JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

‘Wie kent de juiste weg naar onafhankelijkheid?’

79ste Vlaams nationaal Zangfeest

Pieter Bauwens13/3/2016Leestijd 2 minuten

Er werd vooral veel gezongen en de roep om onafhankelijkheid klonk er luid, alles was er voor een geslaagd Zangfeest.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Niets dan tevreden gezichten bij de 5.000 deelnemers na een geslaagd Zangfeest in de lotto Arena te Antwerpen. Onder de deelnemers politici uit verschillende partijen, de twee parlementsvoorzitters, Jan Peumans en Siegfried Bracke, Vlaams minister Ben Weyts en federaal minister van defensie Steven Vandeput (allen N-VA). Het blijft toch een beetje wennen. Dit Zangfeest had alles wat de deelnemers ervan verwachtten, veel samenzang, dans, optredens en een toespraak die een aantal eisen van de Vlaamse beweging goed ondersteunde, duidelijk pro Vlaamse onafhankelijkheid, maar zonder de N-VA te bruuskeren.

Er werd vooral heel veel gezongen, klassiekers, onderbroken door een gesmaakt optreden van Ingeborg, die een koppel dat bijna 50 jaar getrouwd was muzikaal in de bloemen zette. Een emo-moment op het Zangfeest. Ander opmerkelijk moment, Erik Stoffelen, de voorzitter van het organiserende ANZ, die samen met Bart De Valck, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) in wielertenue op een koersfiets het middenplein opfietsen. Een aantal Vlaams-nationalisten hebben een wielerclub opgericht De Flandriens en die club neemt deel aan de 1000km van Kom op Tegen Kanker. Om hen te steunen gingen mandjes rond op het Zangfeest. Er werd meer dan 6.000 euro opgehaald. ‘We zijn als Vlaamse beweging een sociale beweging’ zei Stoffelen toen een tweede keer.

Voorzitter Erik Stoffelen verwees in zijn toespraak naar de (partijpolitieke) verdeeldheid die diepe kloven slaat in de Vlaamse beweging: ‘En, er is zoveel verdeeldheid. De zin en onzin om ons te willen indelen in de goeden en de slechten is pijnlijk, nefast en maakt velen moedeloos. Wie kent de juiste weg naar onafhankelijkheid? Lukt dat via een mars door de instellingen? Of gaan we voor een institutionele implosie? De meningen hierover verschillen, maar laten we focussen op wat ons bindt, namelijk het einddoel, de Vlaamse onafhankelijkheid. Wij respecteren politici uit alle partijen die naar eer en geweten overtuigd meewerken aan de vreedzame Vlaamse ontvoogdingsstrijd.’

Stoffelen riep de Vlaamse Bewegers op om buiten te komen, en de niet overtuigde medeburgers te overtuigen van het nut en de noodzaak van Vlaamse onafhankelijk. De ANZ-voorzitter had het ook over de koelkast of diepvries waarin de communautaire eisen zijn gestopt door N-VA. Met eerst een complimentje, gaf hij toch een tik aan N-VA: ‘wij denken dat een topchef zijn basisingrediënten best niet jarenlang in de koelkast steekt. Vroeg of laat zal die toch weer open moeten! De Vlaamse Beweging, aangemoedigd door heel wat politici uit meerderheid en oppositie, zal er alles aan doen om de communautaire koelkast open te breken en onze oprechte communautaire verzuchtingen bovenaan de politieke agenda te plaatsen. Wij rekenen hierbij op de steun van alle Vlaams-nationalistische politici ! […] Onze ideale wereld ziet er natuurlijk anders uit, of toch weer niet. Want eigenlijk willen wij niets anders dan in een communautair bevrijd land te leven, waar we ons inderdaad eindelijk kunnen bezighouden met de echte uitdagingen en die zijn er meer dan voldoende.’

Een week na de pamfletten actie van de VVB en het Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid (AKVSZ)over de transfers kon ook dat niet ontbreken in de toespraak: ‘terwijl we elke dag de putten van het verleden dichten en de tering naar de nering zetten, blijven we jaarlijks een gulzige 12 miljard euro transfereren naar een regio die er niet beter van wordt, en absoluut geen blijk geeft van loyauteit. Intussen blijven de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg aangroeien, blijven sociale noden in Vlaanderen onbeantwoord. Wij willen hier verandering in krijgen. Wij zijn liever solidair met de sociaalzwakkeren in Vlaanderen dan met de Nederlandsonkundige chirurgen in peperdure Brusselse ziekenhuizen! Vlaanderen kan geen volwaardig sociaal beleid voeren omwille van de  miljardentransfers.’

Foto © Reporters

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties