit Berchem, die Arabische letterkoekjes gaat maken: ‘Ze zijn een ideale manier om mijn dochter Soraya, intussen acht maanden, Arabisch bij te brengen’. Mooi staaltje ondernemerschap, slecht staaltje integratie.)

Wat is er genuanceerd aan een moordaanslag?

(Aan jeugdwerker Ali Moustatine, die in Humo zijn beklag doet: ‘Na de aanslagen op Charlie Hebdo vroeg men aan moslimjongeren ‘Ben jij Charlie of niet?’. Zonder nuance! De jongeren vonden die moorden verschrikkelijk, maar velen vonden die Mohammedcartoons ook beledigend. Als ze #jesuischarlie zeggen, verraden ze hun godsdienst’. Met zulke jeugdwerkers, heb je geen haatpredikers meer nodig.)

Zullen de Coburgers een boterham minder moeten eten?

(Aan de kranten die kopten: ‘Koningshuis levert 342 000 euro in’. Uit de artikels zelf blijkt het tegenovergestelde: er gaat méér geld naar dotaties en de civiele lijst van de koning. Er is een daling in werkingsmiddelen voor politieagenten (omdat er geïnvesteerd is in bewakingscamera’s) en in kosten voor buitenlandse reizen en bezoeken aan het paleis (omdat er een pandemie aan de gang is). Zoals de koninklijke familie nu moet ‘inleveren’, zo zouden veel ondernemers ook wel willen ‘inleveren’.)

Wanneer is de definitie van ‘diversiteit’ veranderd?

(Aan Joe Biden, die trots is dat zijn communicatieteam volledig uit vrouwen bestaat. Soms is eenheidsworst helemaal politiek correct.)

Waarom hanteert België altijd Hollandse rekenkunde?

(Aan minister van Financiën Vincent Van Peteghem, die de ‘solidariteitsbijdrage’ niet meerekent als een belasting. De Vivaldisten beloofden dat nieuwe belastingen hoogstens 1/3de zouden uitmaken van elke begrotingsinspanning (naast 1/3de besparingen en 1/3de ‘diverse maatregelen’). Geen 2 maanden later blijkt hoe ‘creatief’ dat ingevuld wordt. Het Rekenhof mag de nieuwe effectentaks niet meetellen als belasting, want ‘bij het regeerakkoord was afgesproken dat die bijdrage er niet zou bijhoren’. Vroeger heette dat Hollandse rekenkunde, vandaag zijn het typisch Belgische bokkensprongen in de boekhouding.)

Hoeveel Franstaligen spraken vóór 2010 goed Nederlands?

(Aan Christophe Deborsu, die weet waarom Franstaligen geen Nederlands leren: ‘2010 was een keerpunt, omdat N-VA toen doorbrak. Ik hoor sindsdien veel ouders zeggen: Waarom zouden we onze kinderen een taal opleggen die weldra haar nut verliest als het land splitst?’. We zullen het dan in het Frans zeggen: les excuses sont faites pour s’en servir.)

Hoe vraag je beleefd om de kalasjnikov neer te leggen?

(Aan Brussels parlementslid Els Rochette, die wil dat politieagenten beleefd taalgebruik hanteren tegen hangjongeren: ‘Er is een stijl van directe bevelen gegroeid’. Je moet misschien Brussels parlementslid zijn om te geloven dat ruw taalgebruik van de politie het probleem is in de quartiers chauds.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

‘Dit is een tijd voor mensen die over grenzen durven nadenken, die grenzen durven stellen en grenzen bewaken’, zegt Mark Elchardus in ‘Over grenzen’. Het werk is ons boek van de week.