Wanneer komt er eindelijk een landelijk nummerplaatherkenningsnetwerk?

Deze week lanceerde de gouverneur van de provincie Antwerpen een plan om het netwerk van de ANPR-camera’s van de verschillende politiezones in de provincie Antwerpen in de toekomst met elkaar te gaan verbinden zodat de gegevens van nummerplaatherkenning voor alle politiezones beschikbaar zullen worden. Ik pleit er als burgemeester al lang voor om de 117 politiezones in Vlaanderen federale steun te geven voor de uitrol van een landelijk ANPR-netwerk. Dit naar het voorbeeld van Nederland, waar de camera’s al lang in gebruik zijn. Door dit landelijk ANPR-netwerk in alle politiezones met elkaar te verbinden beschikken de politiediensten onmiddellijk over vaak nuttige informatie die deze nummerplaatherkenning opleveren. Als burgemeester stel ik ook al geruime tijd voor om de middelen uit het Veiligheidsfonds eindelijk eens nuttig gaan aan te wenden voor een echt accuraat politiebeleid.

De politiek heeft steeds de mond vol van ANPR-camera’s die door nummerplaatherkenning heel wat criminaliteit zouden kunnen detecteren en oplossen. Maar buiten enkele steden en gemeenten in de grensstreek zijn er echter heel weinig gemeenten die ze vandaag hebben. Om financiële redenen kunnen de camera’s in de meeste regio’s niet geplaatst en beheerd worden. Het uitrollen van een ANPR-netwerk in Vlaanderen heeft een forse kostprijs, maar is de enige methode die overal in tijden van terreurdreiging en stijgende criminaliteit snel effect zal hebben. Bovendien zal de politie de rondtrekkende inbrekersbendes sneller kunnen detecteren en opsporen.

Het grootste probleem is dat het federale plan inzake preventie en veiligheid voor de periode van 2014 tot 2017 voornamelijk gericht is op steden en grotere gemeenten. De middelen uit het Veiligheidsfonds van Binnenlandse Zaken worden vandaag ook totaal verkeerd gebruikt. Ze dienen enkel om steden en gemeenten te ondersteunen in hun algemene preventieve werking. Concreet betekent dit onder andere de financiering van strategische plannen, preventieambtenaren, stadswachten en burgerinformatiediensten. Het zijn de steden en de grotere gemeenten die elk jaar opnieuw de grootste hap uit dit budget nemen, terwijl de kleinere gemeenten de subsidiedossiers niet kunnen voorbereiden door een gebrek aan mankracht. Dan moeten we inderdaad niet schrikken dat de onveiligheid binnenkort meer dan ooit zal toenemen in de kleinere gemeenten. In 2013 werd er 15 103 000 euro uitgedeeld aan de steden en enkele grotere gemeenten voor de ondersteuning van hun veiligheidsplannen en in 2014 ging het om 14 899 000 euro.

Laat ons eerlijk zijn: dergelijke preventieplannen kosten handenvol geld. En niemand gelooft er nog in, maar toch durft niemand ze af te schaffen. Het veiligheids- en preventiebeleid ademt de sfeer van de beginjaren van de paarse regering en is vandaag totaal achterhaald beleid. Anno 2016 ziet de wereld er helemaal anders uit dan toen. Kleinere gemeenten moeten steeds meer betalen voor veiligheid, maar krijgen er niets extra voor in de plaats, integendeel zelfs. Met mijn voorstel zouden deze middelen uit het Veiligheidsfonds nuttiger moeten aangewend worden. Door bijvoorbeeld al eens te beginnen met aan de grenzen van elke politiezone ANPR-camera’s te plaatsen die landelijk met elkaar verbonden worden en waarvan de nuttige informatie van deze nummerplaatherkenning in één databank terecht komt.

Peter Reekmans is burgemeester van Glabbeek, nationaal LDD-ondervoorzitter en gewezen fractieleider in het Vlaams Parlement.