Vlaanderen investeert in eigen luchthaven-ellende

Een paar dagen geleden startte de Brusselse regering een rechtszaak tegen de federale regering over de vliegroutes en de luchthaven van Zaventem. Het eindeloze geharrewar rond de luchthaven van Zaventem is, zoals dat van de NMBS, een van de vele federale dossiers waaruit blijkt dat op Belgisch vlak een gemeenschappelijke visie en politiek illusoir zijn. Die federale processie van Echternach wordt als argument gebruikt om de gewesten zo veel mogelijk bevoegdheden te geven, liefst homogene. Helaas lijken we in Vlaanderen weinig te leren van de Belgische mislukkingen. Integendeel, zoals in het geval van de Vlaamse luchthaven van Deurne lijkt de Vlaamse overheid en de stad Antwerpen erop gebrand om een eigen ‘rampdossier’ te creëren dat niet hoeft onder te doen voor het federale imbroglio.

Iedereen weet al jaren dat de situatie rond de luchthaven van Zaventem compleet verziekt is door een expansief luchthavenbeleid, met nachtvluchten op enkele kilometers van de grote markt van Brussel, en in een zone waar het ene na het andere woonproject verrijst. Niemand weet hoe de knoop te ontwarren tenzij door de luchthaven af te bouwen, te beginnen met de nachtvluchten. De situatie van de luchthaven zorgt mede voor stadsvlucht, voor tal van gezondheidsproblemen en voor wantrouwen in de zwalpende politieke overheden.

Blijkbaar vindt men in Antwerpen en op Vlaams niveau dit alles erg aanlokkelijk. Sinds een paar jaar doet me er immers alles aan om in Antwerpen een eigen Zaventem-dossier op poten te zetten. De exploitatie van de verlieslatende luchthaven werd in 2013 in handen gegeven van privé-concessionaris Egis, met een topmanager om het bedrijf te runnen. De Vlaamse belastingbetaler blijft echter opdraaien voor alle infrastructuurkosten zoals de onlangs afgewerkte verlening van de startbaan. Hoewel de belastingbetaler reeds investeerde in de Diabolo-verbinding tussen Antwerpen en de nationale luchthaven, zet Egis nu ook sterk in op toeristische low cost-vluchten in concurrentie met Zaventem. Maatschappijen zoals Jetairfly werden aangetrokken. Zwaardere passagiersvliegtuigen verschenen en stijgen met een donderend geraas op over het dichtbevolkte Berchem. Bovendien werden nachtvluchten binnengesmokkeld: vliegtuigen die om halfzeven opstijgen, terwijl volgens de Europese regelgeving de nacht pas eindigt om zeven uur.

Stad Antwerpen liet zich niet onbetuigd om een rampdossier te creëren – wat ze in Brussel hebben, willen wij ook. Precies onder de startroute van de vliegtuigen bouwde men, op ‘de Veldekens’ een nieuwe, dichtbevolkte stadswijk. De bewoners werden gelokt met het perspectief van rustig wonen aan de rand van de stad. Stilaan blijkt dan dat de ‘zakenluchthaven’ door de Vlaamse overheid gesteund wordt om zich als een volwaardige toeristische luchthaven te kunnen ontplooien. Inderdaad, hoe kan je een serieuze stad zijn, zonder af en toe een daverende Boeing boven je daken?

Om zeker niet te hoeven onderdoen voor Zaventem, heeft men zelfs de kwalen ervan minutieus gekopieerd: geen vaste meetstations om de geluidsproblemen te evalueren, geen actieplan tegen geluidsoverlast… Wat Vlaanderen zelf doet, doet het beter. En ja, zoals in Brussel beginnen nu op vele plaatsen in Berchem affiches van getergde bewoners voor de ramen te verschijnen. Men is met open ogen bezig een gordiaanse knoop te leggen voor toekomstige legislaturen. Zijn de Vlaamse overheid en de stad Antwerpen bang om in een existentieel zwart gat te vallen als men het probleem van de Oosterweelverbinding en de overkapping van de Antwerpse ring onder controle heeft?

Het is ook geen toeval dat partijen zoals de PVDA op dergelijke dossiers springen om zich te profileren. Jammer genoeg doen de traditionele partijen erg hun best om aan te tonen dat ze zich weinig gelegen laten aan een globale visie, en aan de leefsituatie van de bewoners. Dat ze in dit geval eerder deel van het probleem zijn dan van een oplossing. Wanneer mensen zien hoe er tegen hen wordt bestuurd, is het niet verbazend dat meer extremistische partijen steeds meer de bovenhand halen zoals onlangs in Oostenrijk. Helaas lijkt het overdragen van de bevoegdheden aan Vlaanderen, zoals in het geval van de regionale luchthavens, geen enkele garantie te bieden op een beleid dat de bevolking meer vertrouwen schenkt dan de luidruchtige chaos van de Belgische staat.

foto ©reporters