JavaScript is required for this website to work.
post

Vergeten vragen van de voorbije week (79)

Dominique Laridon6/1/2020Leestijd 4 minuten

foto © Image Source /REPORTERS

Een nieuw jaar, een oud zeer: veel vragen worden ‘vergeten’.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van het nieuwe jaar kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Sinds wanneer is de hoofddoek een neutraal modeverschijnsel?

(Aan De Morgen, die de modetrends voor het nieuwe decennium schetst: ‘Het kan niet anders of de opmars van de zogenoemde modest fashion zet door: modieuze maar zedige kleding, met hidjabs in luxestoffen. (…) In 2020 staan Jupiter, Saturnus en Pluto alle drie ‘in Steenbok’, en dat kan volgens astrologen niet anders dan invloed hebben op de popcultuur. Bij Steenbok hoort het bedekken van het lichaam, met lange rokken, pakken en jassen die ons omhullen, compleet met hoeden en handschoenen’. Als de hoofddoek inderdaad verder oprukt in de jaren 2020, dan zal dat niet de schuld zijn van sterren en planeten. Wel van islamisering en Westerse zelfhaat. De Morgen bestaat voor 36% uit Westerse zelfhaat.)

Wie zou anders politicus van het jaar zijn?

(Aan De Standaard, waar ze een hele krantenbladzijde gewijd hebben aan de vraag: ‘Zijn de Humo-lezers echt dol op Tom Van Grieken?’. De VB-voorzitter werd ‘beste politicus van 2019’ in de Pop Poll van Humo en dát kan er bij De Standaard niet in. Journalist Dominique Deckmyn speculeert er op los: is hier sprake van een georkestreerde campagne? Grootscheepse manipulatie? Of zelfs een drukfout in de uitslagen? De meest logische verklaring komt niet op bij zo een schrijvende activist: Tom Van Grieken is gewoon objectief de meest succesvolle politicus van het voorbije jaar.)

Zijn er geen ergere voorbeelden van racisme?

(Aan de VRT, waar ze een Thalys-conducteur aan de schandpaal nagelen omdat hij tegen een zwarte passagier zegt: ‘We zijn hier niet op de markt in Kinshasa’. Die twee laatste woorden zijn er allicht te veel aan, maar welke treinbegeleider zegt nooit een onvertogen woord in een lange discussie met een overtreder? We krijgen in het Journaal (!) een ingekorte versie van camerabeelden te zien. De conducteur is herkenbaar voor zijn omgeving. Moet zo’n banale uitschuiver echt op televisie? Is dit nu de meest gruwelijke racist van Vlaanderen?)

Hoeveel alcohol drinken ze in blanke buurten?

(Aan de Brusselse burgemeester Philippe Close, die weet waarom zijn stad brandt op nieuwjaar: ‘Alcohol is de grote boosdoener’. Nochtans zuipen ze in la Frandre profonde ook behoorlijk in de nieuwjaarsnacht en daar steken ze géén auto’s in brand. Het geweld flakkert op in stadsdelen die gedomineerd worden door een geloof dat alcohol verbiedt. De brandversneller is niet Stella, maar Allah.)

Wat zijn jullie goede voornemens voor het nieuwe jaar?

(Aan de VRT nieuwsdienst, die in het journaal van 1 januari een heel item bracht over de nieuwjaarsbrieven van de grootouders van het klimaat. Hoeveel van die ‘omgekeerde nieuwjaarsbrieven‘ — slecht vermomde zedenlesjes over het klimaat — werden er echt voorgelezen in Vlaanderen? Hoe maatschappelijk relevant was die actie? Of was het gewoon een mooie gelegenheid om nog eens een forum te bieden aan een actiegroep die toch al doodgeknuffeld wordt? Was de VRT niet van plan om wat minder activistisch te berichten over het klimaat?)

Hoe zien die gewelddadige homohaters er uit?

(Aan de Gentse politie, die op zoek is naar 3 mannen die een homokoppel in elkaar sloegen: ‘Een getuige kon ook heel duidelijk een beschrijving geven van de verdachten’. De beschrijving heeft de berichtgeving helaas niet gehaald. Het publiek kan niet op zoek naar deze homohaters. Zou het kunnen dat de getuige geen blanke mannen van middelbare leeftijd beschreven heeft?)

Wat is er zo fantastisch aan het regime in Rwanda? 

(Aan activiste Dalilla Hermans, die een vreemd verzoek heeft: ‘Zelden zien we de succesverhalen uit Afrika. (…) Hoe Rwanda en Ethiopië het hoogste aantal vrouwen in de regering hebben’. De premier van Ethiopië werd net nog gehuldigd door het overwegend blanke Nobelprijscomité. Maar Rwanda? Een repressief regime waar opposanten gemarteld worden. Misschien moeten onze journalisten inderdaad meer verhalen uit Rwanda brengen. Zo lang het maar niet de regimepropaganda over genderevenwicht in de regering is. Dalilla Hermans is heel kritisch voor de Vlaamse maatschappij, maar blijkbaar een beetje minder kritisch als het over wantoestanden in Afrika gaat.)

Namens wie kan de koning spreken in Congo? 

(Aan schrijfster Nadia Nsayi, die een idee heeft voor de 60ste verjaardag van de oud-kolonie: ‘Ik hoop dat koning Filip dit jaar, opnieuw op 30 juni, naar Congo zal gaan om daar de excuses van het Belgische volk aan te bieden’. De excuses van het volk? Zou Filip niet beter excuses aanbieden namens zijn eigen familie, die nog steeds geniet van geld verdiend in Congo? Dit is een belangrijk onderscheid, want de kans is groot dat het Belgische establishment in de nabije toekomst door de knieën gaat en mee stapt in die onzinnige sorrycultuur. Niet in onze naam.)

Hoeveel invloed heeft uw ideologie op uw academisch werk?

(Aan professor Gita Deneckere, die overal nazi’s ziet: ‘Algemene vergelijkingen met de jaren dertig gaan misschien niet op, maar op het vlak van agressief en discriminerend taalgebruik kun je wel duidelijke parallellen trekken met vandaag’. De decaan van de Gentse faculteit Letteren is een historica: zij zou dus echt wel beter moeten weten. Maar Deneckere is ook een zelfverklaarde linkse academica en dat vertroebelt blijkbaar de blik. De virulente retoriek die in de jaren ’30 behoorde tot het normale maatschappelijke debat vind je vandaag nergens meer.)

Moeten professoren hun stellingen niet onderbouwen?

(Aan professor Herman Van Goethem, die het nieuwe jaar begon met een zware beschuldiging: ‘De discriminatie begint al in de peutertuin’. Je zal maar kleuterjuf zijn en dat te horen krijgen van zo’n rector. Van Goethem draagt geen echte bewijzen aan: de relatieve leerachterstand van allochtone leerlingen wordt gewoon volledig afgeschoven op de leerkrachten. Individuele verantwoordelijkheid en zelfgekozen segregatie vormen niet eens deel van het antwoord. We lezen dit opiniestuk nu al sinds de jaren ’90. Gaan we het echt nóg een decennium op ons bord krijgen?)

Hoeveel ruimte mag er zijn voor creativiteit en concurrentie? 

(Aan ondernemer Wouter Torfs, die de overheid vraagt om zijn concurrenten aan banden te leggen: ‘Europa moet aan bedrijven opleggen dat ze een extra prijs moeten vragen als klanten hun pakjes terugsturen. Uiteraard gaat Schoenen Torfs daar niet mee beginnen, als de grote jongens dat niet doen. Vandaar mijn voorstel dat de overheid hier ingrijpt’. Elke ondernemer wordt een protectionist, zodra er een meer gehaaide concurrent opstaat.)

Welk moreel gezag houdt het Europees Parlement over?

(Aan de Eurocraten die straks een Green Deal door onze strot rammen. Vorige week werd bekend dat er elke maand een vloot auto’s leeg naar Straatsburg rijdt om daar parlementsleden op te pikken aan de luchthaven. De werkelijkheid overtreft elke satire.)

Hoeveel ‘likes’ heeft een goed mens nodig?

(Aan Johan Vande Lanotte, die vertrouwen heeft in de nieuwe SP.a-voorzitter Conner Rousseau: ‘Deze week deelde hij op Instagram hoe hij zijn bomma naar de coiffeur had gebracht voor een permanent. Dan ben je een goed mens’. Zou een goed mens zo uitpakken met zo een banale blijk van familiale zorg? De volkswijsheid zegt: ‘Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is het leven zoet, waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet’. Ook die ‘stil’ heeft zijn belang.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties