JavaScript is required for this website to work.
post

Vuye & Van Grieken: jullie worden gebruikt

Dominique Laridon11/3/2017Leestijd 3 minuten

Naast N-VA krijgen steeds meer andere nationalisten een plaatsje onder de journalistieke zon. Maar zou dat nu echt toevallig zijn? 

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Er was een tijd – niet zo gek lang geleden – dat de N-VA de enige overgebleven vertegenwoordiger van het Vlaams-Nationalisme leek te zijn. De partij was uitgegroeid tot de grootste van het land. Om kieslijsten en kabinetten te vullen was Bart De Wever met een stofzuiger door de Vlaamse Beweging gegaan: iedere nationalist die kon lezen en schreven kreeg een lidkaart aangeboden. Partijloze flaminganten werden afgedaan als romantische prutsers. Journalisten en kiezers deden alsof het Vlaams Belang niet bestond. 

Vandaag wordt de N-VA stevig bestookt op de nationalistische flank. Redacties van kranten en tv ondersteunen dat geschut gretig. Hendrik Vuye en Veerle Wouters halen regelmatig het journaal en de kranten. Het onafscheidelijke duo kreeg vorige week ook veel mediaruimte om toelichting te geven bij hun Grendelboek. Ondertussen schrijft Jonathan Holslag een voorwoord in het boek van Tom Van Grieken, reist Walter Pauli van Knack naar Syrië met Filip Dewinter en gunt Joël De Ceulaer diezelfde Dewinter bladzijde na bladzijde interview in De Morgen – wat vroeger geheel ondenkbaar was. Het cordon médiatique ligt aan flarden. 

Positieve evolutie

Het zwart-gele speelveld ligt steeds meer open en dat is een goede zaak voor het Vlaams-nationalisme. Het is voor elke politieke stroming gevaarlijk om te zeer samen te vallen met één bepaalde partij – zeker als die partij een onzekere koers gaat varen. De N-VA wil alleen nog onderhandelen over een staatshervorming als ook de Franstaligen sterk vragende partij zijn. Misschien leidt die afwachtende strategie naar een nieuwe grote staatshervorming en een confederaal België. Maar voor hetzelfde geld leidt de strategie helemaal nergens heen. Het is goed en gezond dat er binnen de brede Vlaamse Beweging nog andere stemmen aan bod komen. 

Het Vlaams-Nationalistische debat moet ook via de media gevoerd worden. Het zou jammer zijn als Hendrik Vuye alleen het klassieke flamingante publiek zou bereiken, verzameld in een achterafzaaltje ergens te velde voor een ouderwetse voordracht. Het zou onrechtvaardig zijn als alle journalisten zouden blijven volharden in het cordon médiatique tegen het Vlaams Belang. Zeker nu de PVDA steeds meer airplay geniet, moet ook het Vlaams Belang aan bod komen in alle programma’s van de nieuwsdienst. Het is dus een goede zaak dat Vuye, Van Grieken et les autres steeds meer opduiken in uw krant en op uw scherm. 

Duistere motieven

Toch een bedenking. Worden Vuye & Wouters niet gewoon gebruikt om de N-VA te beschadigen? Zou het niet kunnen dat flaminganten sneller kunnen rekenen op media-aandacht wanneer ze uithalen naar de N-VA? Is de herontdeking van het Vlaams Belang niet ingegeven door strategische overwegingen: verdeel-en-heers? Worden ex-N-VA’ers niet gretig opgevoerd in de hoop dat ze hun vroegere thuis zoveel mogelijk besmeuren? Krijgt het Vlaams Belang niet gewoon het jasje van aanvaardbaar alternatief aangemeten, zodat er straks op verkiezingsdag minder ‘nuttige stemmen’ worden uitgebracht voor de N-VA? 

Dit is mijn inschatting. Zolang Hendrik Vuye gifpijltjes blijft afvuren op de N-VA, zal hij veel telefoontjes blijven krijgen van journalisten. Zijn doorwrochte analyses over het institutionele vraagstuk zullen nooit veel aandacht krijgen, maar wellustige tackles op de N-VA (denk aan zijn ‘vier traditionele partijen’-mantra) zullen in journalistieke middens onthaald worden op instemmend gegrinnik. Idem het Vlaams Belang. Zolang N-VA in de regering zit en uit peilingen blijkt dat een verrijzenis van het Vlaams Belang daar een einde aan kan maken, zullen Vlaams Belangers blijven opduiken in journaals en duidingmagazines. 

Toch maar uitkijken

Het zou kunnen dat ik mij vergis. Misschien is dit maar een malle complottheorie. Misschien heeft De Morgen zich écht bedacht over het Vlaams Belang. Misschien vindt Jonathan Holslag het boek van Tom Van Grieken eerlijk waar een politiek of literair meesterwerk. Misschien zouden journalisten Vuye en Wouters even vaak inviteren als ze op voorhand aan de telefoon duidelijk zouden maken dat ze onder geen beding wensen na te trappen naar hun oude partij. Misschien zijn de mainstreammedia opeens oprecht geïnteresseerd in wat Filip Dewinter allemaal te vertellen heeft. Of misschien maken we elkaar iets wijs en worden veel nationalisten gewoon gebruikt.  

Dit is geen oproep om de Vlaamsgezinde gelederen hermetisch te sluiten. Er moet geen spreekverbod komen voor ex-N-VA’ers en ook Vlaams Belang verdient een eigen stem. Als journalisten een megafoon ter beschikking stellen, dan zouden Vuye of Van Grieken wel gek zijn om die kans niet te grijpen. Het blijft overigens een goede zaak dat de N-VA geprikkeld blijft om blijvend te investeren in het Vlaams-Nationalisme (als Sander Loones en Matthias Diependaele ooit echt aan de slag gaan met Objectief V, dan zal dan voor een groot deel te danken zijn aan de steken die Vuye en Wouters blijven uitdelen). 

Dit is wel een waarschuwing. Aan al diegenen die nu gebruikt worden omdat ze op dit moment nuttig zijn: blijf nuchter. Want als instrumenten op een dag niet meer nuttig zijn, dan worden ze gewoon weer weggegooid. 

Foto: (c) Reporters

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties