JavaScript is required for this website to work.
post

Vlaamse zaak grote verliezer

Nick Bierinckx28/5/2014Leestijd 3 minuten

Een V-Partij heeft de verkiezingen overtuigend gewonnen, maar heeft ‘de Vlaamse zaak’ daarmee een goede beurt gemaakt? 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

De N-VA heeft een monsterscore gehaald waar andere partijen enkel kunnen van dromen. De partij klokt af op 32% van het Vlaamse electoraat. De grootste verliezer is de andere V-partij: het Vlaams Belang. Het lijkt dat het Vlaams-nationalisme de grote winnaar is van deze verkiezingen, maar dit is niet zo. Het wordt afwachten of de N-VA al dan niet in een regering zal geraken. Daarenboven moeten we ook afwachten wat de N-VA kan binnenhalen bij eventuele regeringsdeelname, want de traditionele partijen zullen hun vel zeer duur verkopen. Mark Eyskens (CD&V) verklaarde al snel dat de N-VA een pyrrusoverwinning behaalde en heeft daarmee niet helemaal ongelijk.

Groter draagvlak

Het grote probleem in Vlaanderen is dat er geen draagvlak is bij de Vlamingen voor Vlaamse onafhankelijkheid. Zowel Vlaams Blok/Belang als de N-VA hebben het nagelaten om aan dat draagvlak te werken. Bart De Wever verschuilde zich jaren achter het gebrek van zo’n draagvlak en kwam met een afgekookt alternatief op de proppen: het confederalisme. Vooral N-VA heeft het nagelaten om aan dit draagvlak te werken uit angst om kiezers te verliezen, maar de partij beseft nog te weinig dat Vlaamse onafhankelijkheid de enige weg naar verandering zal zijn. Het is niet omdat er geen meerderheid voor Vlaamse onafhankelijkheid is, dat diezelfde meerderheid per definitie tegen Vlaamse onafhankelijk zou zijn. Dit heeft een transitieperiode nodig en al van in de periode na de moeizame regeringsonderhandelingen in 2007 had de N-VA (vanaf 2008 na de breuk in het kartel met CD&V) direct moeten inzetten op dit draagvlak.

Is het Vlaams Belang nu dood?

Het Vlaams Belang heeft een uppercut van jewelste gekregen. De vraag of het Vlaams Belang ooit nog terugkomt, zal van de partij zelf afhangen. Het Vlaams Belang heeft het al een decennium nagelaten om zich grondig te hernieuwen. De partij is blijven steken in de retoriek uit de jaren negentig wanneer het toenmalige Vlaams Blok de verkiezingsoverwinning aan elkaar reeg. De tijden zijn grondig veranderd en indien het Vlaams Belang een doorstart wil maken, dan moet de partij het geweer van schouder veranderen.

Wat hebben we nodig?

Om de Vlaamse zaak te dienen hebben we een partij/beweging nodig die voluit inzet op het creëren van een draagvlak voor Vlaamse onafhankelijkheid. Een partij/beweging die er niet op uit is om via de traditionele wegen in een regering te geraken, maar inzet om via de oppositie het systeem onder druk te zetten en nadien te kraken. Een partij/beweging die op vele verschillende thema’s een totaal ander geluid laat horen dan al  wat we nu van de huidige politieke partijen te horen krijgen.

Andere visies ontwikkelen

We moeten al enkele decennia teruggaan om te zoeken naar nieuwe visies in de politiek. In de jaren tachtig kwamen het Vlaams Blok en AGALEV boven water en die partijen konden – elk op hun eigen manier –  door nieuwe visies te ontwikkelen kiezers van de traditionele partijen weghalen. We zijn nu  dertig jaar verder en de nu bestaande partijen vernieuwen (buiten wat opsmukoperaties) niet voldoende meer. In sommige thema’s kunnen er zeker nieuwe visies ontwikkeld worden. Sociaaleconomisch focust men zich telkens op de materialistische welvaart en veel te weinig op de geluksfactor van de bevolking.

Vlaanderen kampt met een groot probleem inzake depressies, burn-outs, stress, zelfmoorden en noem maar op. Inzetten op de geluksfactor van de Vlaming is iets waar een massa aan electoraal potentieel in zit. Ook op ecologie (een atypisch thema voor Vlaamsgezinde conservatieve partijen) zit er nog wel wat rek op. Dit is een door links gekaapt thema, maar dikwijls wel ingegeven door een vorm van hysterie. Zo kan een Vlaams-nationalistische partij hier wel het verschil maken. Wij als mens zijn zelf een deel van het milieu en wij hebben er alle baat bij dat wij zorgvuldig omgaan met dit milieu. Zonder hysterisch te doen en in te zetten op subsidie-ecologie zoals nu, kan men hier veel meer inzetten op een realistischere milieupolitiek.

Het sociale, de economie, de ecologie, de mobiliteit, de Vlaamse zaak en noem maar op, hebben dringend nieuwe visies nodig om de andere partijen te counteren. Diegenen die daar op inzet, kan stap voor stap een nieuwe onafhankelijke grote speler in de politiek worden. Hier ligt voor het Vlaams Belang een weg open, maar ze zullen de stap moeten durven zetten en de vraag is of dit zal gebeuren. Indien niet, is de Vlaamse zaak de grote verliezer van 25 mei 2014.

 

De auteur woont in Lier, werkt als bediende en is geen stamboekflamingant.

Foto © Reporters

Doorbraak publiceert graag en regelmatig artikels die door externe auteurs worden aangebracht. Deze auteurs schrijven uiteraard in eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid.

Commentaren en reacties