Zeg me wie je vrienden zijn en ik zeg je wie je bent, Gerolf!

In zijn reactie op mijn column (Guy Verhofstadt in outer space, DS 14 november) laat toekomstig Europees lijsttrekker Gerolf Annemans van het Vlaams Belang weinig aan de verbeelding over. Zijn idee over Europa is helder: weg met de EU, weg met de euro. Zo eenvoudig is dat. Daarmee begeeft de enige echte, weliswaar zelfverklaarde, volksnationalist zich in fraai gezelschap. Zeg me wie je vrienden zijn, en ik zeg je wie je bent.

Is het niet het Franse Front National, de partij van vleesgeworden jakobijnse centralisten en de partij met wie het Belang een Europese samenwerking wil opzetten – o ironie! -, dat frontaal in de aanval gaat tegen de aspiraties van onze Baskische, Bretoense, Corsicaanse, Occitaanse en Frans-Vlaamse makkers? Hun taal, tradities en ganse identiteit vormen een bedreiging voor de Franse staat en moeten wijken. Voor Le Pen en consoorten is er voor de autonomisten hooguit nog plaats in de categorie rariteiten en historisch erfgoed.

In het Verenigd Koninkrijk laten die andere Europasceptici, de UKIP, die volgens Nigel Farage in niets anders van het Belang verschillen behalve wat betreft de islam, dan weer geen spaander heel van het Schotse of Welshe onafhankelijkheidsstreven. De oproerkraaiers in Noord-Ierland daarentegen, in een vorig leven nog actief lid in protestantse paramilitaire groeperingen, vinden wel gehoor bij de club van de UKIP’ers. De hereniging van de twee Ierlanden is, wanneer het van deze lieden afhangt, niet voor morgen. Ik ken geen plaats in het Europese politieke spectrum dat verder af staat van het volksnationalisme zoals een moderne Vlaamse beweging dat aanhangt, met onafhankelijkheid én samenwerking als kernbegrippen.

Ik ben blij dat ik andere vrienden in Europa heb dan het Vlaams Belang. De Europese Vrije Alliantie verenigt een 40 tal Europese partijen die Europa van onderuit willen opbouwen, met respect voor diversiteit, subsidiariteit en zelfbeschikking. Deze partners, afkomstig uit alle Europese windstreken, geloven wél in een ander Europa. Wij steunen onze Catalaanse en Schotse zusterpartijen die onafhankelijkheid nastreven, zonder dat ze daarbij de rug naar Europa keren. Want ook wij zijn ervan overtuigd dat we Vlaming zijn om Europeeër te worden. Geen loze woorden maar de basisbeginselen van de Vlaamse Beweging. Hieraan blijven wij trouw!

En dan dat eeuwige euro bashen. Natuurlijk stellen ook wij kritische vragen bij de eurocrisis en beseffen ook wij dat er ernstige constructiefouten zijn gemaakt bij het invoeren van de eenheidsmunt. Maar noem mijn één Vlaamse ondernemer die zit te wachten op de val van de euro. Geen enkele zou onze welvaart op de helling zetten door terug te keren naar de oude munten, de wisselkoersrisico’s, het Europa van enkele decennia geleden, dat zou economische zelfmoord zijn. Terugkeer naar een nationaal monetair beleid zou overigens een terugkeer naar de Belgische frank betekenen. Of hoe minder Europa meteen weer meer België meebrengt. Een ietwat vreemde kronkel voor een Vlaams-nationale partij. Maar met vrienden à la Front National, PVV en de FPÖ uit Oostenrijk is de kans op vertroebeling van de geest niet ondenkbeeldig. Handhaven en versterken van de euro betekent inderdaad een sterk economisch bestuur en Europees toezicht. In de huidige context van globalisering is dat voor Vlaanderen meteen de énige kans om aansluiting te vinden bij de Europese kernlanden. En dat heeft niets te maken met anti-Vlaming zijn, zoals Annemans mij verwijt. Is het ondenkbaar om én de euro te willen behouden én Vlaming te zijn? Waarom zouden beide niet kunnen samenvallen? Mislukt de euro, dan mislukt Europa. En dan wil ik nog wel eens zien hoe snel de Vlaamse welvaart aftakelt.

Maar Europa is voor ons ook méér dan dat. Vandaag nog werd ik ontroerd door de toespraak van Malala Yousafzai. Het Pakistaanse meisje werd door de Taliban ei zo na vermoord omdat ze opkomt voor het recht op onderwijs voor meisjes. Ze kreeg van het Europees Parlement de Sacharovprijs voor vrede en vrijheid. In haar toespraak klonk de hoop die zij put uit de eenheid van Europa, uit een Europese Unie die met één stem spreekt voor democratie en mensenrechten. Ook dàt moet de roeping van Europa zijn.

Wij vullen, samen met andere volksnationale partijen, het begrip onafhankelijkheid in op een hedendaagse manier die antwoord biedt op de uitdagingen die ons continent heeft in een geglobaliseerde wereld. Onafhankelijk betekent in alle vrijheid beslissen welke bevoegdheden we zelf zullen uitoefenen, en welke we delen met onze partners.

Dat is de essentie van ons verhaal, een positief en opbouwend, doch realistisch verhaal.

Mark Demesmaeker is Europees parlementslid voor de N-VA

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>