JavaScript is required for this website to work.
Media

Waarom Vlaanderen bang is voor de islam

Drie witste gemeenten geven antwoord

ColumnAnn Moella2/4/2018Leestijd 3 minuten

De media springen kinderlijk naïef om met de dominantie van de islam in onze seculiere samenleving.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Het weekblad Knack zocht vorige week voor een reportage met de titel Is Vlaanderen echt bang voor de islam? naar de drie witste gemeenten in Vlaanderen. God mag weten waarom. Al weet ik zelf wel het antwoord. En de lezer ongetwijfeld ook.

Dat (jonge) vrouwen ’s avonds niet alleen ongestoord over straat kunnen lopen, maar er steeds over waken om geëscorteerd in groep te blijven? Daar zullen ze in Lo-Reninge niet bij stilstaan. Dat vrouwelijke leerkrachten in scholen met een hoog aantal migrantenleerlingen het alsmaar moeilijker krijgen onder de dagelijkse verbale (en soms fysieke) agressie? Daar zullen ze in Horebeke niet onder te lijden hebben. Dat onverdachte bronnen als pater Johan Leman de toenemende radicalisering bij jonge leerlingen aankaarten? Daar zullen ze in Begijnendijk geen weet van hebben.

Nukkigheid leidt tot wegkijken

Deze tweet van redacteur Jeroen Zuallaert dateert van vorig jaar: ‘Ik dacht dat mijn dochter geen hand gaf omdat peuters soms nukkig zijn. Mijn fout! Blijkbaar is ze geradicaliseerd.’

Ik dacht dat mijn dochter geen hand gaf omdat peuters soms nukkig zijn. Mijn fout! Blijkbaar is ze geradicaliseerd. https://t.co/dn19C3F7Cu

— Jeroen Zuallaert (@jeroenzuallaert) August 21, 2017

Dat soort berichten geeft aan hoe lacherig media soms omgaan met reële problemen. De journalist zit daarmee op de lijn van het Katholiek Onderwijs Vlaanderen, waar — mij baserend op de verklaring van woordvoerster Marijke Van Bogaert — radicalisering bij jongeren hardnekkig ontkend wordt.

Als radicalisering terug te brengen is tot wat ‘nukkigheid’, waarom bestaat er dan zoveel preventie? Waarom publiceert het ministerie van Onderwijs een document met de titel Handvatten voor de preventie, aanpak en omgang met radicalisering binnen onderwijs? Waarom bestaat er dan het preventief weerbaarheidsprogramma BOUNCE, dat specifiek ontwikkeld werd om gewelddadige radicalisering in een vroeg stadium te voorkomen? Waarom bestaat er een Netwerk van Islamexperten (in 2016 opende zij 481 dossiers in verband met vragen over radicalisering), een Theologische Infolijn —bereikbaar via de [email protected], of een Telefonische Opvoedingslijn? ([email protected])?

Toekomstbeeld

Wat moet Vlaanderen met jonge kinderen die als kleuter weigeren om naast een meisje te staan of haar een hand te geven? Die ongelovigen uitschelden voor ‘varken’ en met de vinger keel-bewegingen maken? Een beetje lacherig doen? Wat mogen we daarvan verwachten wanneer ze adolescent zijn?

Wat moeten we met de verhelderende tweet van de ondertussen BV geworden Yasmien Naciri (bekend onder haar twitternaam Smienos), die een studentenvereniging op de vingers tikt omdat deze de vraag stelde welk alcoholisch drankje uw voorkeur uitdraagt? Of een hoofddoek-kassierster die in een supermarkt weigert alcohol te verkopen? Het ‘normaliseren’ van alcoholgebruik…  ja, dat gaat in tegen de beoogde halal-monocultuur. Tournée minérale forever?

Onnozel? Uiteraard. Maar het geeft aan wat voor buitensporige eisen we nog mogen verwachten qua aparte zwemuren voor M/V, gescheiden begraafplaatsen, halalvoeding op scholen, toenemende ongelijkheid tussen man en vrouw en de daaruit volgende segregatie.

Van god los

Nergens ter wereld hebben mensen zo’n lage dunk van religie als in België. 68% van de Belgen vindt dat religie meer kwaad dan goed aanricht in de wereld. In Nederland is dat 63%.  Ik geef het maar even mee.

Van god los: niet alleen doen mensen het goede ook zónder god, ze doen het kwade veel sneller mét god. Reden te meer om fanatieke religies te weren, zou je denken. Het is dan confronterend om vast te stellen dat de bejubelde ‘superdiversiteit’ zich uit in een eenzijdige dominantie van de islam. Zo volgen in 33 van de 58 Antwerpse basisscholen meer dan de helft van de leerlingen de lessen islam. Een percentage dat elk jaar nog toeneemt. Daar zullen ze in Lo-Reninge, Horebeke en Begijnendijk van opkijken.

Rationeel

Elke samenleving die haar door de eeuwen heen verworven normen en waarden respecteert, hoort met recht en rede bang te zijn voor een repressieve ideologie die de wereld wil veroveren. Puur rationeel bekeken, lijkt mij dat niet meer dan verstandig. Al was het maar ter bescherming van onze kinderen. If only for the kids.

Al was het maar om vrouwen niet langer te zien als broedmachines. Al was het maar om de gelijkwaardigheid tussen man en vrouw een kans te geven. Al was het maar om antisemitisme een halt toe te roepen. Al was het maar om moord en terreur ter verbreiding van hun geloof — zoals wereldwijd 50 miljoen moslims dat legitiem vinden en goedkeuren — tegen te gaan.

Al was het maar omwille van vrijheid en tolerantie dat de onverdraagzaamheid tegenover ongelovigen afgewezen wordt. Al was het maar uit het groeiend besef dat moslims nooit onze seculiere en multiculturele principes zullen overnemen.

Al was het maar omdat onze vrijheid van meningsuiting in het gedrang komt.

Al was het maar uit zelfrespect.

QED: wat bevestigd moest worden

Wat de relevantie is van dit soort leesvoer in Knack, is onduidelijk. Tenzij ze willen uitblinken in volstrekte kinderlijk naïeve nietszeggendheid.
Tegelijk bevestigt het zo mooi (waarvoor dank) wat ik schreef in mijn mediabeschouwingen voor Doorbraak (zie De schande van mainstream media en Uw wereldbeeld is het mijne niet)

De mainstream misleiding wordt hier ongewild maar wel heel netjes aangetoond. De burger en de lezer kijken er ondertussen knal doorheen.

 

Onder deze schrijversnaam maakt Ann Moella deel uit van een Pajots bloggersduo "Moella & Verweer". Opgeleid als communicatiewetenschappers - vrij van elk dogma - willen zij het fake 'politiek correcte' denken doorprikken. Het waarnemen van 'framing' fenomenen genereert 'mixed feelings': van vermakelijk tot verontwaardiging.

Meer van Ann Moella

Oikofobie is geen lege doos, maar een bestaande realiteit. Deugkampioenen mogen roepen dat het niet bestaat. Ze sluiten zo diversiteit uit.

Commentaren en reacties