Verraadt Bart De Wever de Vlaamse Zaak?

Door zijn beslissing om bij de volgende wetgevende verkiezingen niet met een communautair programma te komen, geeft Bart De Wever misschien de indruk dat hij verzaakt aan wat de essentie van zijn partij uitmaakt.

In werkelijkheid handelt hij als een kundige strateeg die rekening houdt met de omstandigheden. Pragmatisme heet zoiets. Een houding die hem niet lijkt te schaden want de jongste peiling van RTL-Le Soir plaatst N-VA nog altijd op het hoogste schavotje in Vlaanderen, met 30,2% — zijnde meer dan CD&V en VLD opgeteld.

Bart De Wever wil niet het risico nemen zijn communautaire pionnen te plaatsen vooraleer hij de politieke machtsverhoudingen kent die uit de verkiezingen van 2019 zullen voortvloeien. Want het volstaat niet om het confederalisme te willen, men moet ook de middelen hebben om het te realiseren.

Ook dient gezegd dat de recente omslag in de politieke situatie in Wallonië de kaarten enigszins anders heeft gelegd. De nieuwe Waalse regering met MR en cdH voert nu een centrumrechts beleid, hetzelfde beleid als het federale en Vlaamse. Staat nog te bezien of deze politiek van aard zal zijn om bij de komende regionale Waalse verkiezingen het politieke schaakbord gevoelig te wijzigen.

Als de huidige peilingsresultaten zich zouden doorzetten, dan zou een coalitie van PS en PTB 38,2% behalen, zijnde 8,1% meer dan de optelsom van MR en cdH. DéFi van zijn kant wordt 6,2% van de stemintenties toebedeeld.

Wallonië mee in rekening gebracht

Een socialistisch-communistisch Wallonië is dus allerminst uitgesloten. Maar niets zegt dat de Waalse kiezer niet anders zal reageren als hij met een beter bestuur te maken heeft, en significante vooruitgang merkt wat betreft het economisch herstel. Voor Bart De Wever wordt het dan moeilijk om door te gaan met het stigmatiseren van een Wallonië dat eindelijk instemt met de noodzakelijke inspanningen. Te meer omdat hij federaal de MR als partner heeft!

De beslissing van Bart De Wever om de communautaire kwesties niet centraal te stellen in de komende campagne laat duidelijk zien dat hij Charles Michel niet met een handicap wenst op te zadelen.

Maar dat zal hem niet beletten om te gepasten tijde alles in het werk te stellen om te maken dat de volgende Kamer de mogelijkheid zou hebben om de Grondwet te herzien. Want wie gelooft dat de communautaire kwesties niét zullen binnensluipen bij de volgende regeringsonderhandelingen?

Bart Maddens, politicoloog van de Leuvense universiteit, kan niet aannemen dat de N-VA de volgende verkiezingen zou ingaan en daarbij haar corebusiness zou verwaarlozen. Hij vindt dat zeer slecht nieuws voor de Vlaamse Beweging.

Voor de onafhankelijke volksvertegenwoordigers Hendrik Vuye en Veerle Wouters, daarin bijgetreden door Vlaams Belangvoorzitter Tom Van Grieken, heeft de N-VA haar V laten vallen, en zij roepen op tot Vlaamse frontvorming.

Over die beroering zal Bart De Wever zich voorzeker niet te druk maken. De Vlaamse Caesar is zich goed bewust van het doel dat hij nastreeft – van Vlaanderen een zelfstandige republiek maken binnen de Europese Unie – maar dat houdt in dat hij een Realpolitik moet voeren.

Op 1 oktober komt er een Catalaans onafhankelijkheidsreferendum. Als dat met ‘ja’ wordt beantwoord kan men zich de enthousiaste reactie bij N-VA al voorstellen. En die reactie zou de Belgische regering flink in verlegenheid kunnen brengen.

vertaling Marc Vanfraechem