Wat Knack niet wil publiceren, leest u hier

Doorbraak heeft, volgens een goede journalistieke gewoonte, niet in het water van Knack willen vissen, en publiceerde om die reden onderstaande tekst in eerste instantie niet. Knack zelf had immers toegezegd het antwoord van Rob Verreycken (Pegida) aan Vlinks te zullen publiceren. Het weekblad nam naderhand zijn woord terug, en wij kregen volgende mail van Verreycken:  

Knack had gezegd dat ze gingen publiceren; dan vroeg Knack of ik lid was van het VB, want dat wilden ze erbij vermelden; dan heb ik gevraagd waarom dat relevant was, aangezien ik geen mandataris of bestuurslid meer ben, en ik ook bij de namen van Vlinks geen partijlidmaatschap zie staan; dan hebben zij gezegd dat zij dat relevant vinden en dat dat moet volstaan; dan heb ik gezegd dat ik geen info wens te geven over mijn partijlidmaatschap, omdat ik geen mandataris of bestuurslid meer ben en omdat ik die info voor een gewone burger privé vind; dan hebben zij publicatie geweigerd. Voila!

Dus mochten jullie alsnog geïnteresseerd zijn, dan graag.

Rob Verreycken, mede-organisator Pegida Vlaanderen.

o-o-o-o-o-o

Antwoord aan ‘Vlinks’: Vlaamse beweging, was dat eertijds ‘Walen buiten’ of ‘Walen knuffelen?

Naar aanleiding van de meest recente manifestatie van 400 patriotten met Pegida in Antwerpen, schreef een groepje dat zichzelf ‘Vlinks’ noemt op de website van Knack een scheldkanonnade om te eisen dat de Vlaamse beweging afstand neemt van onze beweging voor vrijheid en tegen islamisering.

Nog los van de vraag naar de representativiteit van het groepje ‘Vlinks’ of de manifeste onverdraagzaamheid die uit zijn teksten blijkt zou ik enkel willen herinneren aan enkele feiten rond de Vlaamse beweging die voor sommigen blijkbaar ‘an inconvenient truth’ geworden zijn.

Net als elke beweging is ook de Vlaamse beweging een huis met vele kamers, waar dus veel verschillende inzichten en klemtonen leven, maar op cruciale ogenblikken in haar geschiedenis werd haar gebalde inzicht samengevat in politieke slogans waarrond vervolgens al dan niet succesvolle acties op straat werden gevoerd.

Een van de eerste inzichten die in de jonge Fransdolle staat België door de Vlaamse beweging geformuleerd werden is: ‘de taal is gans het volk’.  Dat inzicht onderstreepte de noodzaak om het Nederlands te verdedigen als enige taal van communicatie op het territorium dat als Vlaanderen werd afgebakend.  Vandaag leven we in 2016:  welke taal verdringt het Nederlands in Molenbeek, in wijken van Gent, in Borgerhout, in de Seefhoek, in wijken van centrumsteden overal in Vlaanderen?  U kent het antwoord.

In een latere fase richtte de Vlaamse beweging haar pijlen op het feit dat wij onze hoofdstad Brussel aan het verliezen waren aan een andere cultuur. Koos de Vlaamse beweging voor de slogan ‘Brussel meertalig’, of ‘Brussel verdraagzaam’? Nee, als Vlaamse ontvoogdingsbeweging koos de Vlaamse beweging uiteraard voor de slogan ‘Brussel Vlaams’. Het was onder dat motto dat honderdduizenden Vlamingen door de straten van Brussel trokken, en het geweld en de beledigingen van het FDF trotseerden. Vandaag leven we in 2016: wie zijn diegenen, die vandaag in Brussel geweld en beledigingen gebruiken tegenover de autochtone inwoners van die stad? U kent het antwoord.

Elders in Vlaanderen, rond Brussel, werd de Vlaamse beweging geconfronteerd met het olievlekfenomeen, waarbij Franstaligen vanuit Brussel en Wallonië zich vestigden als nieuwkomers in Vlaamse gemeenten en zich niet wensten aan te passen. Koos de Vlaamse beweging voor de slogan ‘alle nieuwkomers welkom’?  Neen, als verdedigingsbeweging van de autochtone Vlamingen koos de Vlaamse beweging voor: ‘Franstaligen, aanpassen of verhuizen’. Het was onder dat motto dat tientallen terechte protestacties werden gevoerd, onder meer door het Taal Aktie Komitee, nu onderdeel van de Vlaamse volksbeweging. Vandaag leven we in 2016: wie zijn diegenen, die vandaag als nieuwkomers in Vlaamse steden en gemeenten komen wonen en weigeren zich aan te passen? U kent het antwoord.

Een van de grootste successen van de Vlaamse beweging was de campagne in Leuven om de splitsing van de universiteit te eisen. Ging de Vlaamse beweging destijds de strijd aan onder het motto ‘Walen knuffelen’ of ‘Walen buiten’? U kent het antwoord.

Voor al wie ook maar de geringste kennis heeft van de Vlaamse beweging, haar oorzaken, haar motivaties en haar geschiedenis is het dus duidelijk: wie in 2016 aan Vlaamse beweging wil doen, kan niet anders dan over de olifant in de kamer spreken, en dat is de agressie, de onwil en de onmogelijkheid tot integratie van de islam in Vlaanderen. En het is dus met de grootste overtuiging als Vlaamsnationalist dat ik zeg: onze taal is ons volk, Brussel moet Vlaams en – in goede samenwerking met Waalse patriotten – Europees blijven. En moslims? Aanpassen of verhuizen.

Een deel van de Vlaamse beweging heeft de voorbije dertig jaar schande over zichzelf én de Vlaamse beweging gebracht, door aan te schurken bij de politiek-correcte waanbeelden rond de mogelijkheid van vreedzame samenleving met de islam. De eer van de Vlaamse beweging is gered door diegenen die erin geslaagd zijn de gevaarlijke totalitaire ideologie de detecteren die achter en in de islam schuilgaat. Wij van Pegida zijn er trots op dat wij daartoe behoren, en zullen dus fier de Vlaamse leeuw laten wapperen. De plaats van elke echte Vlaming anno 2016 is naast en met Pegida op straat.